Isa
Isang taong nasasaktan
Isang taong umaasa
Isang taong nagbigay tiwala
Sa isang taong kanyang pinaka mamahal
Isang pagiibigan na nabuo sa loob ng isang taon
Isang magandang relasyon
Nasira ng isang sigalot
Isang pangakong bibitiwan
Ng isang pusong umaasa

Dalawa
Dalawang taong pinagtagpo
Dalawang taong nag-ibigan
Dalawang taong nagbigay kulay
Sa buhay ng isa't isa
Dalawang pusong pinag-isa
Dalawang labing nakangiti sa tuwina
Dalawang matang lumuluha
Dahil ang dalawa'y hindi na isa


Tatlo
Tatlong laruan na nagbuo ng pamilya
Tatlong laruang ginawang anak ng dalawa
Tatlong salita na nagbigay ligaya
Sa pusong tatlong taon ng umaasa
Kung may magmamahal pa ba?
Tatlong minuto kapiling ka ay sapat na
Upang mapawi ang lungkot
at mapalitan ng ligaya
Tatlong masasakit na kataga
Ang naghiwalay ng landas ng dalawa


Apat
Apat na buwan ang hinintay
Bago makamtan ang matamis kong 'OO'
Apat, ang bilang ng letra
sa isang salitang tawag mo sa akin
Noong ika-apat na beses na tayo'y nagkasama doon ka nagtapat sa'kin


Lima
Limang buwan tayong isa
Lima, ang sukat ng aking paa
Na lagi **** pinagtatawanan
Lima, ang bilang ng mga daliri ko
Na lagi **** hawak-hawak
Limang minutong yakap
madalas **** ibinibigay


Anim
Anim ang bilang ng letra
ng iyong pangalan
Anim ang dami ng nais **** alagang hayop
Anim ang bilang ng pagpunta ko sa inyo
Higit pa sa anim na beses kong uulitin ito:
Mahal pa rin kita


Pito
Pitong kontenenteng nais nating lakbayin
Pitong araw sa isang linggo
Mga araw na pinasaya mo ako
Pitong bilyong tao sa mundo
Ikaw ang pinili ko


Walo
Walo, isang numerong mahalaga sa'tin
Walo, isang numerong ginagamit
sa tuwing naglalambingan
Walo kapag pinalitan ang huling letra ng 'a'
Wala, parang tanga


Siyam
Siyam ang araw ng kaarawan ko
Siyam ang numero sa likod ng tshirt mo
Siyam katunong ng pangalan
ng matalik kong kaibigan na nasaktan ko ng lubos
Siyam and dami ng taon na bibilangin
bago matupad ang pangarap nating dalawa


Sampu*
Sampung taon mula ngayon
Ipinangako mo sakin ang isang masayang buhay
Sampung taeon mula ngayon haharap tayong dalawa sa altar
Sampung taon, maghihintay ako
Yan ang pangako ko

