Sa paglakaw niining mga gabon
sa kalangit-on
Sama sa isa ka pagbaklay kauban ka
padulong ngadto sa kalipayon
Ang bidlisiw sa adlaw kanunay
gayud sa atoa nga magasiga
Kay ikaw sa tunhay mao
ang akong gugma.

Wala ko namatyagan nga ikaw mubaot
niining akong kinabuhi
Wala ko usab damha nga ang akong
kasing-kasing sa imo diay mulingi
Karon, ang dagat dili
na hintawon parat
Kay ikaw man ang akong gugma, busa dili
gayud tika ipahilak.

Ang matag-gabii nako, karon dili
na matugnaw
Mahitungod sa imong gugma nga sa tanan
gayud nagpatigbabaw
Ang gubot nga butang ginabag-o mo,
ikaw ra gayud akoa
Ug ikaw ginahigugma ko kagahapon, karon
og hangtod sa ugma.

Sa mainit mo nga mga gakos, sa matam-is
**** mga halok
Sa maanyag **** pagngisi, mawagtang
diritso ang akong pagkalagot
Gikinahanglan taka sama sa hangin,
tubig ug uban pa
Kay ikaw sa tunhay mao
ang akong gugma.

Dili na ako mulambinggit pa ngadto sa
uban nga dalan
Kay nagakuyog naman kita nga nagalakaw
nganhi sa kahangturan
Paminawa ang tanan ko nga gipangsulti
kay tinuod kani sila
Nganong mamakak man lugar ako, nga ikaw man
sa tunhay mao ang akong gugma.

Wala ko gihandom nga ikaw makit-an
     ning mga mata
Ug wala usab ko gihandom nga ikaw
     higugmaon ko pa,
Kay ikaw wala ko nahigustuan
    niadtong mga panahona
Ug sa dihang naibog man nuon ko nimo
     karon sa pagsobra-sobra.

Bidli man paminawon, apan kini
     mao mo'y tinuod
Tinuod pa sa unsang kamatuoran, wala man
     unta ni sa sugod:
Ug sa dihang karon pa na ko
     nahibaw-an nga ikaw diay
Ang bugtong kalibutan ning mga tiil
     ko nga gibaklay.

Apan ikaw usab langit ug ako
     usa lamang ka yuta;
Apan ikaw lisod tawon abton
     niining mga kamota
Ug sa dihang asa man ko
     karon nga mulugar,
Kay gikinahanglan pa ang tanan
    ko nga isugal?

Ug sa dihang gugma nga dili unta
     sama sa giatay;
Kung ikaw maako ug ako maimo,
     dili ka gayud magmahay:
Pagahigugmaon taka hangtod
     sa walay kahangturan
Kay ikaw pud usa ka dyamante
     nga tunhay nga handumanan.

Ikaw ra ang naa niining akong
     utok ug dughan,
Ug bisan pa'g uklabon mo wala
     nay lain, wala nay uban
Kay ikaw usa ka babaye nga lisod
     gayud pangitaon ug ilisdan;
Ug sa dihang magapaabot na lamang
     pud ko nga ako usab imong makit-an.

Sa akong paglatagaw daw akong kinabuhi wala pa natagbaw.
Nikamang, ninglangoy, nilupad ug nalakaw lakaw.
Aron tagamtamon ang katam-is sa gugma na akong gihanduraw.
Asa naman ka? Naara ko dali ayaw kaulaw.

Ningkuha ug kusog sa uban, nag too na dili sila mobiya.
Nangandoy sama nako na dili na meng duha moluha.
Naghinigugmaay, ug nagpasalig na mogunit sa matag takna.
Apan asa naman, wala na, nibiya na ug kalit ra na nawala.

Giloom ang kasakit niining dughan, kiagwanta ug gidawat ang tanan.
Na sa gugma wala koy swerte, malas maoy ingon sa uban.
Natingala, nangutana, na sa kadaghan sa tao niining kalibutan, nganong ako paman?

Naa ra man diay ka. Nagpaabot ba ka? O gihatag ka sa Ginoo para sa akoa?
Ginahandom na makit.an nako ang tinood na pasabot sa gugma.
Ginaampo, ug ako kanimo nagahangyo na akong paglantaw kanimo palihog dawata.
Tagaan unta ko nimog higayon na magkauban pa tang duha.

Sa imo ra nipitik ning akong dughan
Buntag, udto, ug gabieng tanan
Na bisan ug namalandong ko sa makadaghan
Dinasaysay gihapon niini ang imong ngalan.

Sa imo ra nitotok ang akong mga mata
Sa matag pilok niini, imong nawong ang makita.
Ug bisan paman ug motan-aw ko sa ubang dalaga
Ikaw raman jud akong makit-an na gwapa.

