Katoto

Sa simula lang ang kasiyahan,
At nauwi lang ito sa hindi pagpapansinan,
Ilangan, dedmahan, at walang kibuan,
Tila ang magandang samahan ay ating nalimutan.


Ang araw ay lumipas man,
Nakatagpo tayo ng kanya-kanyang kaibigan,
Ngunit ang koneksyon ng ating samahan,
Ay laging gugunitain at babalikan.


Sa t’wing nakikitang nag kukulitan,
Alaala noon ay nababalikan,
Kung hindi ko lang sana inamin,
Ganon pa rin ang ating pagtingin.


Anong dapat kong gawin?,
Upang ito ay aking lisanin?,
Ang tunay kong damdamin,
Na para sa’yo na binalewala mo rin.

-

Ang araw ay lumipas na nagkatagpo tayo ng
kanya-kanyang taong mag papasaya sa atin. Ngunit ang ala-ala ng atin nakaraan ay lagi bumabalik sa tuwing nakakakita ng mga bagay na nag papaala-ala sayo ala-ala noon ay nababalikan. Bakit ganoon ? alam ko sa sarili ko na wala na akong na raramdaman ngunit ang mga pangarap at pinag samahan atin andyan parin buhay sa akin isipan. Paano ako mag sisimula kung ang ala-ala mo'y ako! parin ang ginagambala.