Isang karangalan ang pagiging *** laude para sa isang mag aaral. Karangalan na siyang hinahangad ng karamihan ngunit iilan lamang ang nagkakamit. Isa sa mga nagkamit nito ay si Hannah Isabelle D. Mendez. Ngunit sino nga ba si Hannah?Isang mag-aaral mula sa URSC na kumukuha ng kursong BSIT. Gusto mo bang mas kilalanin pa natin siya? Halina’t samahan mo ko.
Kanyang pinanggalingan...
Si Hannah ay ipinanganak noong Agosto 21, 1997. Bunsong anak sa dalawang magkakapatid nina Cristeo at Girlie Mendez. Simple lang ang naging buhay ni Hannah. Lumaking mabait, masipag at may takot sa Diyos kahit na mula siya sa isang 'broken family'. Naghiwalay ang kanyang mga magulang nang siya ay nasa ikatlong baitang. Masasabing hindi madali ito para sa kanya dahil nais niya ay buo at masayang pamilya ang makakasama niya ngunit sa pagsisikap at pagtitiyaga ng kanyang ina, naging matatag at matapang si Hannah.
Kanyang hilig…
Si Hannah ay mahilig magsulat, manuod ng mga pelikula at magbasa lalo na ang mga libro na akda ni Colleen Hoover. Ang pagbabasa ang naging pampalipas oras niya at nakakapagpasaya sa kanya. Maraming bagay ang kanyang natutunan bunga ng kanyang pagbabasa at isa ito sa naging dahilan ng kanyang mga kaalaman na nagdala sa kanya ngayon bilang *** laude.
Simula ng hamon bilang mag-aaral…
Noong bata pa si hannah, wala siyang interes sa pag-aaral. Tulad ng ibang kabataan, kasiyahan lang ang kanyang hinangad pero dahil sa kanyang naging **** noong elementarya, naging bukas ang kanyang isipan sa pag-aaral.
Nakapagtapos siya ng elementarya ng may medalya bilang ikalawang karangalang banggit, sumali sa iba't ibang kompetisyon tulad ng Nutri Quiz Bee - 4th place, Hekasi Quiz Bee -2nd place (Elementary, District level) at sa Highschool 15th place sa Sports Page (RSPC) 1st place Drama fest (School level) journalist at naging presidente ng isang organisasyon noong hayskul.
Sa pagtuntong ng kolehiyo, naipagpatuloy niya ang kanyang pagiging aktibo. Nahalal siya bilang kalihim (S.Y.2015-2016), pangalawang pangulo (S.Y. 2016-2017) at 4th year representative (S.Y. 2017-2018) ng BITS Organization. Naging miyembro din siya ng KASALI Organization taong 2014-2018.
Nang tanungin siya kung paano niya nagagawang pagsabayin school activities at academics, simple lang ang naging sagot niya, “Basta masaya ka sa ginagawa mo, magagawa mo lahat at naniniwala kase ako sa ibinigay sayo yung bagay na yun dahil kaya mo".
*** laude…
Hindi naging madali kay Hannah ang maabot kung anong mayroon siya ngayon. Dumating siya sa puntong hindi na niya alam kung ano ang uunahin. Nariyan ang school works, church duties, family problems at dagdag pa ang mga nagsasabing hindi niya kaya ang kursong IT pero kalaunan napamahal na siya dito. Goal na ni Hannah maging *** laude pero hindi niya ineexpect na makukuha niya ang karangalang ito.
“Sobrang saya dahil ipinagpanata ko ito sabi ko kung para po sa’ken ito, Kayo (Ama) na po ang bahala and then nung nalaman ko na isa ako sa *** laude, hindi ko alam gusto kong sumigaw sa galak, sobrang nakaka—overwhelm.”, wika niya.
Tanging inspirasyon niya ang kanyang pamilya para makapagtapos at maabot ang lahat ng kanyang pangarap.
"When the opportunity knocks on your door, always be willing to give it a chance, 'yan lagi nasa isip ko para wala akong pagsisisihan at always give your best shot sa lahat ng ginagawa mo", wika niya ng may halong ngiti sa kanyang labi.
Tunay ngang nakakagalak ang kanyang pagsusumikap upang makamit ang kanyang minimithi. Mula sa buong pamilya ng URSC, proud kami sa iyong pagdadala ng karangalan!

Sa mga sinambit **** salita
Sa mga ngiting ipinakita
Unti-unti, ako'y nabiktima
Unti-unti ako'y nahulog na

Oo gusto kita, pinili pa nga kita
Minahal nga ata kita
Ayoko lang aminin sa sarili ko
Ayoko lang pakinggan ang puso ko

Takot ang nangibabaw

Takot masaktan
Takot maiwan
Takot na maging ikaw ang mundo
Takot na mahalin ka ng todo

Kasi sa pag-ibig, ganoon ako
Buo, buong-buo
Yung wala ng para sa sarili ko
Yung lahat ibibigay ko

Nagustuhan mo din naman ako diba?
Ikaw naman ang unang nagsabi diba?
Ikaw naman ang nagpakita ng interest diba?
Ikaw naman ang nauna diba?

May mga plano na nga ako
Para sa iyo
Para sa akin
Para sa atin

Kasi sa tingin ko handa na ako
Handa na ako

Pero wala
Bigla na lang nagbago
Wala na tayong magagawa
Wala pa ngang "tayo" ay naghiwalay na tayo

Sana totoong nagustuhan mo ako
Sana totoo lahat ng ipinakita mo
Sana totoo lahat ng sinabi mo
Sana, sana, sana

Hindi ako galit sa'yo
Galit ako sa sarili ko
Kasi pinili kita
Kasi nagustuhan kita

Ang huling hiling ko na lang sa'yo
ay sabihin mo na ginamit mo lang ako
baka sakali ay matauhan ako
at ako na mismo ang lumayo

Habang ako'y lumalaki isang aral ang tumatak sa akin
"Give your 101% sa lahat ng 'yong gagawin"
Kaya sa bawat aktibidad ay binuhos ko ang lahat ng aking makakaya,
Pati na rin sa pag-ibig ako'y nagmahal ng sobrang sobra.

