Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Yousra Amatullah Jun 2021
Ik regen,
Noem mij intens,
Wolken zijn om te breken,
Vruchtbaar is het land waarvan ik oogst.

Zonnestralen verlichten plaats en tijd,
Kleuren komen tot leven,
Ik reflecteer.

Noem mij bij wet,
Als jij leest en begrijpt,
Mijn naam is een gegeven begrip,
Voor het leven dat zich in regenbogen manifesteert.
want my fyn porselein is nou skerwe op die vloer
als wat goed is in die lewe;
saam met die suur melk uitgemoer
al my heuningtee en moerkoffie staan nietig in my kas
, ek hunker na n glasie brandewyn
om die herrinneringe mee weg te was.

Want Vader al val 'n duisend aan my sy
en tien duisend hier langs my
vlieg Eros se pyle net die heeltyd verby.
Ek is moeg vir alleen wees
moeg vir bang wees
vir koue voete
koue hande en
'n hart wat altyd koud sal wees.

waars die liefde en genade
waarvan ons in ******
en die Bybel lees.

Waars my stukkie hemel.
Waars my engelkoor.
Is dit ook tussen my suur melk...
of het ek dit deur bottervingers verloor?
Dit was daar
Ń knal in die nag
Skerper as die dop-klank
Van dinamiet in dolomiet
En gevaarliker as klapperskiet;
Die knal in die nag...

"Dit was daar op stemdag "
, sê ek.
Dit was... ekt gehoor!
Skiet ek my siel uit
Teen die leë gehoor

"Dankie my bokkie"
,Met x'e gekys
Help nie my hart nie
X'e is ook maar ń tipe kruis
Ñ tipe graf in afwag
Ń tipe nood, ń stille dood.

Dan tref die waarheid my hard
Soos ń gewyde plathand
Van ń skietman of ń doodsman
Dis jou land , dis díe land
Hoekom nou skielik bang?

Ekt dit gehoor, ekt dit gehoor
Ek sweer op die graf
Van die gesneuwelde stem.
Maar nou kom noem-
Moet ek erken...

Ek vrees die geweerskoot
Meer as die galg
Wat stil is soos slange
Wat my wurg en my walg.
Ek is banger vir die knal
Wat die hele buurt vang
As die halfpad val
En heeltyd hang
Soos kleintyd speeltyd
Van rodswaai en my lyfie
Aan toue op hang.

Wats ñ geweerskoot nou
Teen die monsters van binne
Wat klou om te hou.

Raak rustig , haal asem
, toe nou bedaar.
Jy weet mos jou denke
Was maar nog altyd
Jou grootste gevaar.

- wanneer geweerskote in
kopskote verander...
Raak die wêreld donker
Vylette May 2014
I had a dream, but more than that, her skin was red. Her heart made me bleed.
I was a sailor, knocked over by the waves. Fallen off the boat, and drowned in the sea
When you see me now, you know what you feel. The loss of despair becomes real.
Slipping back into the womb of comfort for sake of ease
On the things that just don’t make sense
Daan Jan 2017
Reeds de derde achter de rug
nog een vierde, doe maar vlug.
Alsof de tijd is opgeschoven,
teruggeschoven
en wederkeerde naar dezelfde momenten.

Waarom blijft een dier zich inprenten
als een beest, zuiders wild,
zelfs al heeft het nooit gemogen,
zelfs al is het nooit gewild,
radeloos maar opgetogen.

Doelen worden pas plezier
als ze bereikt worden.
Nadat we enkele maanden
heen en weer porden
en ons verliefd of verlangend waanden
keerden we terug naar de eigenlijke staat.

Elk van ons is en blijft niets meer,
keert weder, elke keer,
naar een staat in de natuur,
met meerdere deuren op een kier,
noem het zielig, noem het zuur,
we blijven niets meer dan een dier.
Zelfkennis is het begin
en er komt geen einde aan.
Dus wees eerlijk,
geliefd en verlangd.
spatio brevi spem longam reseces
Siska Gregory Dec 2016
Daar is n lieflike gevoel in die wind.
n Gevoel wat bind, n gevoel wat sink, sink diep in n mens se hart in.
Hy praat met n mens soos n boek, n bladsy wat vertel van die Goddelike wind...
So gaan die pad voor mens oop en raak gou vol hoop van goeie dinge wat voorle.
En so verlang mens dan na iemand, iemand ver, ver weg en seg in jou hart:
“Die lewe is soos die wind, die Goddelike wind wat verbind van een hart na n ander”.
Want die waai deur mens se hare, die gevoel van koel, maar warm teen mens se wange en die verwaai van gras op plaas paaie is wat ek noem die Goddelike wind, wat bind… van een hart na n ander. 2016/01/21
Inspired by my dear mother...you are the best
Elymaïs Oct 2020
Daar's 'n plek in ons siele,
War die seer nie kan inkom nie.
Maar waar is hierdie punt,
Waar lê dit binne ons?
In die diepte van ons harte,
Agter die mure wat ons bou,
Kan ons kyk tussen die krake,
En vind 'n Sleutelsteen
Wat ons heel hou?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap?
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Maar wat sou ons dit noem,
As ons dit selfs kon vind?
Sou ons dit selfs kon herken,
As dit ons in die oë sou staar
En sê: „Ek bestaan“?
Sou ons daarna kon luister,
As ons dit selfs kon **** —
As ons selfs kon onthou
*** om sy taal te praat?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Daar's 'n plek in ons siele,
Waar die seer kan nie inkom nie.
"There is a part of us that cannot be hurt." — Dan Copes
Daan May 2019
Het stuit me tegen de borst
dat voeden in het openbaar
met luid en regen bloeddorst-
ig wordt onthaald als raar.

Voor mezelf hoeft niets per se,
'k hou gewoon liefst iedereen tevree
al weet ik dat dat eigenlijk niet kan.
Noem me maar naïef of halve man.

Ik probeer te kiezen wat ik mij laat deren,
me slechts inwendig af te weren.
Ik ben hier om bij te leren, als zovelen,
niet om appels of muilperen
uit te delen.

— The End —