Nang mawala ang pangalawa kong trabaho
Parang ‘di ko alam kung saan uli may bago
Hanggang sa ang CapSU ay naalala ko
Walang atubili’y akin siyang tinungo
At sinubukan bago kong palad dito

Sa TED kung saan una akong itinalaga
Mga batikang **** dito aking nakasalamuha
Sa Amang Hall kung saan araw-araw silang kasama
Kayrami kong natutunan mula sa kanila
Minsang itinuring ko na parang mga ina

Sa Crim. na huli ko ditong tinuluyan
Para ko naring naging ama si Sir Hapitan
Kung sa TED puro kababaihan, sa Crim. puro kalalakihan
Akala ko noon ay mahirap silang turuan
Sa huli ay akin pa silang ipinaglaban

Akin ding naturuan ang taga-ibang departamento
Agri., Vet.Med., Computer – ang 5 ay kumpleto
Kaya ang naging tingin ko sa mga ito
Ay parang sa Encantadia na mga engkantado
Taglay ang katangian ng 5 elemento

Dito rin sa Encapsudia, ako’y naging estudyanteng ****
Nang mag-Uniting, mga estudyante ko’y naging kaklase ko
May mga kaklase din ako sa highschool na naging estudyante ko rito
Kaya dito ay parang mahiwaga ang naging tadhana ko
CapSU-Dumarao o Encapsudia…ikaw ang Kapuso kong CapSU!

-10/14/2017
*a tribute to CapSU-Dumarao who is now having its
3rd Alumni Homecoming this 35th year of its existence

Sa aking pinakaunang alaala ako’y

                 nalulunod

                        sumasabay sa pwersa ng agos

       tumatama sa mga hitang walang nakakaramdam sa pangyayari sa ilalim

     tanging nakikita ko lamang ay ang bughaw na katubigan

             at mga bulang pilit kumakawala sa aking bibig.

Tanggap ko na naman

       kung yaon na lamang ang itatagal ng aking munting buhay

                     handa na ako sa aking kasasapitan,

                 nang may mga malaking kamay na inahon akong walang hirap

             patungo sa liwanag na inakalang hindi ko na ulit masisilayan.



Labing siyam na taon na ang lumipas

       biglang tumimo sa utak ang pangyayaring nagpalapit sa kamatayan

                  paano na lang

                           kung yaon ba’y natuloy

                       mababago ba ang buhay nang mga taong

                             nakasalamuha ng mga sumunod na mga panahon?

               Sapagkat isa lamang akong basura

                   na parang muling binalik

                     nang mawaring may pag-asa pa

                        upang muling gamitin

                               at muling maging patapon

                    sa mga matang mapanlait

                              dito sa mapanlinlang

                                   na mundong

                                   patuloy

                                   na umiikot

                                         para

                                                  ipamukha





                                                                       sa akin





                                                               na isa akong







                                                      pinaka





                                          walang







                   kwentang







                                                tao.