"Too much of something is bad"
Yun nga ang sabi nila,
Pero bat 'di 'to nanatili sa utak ko? Ganon ba 'ko nabulag sa pag-ngiti mo?
Ano ba hinahabol ko dito,Kilig o saya?
Bakit ang tanga tanga ko?

Nung naghiwalay tayo'y pinangako ko sayo  hihintayin ko ang araw na pwede kitang makasama,
Pero bakit kita pinaasa?
Naghanap ako ng iba at binalewala ang pangakong ginawa.
At sa huli ako pa ang umiiyak, ako pa
umaasa.

Kung minahal nga kita ng sobra, ba't ko ginawa yun sayo?
Sabi ako ng sabi sa iba " pre minahal ko siya ng sobra", pero totoo ba?
Puro kasinungalingan lang ata laman ng lintik na bibig na to.
May kahulugan ba ang "I love you" na sinasabi ko sa iyo?

Bakit ang tanga tanga ko?
Bakit ba ako gan'to?

Pasensya na lang...Yun lang ang kaya kong sabihin na hindi kita niloloko.
Malinaw na malinaw ang aking mga kamalian.
Mas mabuti nga na di ako ang yong nakatuluyan.
Sana makahanap ka ng iba na magiging totoo sayo...

Tulala sa labas ng bintana.
Matindi ang trapiko sa Manila.
Busina dito, busina jan
Habang bumubuhos ang matinding ulan.

Madami tumatakbo sa isipan ko.
Mga bakit at mga paano.
Bakit natapos tayo agad?
Bakit hindi mo ako pinili?
Bakit ako lagi naiiwan?
Bakit tayo naging ganito?

Madami beses mo na din sinabi sa akin ang sagot.
Paulit ulit ito sa utak ko.
Sa mga sagot mo umugat ang mga paano.

Paano kung hindi tayo naghiwalay?
Paano kung ako pinili mo?
Paano kung ako ang nangiwan?
Paano ko hahanapin ang sarili ko?
Paano kita papatawarin?

Bumubuhos ang ulan.
Hindi ko namalayan pumapatak na din pala ang mga luha ko.
Pitong buwan na simula ng naghiwalay tayo

Pero bakit para kahapon mo lang ako sinakatan?

Nang makasabayan sa paglalakad,
napatingin at napangiti
Ang hubong sintido ay naghimok para mauna na pansinin
Kapagkuwan ay kumaway sa kanya at lumapit

Simpleng nagpakilala bilang kamag-aral
Talastas niya na isang taon nauna sa kanya
Naging mausisa tungkol sa mga ****
Naisagot lang ay baka at siguro
kahit balot ng kainitan ng puso

Nang naghiwalay ay lalong nanabik
Masigasig sa pag-aaral
Nagrerepaso ng mga aralin sa bakasyon
Isinabay din sa mga pagpupuri sa dikit ng gabi

Sa kulay abo na panaginip ay lumaboy
Maraming kumpul-kumpol ng mga orkidya at iba pang bulaklak
Matao sa merkado subalit nakakabingi ang katahimikan
Sa paglilibot, naging lila ang nasaging kagamitan

Tumayo sa katre na pinaghihigaan
Kahit wala pa sa ulirat
parang nasa alapaap
Umaangat kahit walang pakpak
Nagbubunying pakiramdam sa taas

Ang namamagitan,
Ang nasa gitna,
Ang naghiwalay ng dalawang mundo,
Ang naghiwalay sa ikaw at ako.

Di ko alam kung ano ang sasabihin,
Di rin alam kung ano ang gagawin,
Sapagkat wala akong tapang na natitira,
Sapagkat wala na akong maisip aking sinta.

Di ko alam kung ano ito,
Di ko alam kung bakit ganito,
Di ko alam kung ano ang uunahin,
Di ko alam kung ano ang iisipin.

Kakausapin ba kita?
O mananahimik na lamang ba?
O Diyos ko, akoy tulungan mo,
Bigyang linaw ang utak ko.

Masaya ka ba? Masaya ka nga bang talaga?
O itinatago mo lang ang lungkot na nadarama?

