Tantum tempus temporis
quoniam aliena femina in meo cubiculo dormivit;
ecce illi quantum dulce somnus est.
Quanta etiam libera somnia sunt.
In alia aetate mundum certe rexit
vel optimo regi in matrimonio fideliter ducta est
qui iuxtus flumen psalmos luce lunae scripsit.

**** me iri foras egressum et spatiatum
Nihil occurit hic, nihil umquam fit.
Praeterea si incedat iam volat me narrare;
habeo nihil, praecipue erga quicquid erat.

Viam cepi aviam
qua celeres non superant;
dignis praemia sunt
qui verbum veritatis distinguere possunt.
Hospes solus me docere potuit
praeclaram orem iustitiae contemplari
et videre oculum pro oculo, et dentem pro dente.

Nisi duo homines in mansionem,
Est nullus in viso; verem exspectant,
proinde quasi ver plaustro accederet.
Mundus deleretur ea nocte
sed meae amicae aequum esset;
illa meo cubiculo dormiret *** revenirem.

Meridiano me promoveo
adhuc in obscura parte viae;
in angustos corruere
et constans manere non possum.
Alius mea ore dicit
sed solum meo animo audit,
calcas omnibus etiam tibi feci
quibus tamen careo.

Ego et ego
In creatione quo ingenium alicuius
nec alicui ignoscit nec excolit.
Ego et ego
unus alteri dicit nullus et videre
imaginem meum et vivere possit.

From "Bird's Nest In Your Hair" by Brian Jobe