Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
I love You!
Every second
When wind rustles the grass –
Now and tomorrow –
I leap to You in me
In your dark embrace I shine
I am Amergin – who else –
I have praised Your name over all.

Le Breis is Míle Bliain

Mo ghrá Thú!
Gach soicind.
Nuair a chorraíonn an ghaoth an féar
Lingim Chugat ionam
Id bharróg dhorcha soilsím
Is mé Aimhirghin – cé eile? –
Mholas T’ainm thar chách
aar505n Feb 2015
Tá mé codladh orm
Ag iarraidh codladh
Ach gan aon toradh
dom-ádh

Rugadh agus tógadh
leis dearcadh difriúil
lá i ndiadh lae
An grá mícheart

Is é mo chroí ag craoladh,
faoi grá
Ag muineadh dom nach,
faoi mná

Rachainn mé go dti an trá.
an alainn trá
Déarfainn mé Dia duit ar an buachaillín.
an alainn buachaillín
Mo muirnín.

Dhéanfainn mé seo, ach
Nuair a fháil i go dtí an trá,
Ní bheidh tú in ann.
Beidh mé san áit mícheart
ag an am mícheart.

Ní haon ionadh é mar
Ní féidir leat a shéanadh go bhfuil
mo chroí,
i gcónaí mícheart
Is dán beag as Gaeilge. Tá roinnt earráidí ach cosúil leis an seanfhocal:
Is fearr Gaeilge briste, na Bearla cliste.
Bain sult as!
The Cripple May 2015
An saol na hóige

Deirtear go bhfúil se go hiontach
Go hállain, fiú.
Agus tá sé easca, an-easca dúinn

Á... na bréaga
Dearmadtar iad.
An brú, an strús
Na oícheanta  nach bhídis ablata titeann ina chloadh
Agus an craoí-bhriste

Tá a lán uaillmhian ann.
Smaoite, aislingí, mianta
Ach táimid coisuil leis an ngarsúir beaga
Lan d'aisling ach nil linn fédir...

Nuair a fágaimid an deagorí
Deirimid go iniseoidh an fírinne dúinn
Ach tiocfaidh siad
Agus dearmadfar arís agus arís
Tá na glúnta milte

Agus ní thugimid faoi deara.
Another ****** Irish poem. Enjoy... or not.
fiachra breac May 2018
is mo croí theanga í,
is an t-anam ó t-am dearmadta
gur ní cuimhnigh mé.

tá sé bhriste 's,
neamhiomlán,
ach is breá liom í fos

mar sin,
is mo bhaile í
agus tiocfaidh an lá
nuair tá mo theanga agam
my broken heart

it is my heart's language,
it is the soul forgotten in time,
that i cannot remember.

it is broken and,
incomplete,
but i love it still

because
it is my home,
and the day is coming,
when i will have my tongue.
--------------------------------------
I feel at home in a language my ancestors lost. I feel safe in words that don't come easy. I found peace and hope and healing in the seemingly strange sounds of my native tongue, and I will reclaim it, for myself, and my peers, and the generations who follow, because it is beautiful and it is ours.
Bidh beatha a leantainn, eadhon às deidh bàs
Dh'ionnsaich thu dhomh sin mar a gabh thu d' anail mu dheireadh
Gus am buail an solas orm, fuirichidh mi ann an spiorad
Oir nad chridhe, fuirichidh mi as fhaisge ort
Nuair a thig an solas sin air an latha mu dheireadh agam
Bidh mi còmhla ruit nuair a bhios mi air falbh.

Life carries on, even after death.
You taught me that as you took your last breath
Until the light takes me, I will remain in spirit
For in your heart, I will remain the nearest.
When that light comes on my last day,
I will be with you as I'm spirited away.
I heard your call, and I immediately ran,
To hold you close, and to hold your hand.

We stand together now, by our sky-blue sea,
With no more angst, our souls forever fly free.

And when you call, I swear I will answer.
And when you sing, I’ll be your dancer.

By all the stars, our dreams will come true.
Upon your whim, I’ll be beside you.

So in this moment, make your wish, my dear,
And whisper your grace, forever, in my ear.