Siguro
Itinatago **** talaga

Itinatago mo dahil sa takot
Sa pangamba
Na mahusgahan ka
Na masaktan ka
Ng kanilang mga salita

Mga salitang
Mas matalas
Mas masakit
At mas mahapdi pa
Sa baon ng isang kutsilyo

Natakot ka na siguro
Sa paulit ulit nilang pagtapak sa buo **** pagkatao

Napagod ka na siguro
Sa walang katapusang sakit na nararamdaman mo

Kaya sumuko ka na
Oo
Sumuko ka na

Sumuko ka nang magkunwari
Magkunwaring kaya mo pa kahit hindi na talaga
Hindi na at hirap ka na

Tumigil ka na
Oo
Tumigil ka na

Tumigil ka nang magtiis
Magtiis sa sakit na ang tagal **** ininda

Kaya kung nasasaktan ka,
Umiyak ka

Umiyak ka kung may yumao sa pamilya mo
Umiyak ka kung hirap ka na sa mga leksyong inaaral niyo
Umiyak ka kung naghiwalay ang mga magulang mo
Umiyak ka kung iniwan ka ng dapat sana'y sasakyan mo
Umiyak ka kung nagkagalit kayo ng kaibigan mo
Umiyak ka kung pinagalitan ka ng nanay o tatay mo
Umiyak ka kung hinusgahan ka na naman ng kapitbahay niyo

Umiyak ka lang
Umiyak ka lang kung nasasaktan ang puso mo

Umiyak ka sa mga balikat ko
Umiyak ka hanggang maubos ang mga luha mo
Umiyak ka hanggang mapagod ang mga mata mo
Umiyak ka nang mailabas ang lahat ng nararamdaman mo

Dahil bilib ako sayo
Oo
Bilib ako

Bilib akong nakakaya **** itago lahat ng 'yan sa likod ng mga ngiti mo
Bilib akong nakakaya **** magkunwaring ayos lang ang buhay mo
Bilib akong nakakaya **** tiisin lahat ng nakakasakit sa puso mo
Bilib akong nakakaya **** mabuhay araw araw sa mundong ito

Kaya kahanga hanga ka
Oo
Kahanga hanga

Dahil hindi lahat may tapang na tumagal sa mundong ibabaw
Hindi lahat nakakayang tiisin ang mga taong mababaw

Kaya kung ako sayo..

Magpakasaya ka dahil ang buhay ay iisa
Huwag kang matakot sa mga taong tinatapakan ka
Magpahinga ka kung pagod ka na
Pero patuloy na bumangon upang lumaban pa
Huwag matakot sabihin na nahihirapan ka
Muli lang tumayo kapag nadapa ka
Tumigil ka kung ayaw mo na
Ituloy mo kung gusto mo pa
Umiyak ka kapag nasasaktan ka
Tumahan ka kapag tanggap mo na
Ngumiti ka kapag handa ka na

Handang salubungin ang bawat simula

Basta tatandaan mo..

Bilib ako sayo kaya huwag kang susuko

Lumipas ang Mga Taon,
Sa sulyap ng isang mata,
Mga sandali ng kalungkutan,
At ang kagalakan ay lumipad.

Mga taong mahal ko,
Dumating na at wala na,
Ngunit hindi tumigil ang mundo,
At nagpatuloy kaming lahat.

Hindi madali ang buhay,
At ang mga pakikibaka ay naroon,
Napuno ng mga oras na mahalaga ito,
Mga panahong hindi ko lang pinansin.

Nakatayo ako sa sarili ko,
At natagpuan ko pa rin ang aking daan,
Sa ilang gabi na napuno ng luha,
At ang bukang-liwayway ng mga bagong araw.

At ngayon sa katandaan,
Ito ay naging napakalinaw,
Mga bagay na nalaman ko na mahalaga,
Hindi kaya kung bakit ako narito.

At kung gaano karaming mga bagay,
Na pinamamahalaang kong bumili,
Hindi kailanman kung ano ang gumawa sa akin,
Mas mabuti ang pakiramdam sa loob.

At ang mga pagkabahala at takot,
Ang araw na iyon ay sinaktan ako,
Sa katapusan ng lahat,
Gusto lang mawala.

Ngunit kung gaano ako nakaabot,
Sa iba kung kinakailangan,
Ay ang tunay na panukala,
Sa kung paano ako nagtagumpay.

At kung gaano ko ibinahagi,
Sa aking kaluluwa at puso,
Sa huli ay,
Ano ang naghiwalay sa akin.

At kung ano ang talagang mahalaga,
Ang aking opinyon ba sa akin,
At kung o hindi,
Ako ang pinakamahusay na maaari kong maging.

At gaano pa karaming kabaitan,
At mahal na maipakita ko,
Bago sabihin sa akin ng Panginoon,
Ito na ang oras ko.