Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Nienke Dec 2017
zwemmend in een zwart meer
de stilte houdt van me
de wereld houdt me
in zijn greep
een pijn
niemand zal begrijpen
accepteer maar
meisje
zoekt vervanging
vindt vervanging
van leegte
waar ik wil drijven
op het zwarte meer
mijn rug slechts een trap
voor zij die er in zijn gevallen
maar laat mij zinken
laat me maar
in deze koude nacht
vol onbegrip, steken van leven
wachtend op een ladder naar de maan
mijn hand reikt uit
Nienke Aug 2015
rusteloosheid
en vastgeroest verdriet
niemand ziet
het lam tussen de wolven
maar ver komt het niet
waar komt het vandaan
en waar is het geboren
of zit dat tussen haar oren
als er weer eens niemand is
het aftuigen van zelf
nog hopen op meer
lichamelijk zeer
een druppel wanhoop
gemengd met wantrouwen
en al gauw, de wanemmer verzoop
in eigen tranen
dan stromen het doet
en blijft stromen voor goed
rusteloosheid
diep in de nacht
wanneer er niemand op je wacht
behalve de ster achter de wolken
geen woorden maar daden
ja dat zal het zijn
maar het tegenbewijs valt klein
woorden onhoorbaar
een jongen die lacht
het vertrouwen ontkracht
een laatste afscheidsgroet
valt niet helemaal goed
als de duisternis nabij
zoals mijn geboorte
alleen en vrij
later zeer zelfstandig
maar nog geen procent als de rest
verpest
verpest
waarom ben ik zo anders
wat is er mis met mij, zo vrij
iedereen een ander perspectief
en ik begrijp het maar niet
ook al noemen ze mij lief
de wereld redden
met iedereen erin
heeft opeens weinig zin
als het verboden blijkt te zijn
slechts een eenzijdig spel
ach, het lam weet het nu wel
tevergeefs
rennend in de ochtendzon
verscholen in een wolkenbed
de eerste straal licht
uit het zicht
uit het zicht van de wolven
waar anders heen
springend over steentjes
met sterke beentjes
alleen in de grote wei
waarin de stilte zo groot
haar hart stilletjes vergroot
zo ook de klap van pijn
de enorme val
zo jong al
de verhouding van zwaarte
en het verdragen
aan de andere kant het extreem behagen
dat is toch geen rechte lijn
maar slechts twee woorden mochten er zijn
in steen gekerfd, beroerd gepolijst
blijdschap en depressie
maar niets er tussen in
want dat had toch geen zin
voor iemand met sensitieve uitersten
bestaat geen middenin
toch levende in een wereld van het midden
zoek balans, het middelpunt
en *** men het haar ook gunt
ze was nu eenmaal als lam geboren
en niet als schaap..  (noch rund)

blind als een mol
gravend in de grond
het was haar eigen graf
waar ze uiteindelijk op stond
omringd door de vertrouwde pijn
vroeg zich af wel van haar te zijn
met borstkas gespleten door twee
het lam kreeg heimwee
stond half dood op
wachtend op één
met hart nog langzaam trekkend
lekkend
de geur van aarde in vacht
wie had deze terugkomst ooit verwacht
en het worden van schaap
in wolfskleren
wilde zich immers niet bezeren
want moe het al was
met steen gevulde buik
de val nu slechts een kras
en wist niet eens meer wat de val was
de doorn(en) uit verleden
gestoken in vers vlees
al genoeg geleden
dus besloot nu gewoon ook wolvin
je bent een wolf, meisje
je bent een wolfmeisje
met het schaap
bloedend
nog ergens binnenin
Nienke Jun 2015
een meisje wilt iets
na een feest
slapen bij jou
want ze is nog nooit
zo ver weg geweest

aan jouw zijde sta ik
en met meelevend hart
zei je 'dat is goed'
op dat moment zei ik
'goodbye' to my mood

ik hou me groot
ik hou mijn mond
terwijl ik wil zakken
me laten vallen
op de grond

als van binnen
een demoon of meer
mij aan het verslinden zijn
negatief van de pijn
ik voel me klein

dat het goed is, zei je
tegen wat?
bij mijn ex had ik hier
nooit last van
geen moeite mee gehad

nu graaf ik dan misschien
elke keer mijn graf
maar dit hier was een droom
gebroken wakker
is niet iets dat ik mezelf gaf

en ik weet niet wat te zeggen
weet niet wat ik moet doen

misschien is jouw hart goed
maar zo is onze ****
laat het de onze blijven
niet verpesten door een heks

rampscenarios om te overleven
bedrogen door eigen boven kamer
maar om **** niet erger te maken
is het soms beter te zwijgen

omdat je de 'ja' hebt
maar 'nee' nog **** krijgen
MEISJE MET DE PAREL

only now
many years later
the missing pearl earring

finally turns up
the last part
of the jigsaw

the rest of it
thrown away
when it couldn't be

found
now the pearl earring
the only piece left

she frames it
in a large gold frame
the girl now to be imagined

the pearl earring
itself and
itself only
Marc Christiaens Jun 2020
Mijn meisje,

Wil niets meer dan liefde geven.
Wil niets meer dan overgeleverd zijn.
Wil niets meer dan zijn pijn voelen.
Wil niets meer dan gestuurd worden.
Wil niets meer dan zich volledig geven.
Wil niets meer dan zijn eigendom zijn.
Wil niets meer dan behandeld worden wat ze is.

Wil niets willen

Dit is mijn wil

En wat zij zoekt te zijn.
Daan May 2019
Nog maar net begonnen
en al twijfels
en al zweten.
Zijn dat nu duizend zonnen
die mijn huid brandmerken
of is mijn lijf vergeten
*** spieren horen te werken?

In de helft,
buitenshuis en buiten adem.
Waarom kijkt zij nu zo raar?
Lijkt het maar of gaat het langzaam,
hijgt het luid of schort iets aan mijn slik?
Terug thuis schiet mij te binnen:
****, dat meisje kende ik.
Nog meer pijn om te overwinnen.
Wanhopig mijn zomerlichaam achterna.
Daan Nov 2019
Hé, lang geleden, leuk je terug te
zien. Heb je al een vriend gevonden,
wanneer pak je een jongen mee?
Of, misschien, een meisje, dat mag ook,
het is tweeduizendnegentien.

Want zonder relatie, liefje,
ben je slechts een halve, mens.
Zonder huisje, boompje, kinderwens,
ben je niet als anderen en grief je.

Wanneer ga je trouwen?
Wanneer kom je, doe je
eindelijk eens mee, normaal,
al is het maar één keer,
wanneer?
Laat je niet kisten door mensen die eigenlijk niks over jouw leven te zeggen hebben
Daan Feb 2020
Meisje, wachtend op de trein,
soms onzeker, bang voor wat
zou kunnen komen, bang
voor wat zou kunnen zijn.

Ze weet niet dat zij
een bron is van levensvreugd,
de bestemming die ze zelf niet ziet,
waar jongen zich danig op verheugt.

Nieuwigheden doen haar soms trillen,
plaatsen handen in haar haar,
zo ook zou ze wat gezelschap willen
dan staat jongen voor haar klaar.

Weldra heeft ze haar plaats gevonden
en genomen en leeft ze wederom
in een wereld vol met dromen.
We zijn onderweg en nieuwe dingen zijn even wennen.
Maar je kan het vast wel aan.
Je hebt het nog gedaan.

— The End —