Sa imo ra nilupad ang akong hunahuna
Nagahandom na makauban ka sa matag takna
Nahigam ko, lisod jud ning mahigugma
Magpanikad sa adlaw na makaanha ko sa imoha

Ug sa imo ra iukit ang akong ugma
Hugot sa pagtoo na dili ko sa imo mawala
Ubanan teka sa kasakit, hilak, ug pagmaya
Hangtod kitang duha husgahan na niining kalibotana.

Sa imo ra.

Ikaw akong ginahigugma labaw sa tanan
Hinglabi na sa kalibutanhong mga butang,
Ikaw nagapundo ra gayod sa akong dughan
Di matugkad nga gugma, imong mabatsyagan.

Sa matam-is kong mga pahiyom,
Ako lamang gahilom, apan mapalaumon
Nga ikaw sa tunhay ako gayod nga maangkon
Dumdumon mo, sa pagmata sa kadlawon.

Sa mga luha nga nagabara niining mga mata
Gani gayod imo kining maamguhan unta,
Ang akong mga kapakyasan ug kakulba
Nga ikaw hapit na gayod mahilayo sa akoa.

Anaa pa bay laing paagi sa pagpakita sa kasubo?
Di ko makapugngan ang pagbiya mo kanako,
Apan ania ra ko mag-atong sa imong pagbalik
Bisan madawatan ko lang gihapon kay mga kasakit.

Sa taliwala niining akong kalibutan nga puno sa kaguol,
ikaw dinhi sa akong kibuhi ang niabot ug niduol,
hinaot unta nga ikaw dili ug dili magabasol,
kay ako intawn kanimo wala'y ika hatag bisan gamay na suhol,
kung pananglitan nga ikaw bation ug kakatol,
hinaut unta nga sa lain tawo dili musagol,
kay ako ania man nga pirme andam itunol,
ang gugma ko nga sa kasing kasing mo mu-bukol.

Hantud sa lubnganan

Nidag.um napod ang kalangitan,
Nanagan na ang mga katawhan,
mga katigulangan ug kabatan-onan,
Nagpangita na sila ug kapasilungan,

Mubundak napud ang kusog na uwan,
Mabasa' nasad ang mga kadalanan,
Nanirado na ang mga baligyaanan,
Kanselado na pud ang mga kalihokan,

Samtang ako ania ra amoang pinuy.anan,
Kanunay nga gahandum sa atong nasugatan,
Nagpangutana, nganung wala naka sa akong kiliran,
Unsa man gyud ang hinundnan ug naingnan,

Nganung sa gugma mo ako imong gihikawan,
Unsa man gyud ang imong basihan?
Dili ba diay ko angay na hatagan?
Hangtud nalang gyud ba ko sa handurawan?

Tinuod nga sa gugma sa ginikanan wala ko gihikawan,
Unsaon taman kining kasing kasing ikaw ang kinahanglan,
Bisan pag dli ni para sa imong kaayuhan,
Nasayud ko nga wala koy kadungganan,
kay matud pa sa uban dle kuno ko kasaligan,
Para mahimo kong usa sa imong mapilian,

Wala na gyud ba kini kalambuan?
Nangandoy lang gihanpon ko na kita mag.uban,
Nga unta puhon makig ila ila sa imong ginikanan,
Bisan nasayod kong wala na gyuy katumanan,
Kay ako usa man lang ka tawng walay hinungdan,

Usa ka taw nga matud pa,"sa kinabuhi walay padulngan",
Pero bisan in-ani ang permi nakong madunggan,
Kanunaay gihapon kong mangandoy ug kalampusan,
Bahala na ug puhon dli ko ma kwartahan,
Basta ang importante ikaw akong maangkon ug mahagkan,

Kung ako Mahimong usa ka taw nga gamhanan,
Magbuhat ako ug mga butang nga kahibulungan,
Usbon nako ang dagan niining kalibutan,
Tapigan ko ang mga buwan ug mga kabituonan,

Akong Hupingon ang mga panghitabo na dle ko masakitan ,
Akong kining hupingon hangtud tika makitan-an,
Kung ako mawagtang man gani pananglitan,
Dili ko maguol kay ikaw ra gihapon akong mapalgan,

Unya sa kung kitang duha mag kita' na man,
Pahunungon ko ang oras sa kailbutan,
Nga ang usa'g-usa ra atong mamatikdan,
Ibalik ko ang kahayag sa buwan ug mga kabituonan,

Magsayaw sayaw kita sa kawanangan,
Ubanan sa kahayag sa mga bituon ug buwan,
Dli na gyud mahitabong muuwan,
kay mga panganod akoang tapigan,

Buhaton ko kining tanan,
Para lang ikaw akoang makauban,
Akoang mahalon ug panggaon hangtud sa lubnganan,
Para kanako mao na kini tinud-anay kalampusan,