mga sulat kalat
na aking ginawa
sa aking tala-arawan.
mga talatang isinusulat
gabi-gabi,
na pinupuno ng poot
at sikip sa dibdib,
na para bang
sinaksak sa salita—
at luhang pumapatak
na parang bagyo.
mga salitang binitawan ko
sumisigaw;
nang ako lang ang nakakadinig
umiiyak;
at nag mu-mukmok sa sahig.
tinatanong sa sarili
bakit?
habang naka-tingin sa aking libro
at pumapatak ang mga luha
bakit?
Yours truly, BokxDoc.