/////

Chuala mi do ghairm, agus ruith mi sa bhad,
Gus do chumail dlùth, agus do làmh a chumail.

Tha sinn a ’seasamh còmhla a-nis, ri taobh na mara speur-ghorm againn,
Leis nach eil barrachd angst ann, bidh ar n-anaman gu bràth a ’sgèith an-asgaidh.

Agus nuair a dh ’iarras tu, tha mi a’ mionnachadh gum freagair mi.
Agus nuair a bhios tu a ’seinn, bidh mi nam dannsair agad.

Leis na reultan air fad, thig ar aislingean gu buil.
Air do chuim, bidh mi ri do thaobh.

Mar sin anns an àm seo, dèan do mhiann, a ghràidh,
Agus seinn do ghràs, gu bràth, na mo chluasan
Another poem with a Gaelic twist.
I wish I had said this before the darkness fell
Shrouding me in doubt before secrets I could tell
But time; oh dear, time cares not for what we do
And someday maybe, time will bring me back to you.
I can only imagine what goes on behind your stare
For when I'm lost in the shadows, I can only hope you're there.

Tha mi a ’guidhe gun robh mi air seo a ràdh mus do thuit an dorchadas.
A ’còmhdach teagamh orm mus b’ urrainn dhomh mo dhìomhaireachd innse.
Ach ùine. Ò Mo chreach. Chan eil ùine a ’gabhail cùram mu na bhios sinn a’ dèanamh.
Agus is dòcha uaireigin, bheir ùine mi thugad
Chan urrainn dhomh ach smaoineachadh air na tha a ’dol air cùl do shealladh
Oir nuair a tha mi air chall anns na faileasan, chan urrainn dhomh ach a bhith an dòchas gu bheil thu ann.
Niamh Collins Jul 2020
táim óg agus tá mé sean
dá fheicthe ná rudaí a bhfeicim
páistí, cairde, clann
tá súile againn uilig
tá chroí againn uilig
tá saoirse againn uilig

tá ádh orainn
ábalta labhairt
ábalta canadh
ábalta am a caitheadh lenár teaghlaigh
níl an t-ádh ag gach duine

glac cúpla soicind
nuair atá tú ag gaire s' ag guí
glac an deas atá agat
agus cuir é in úsáid.
Will the moment comes when we will be together,
arm in arm, embraced as we dance until the morning?

Listening to the songs of the western ocean;
a kiss upon my cheek while on you, my sacred colors adorning.

We embrace and reflect on the first glance of each others' eyes
While the earth below us is illuminated by endless, starry skies.

I never want this moment to end; entwined by land and sea.
I will bless the very day you first glanced at me.

And if the sun fades forever, and our souls become blue,
In this world or in the next, I swear, I will never abandon you.

///

An tig am mionaid nuair a bhios sinn còmhla;
gàirdean air a ghabhail a-steach agus sinn a 'dannsa gu madainn?

Ag èisteachd ri caol a 'chuain an iar;
pòg air mo ghruaidh, fhad 's a tha e ort, mo dhathan naomh a' sgeadachadh.

Bidh sinn a 'gobhail ri agus meòrachadh air a 'chiad sealladh de shùilean a chèile
tha an talamh gu h-ìosal air a shoilleireachadh le speuran gun stad.

Chan eil mi a-riamh ag iarraidh gun tig an ire seo gu crìch, air a cheangle le fearann is muir
Beannaichidh mi an dearbh latha a choimead thu orm an toiseach

Agus ma tha a 'ghrian a' dol fodha gu bràth agus ar n-anaman a' 'fas gorm
Anns an t-saoghal seo no an ath rud, tha mi a 'mionnachadh cha trèig mi thu gu bràth
Madainn mhath, mo bhanrigh. Dhùisg d’anam mi.
Fhad ‘s a chaidil sibh ri mo thaobh,
Bha ‘s a’ faireachdainn mi fhin nad bhruadar.
Ach bha mi nas toilichte nuair a dhùisg sibh
Leis gu bheil beatha nas fheàr na na sinn a ‘bruadar còmhla

Good morning, my queen. Your soul woke me up.
While you slept beside me,
I felt myself in your dream.
But I was happier when you woke up
Because life better than what we dreamed.

— The End —