Nagising ng Alas tres ng madaling araw tila wala ng araw na sisilaw
Iniisip ang mga salita na binigkas mo sa araw na hiniwalayan mo ako
Bakit hindi napansin ang iyong mga galaw
Na ayaw mona at pagod ka na kaya nag-paalam
Nabigkas mo ang mga salitang hindi ikaw ang dahilan kundi ako sinta  
Mga sandaling kay saya napalitan ng lungkot at luha
Nakita ang luhang sanhi ng kalungkutan na nagmarka sa aking unan
Na tila magmamarka na rin sa aking puso at isipan
Bakit hindi napansin na hindi ka na pala masaya aking sinta
Lumipas ang ilang araw, linggo at mga buwan
Nakita kitang masaya at hindi na lumuluha kasama ang aking kaibigan  
   Ako'y parang isang tangang tumatawang humuhikbi
Basang basa sa ulan na umuwi  
Parang wala ng humpay ang sakit
Gusto ng mawala sa mundong puno ng pait
Kailan kaya ako makakakita ng isang taong hindi ako ipagpapalit
Na magiging masaya kung ano ako at kung ano ang meron kami

Ako ay nanaginip kanina
Tayong dalawa ay magkasama
Magkahawak nang kamay sa kalsada
Nagtititigan sa mga mga mata

Hindi kita iiwan kahit kailan
Sa aking sinabi siya ay nasiyahan
Ang mga katagang iyon ay nagmarka sa kanyang puso't isipan
At gayun din ang aking naramdaman

Nung tayo ay umuwi
Binigyan mo ako ng matamis na halik sa pisngi
Humingi ako uli
Ngunit ang tatay mo ay nandiyan kaya binigay mo ay matamis na ngiti

At nang sumikat ang araw
Ang nasa isip ko pa rin ay ikaw
Sa sobrang saya ako'y napahiyaw
Sa sobrang saya ako'y napasayaw

Tayo'y muling nagtagpo
Sa tagpuan king saan kita sinusundo
Sa lugar kung saan kita unang sinuyo
Sa lugar kund saan nagsimula itong kwento

Tayo ay muling namasyal
Sa lugar di ganun ka spesyal
Ngunit napapadama ang pagmamahal
Sa isa't isa na umaapaw

Hahaha!!Nakakatawa talaga
Tila bang nakalimutan ko na
Na ako ay makakalimutin ng sobra
Ito ay isang panaginip lang pala