Hindi ako naghahangad,
Sapagkat ako’y iyong alagad,
Sa pusong hindi mailakad,
Kailan kaya mamumukadkad.

Hindi pa rin makalilimot,
Sa iyong mga bangungot,
Tila’y kay hirap ang paglimot,
Sa istorya nating busangot.

Ako ma’y ‘di maalumana,
Sa tanging lugar na pinana,
Ni Kupidong madalas ay sablay,
Na tanging hanap ay tunay.

Ang liningin na parang talulot ng bulaklak
na hindi na mamumukadkad
sapagkat labis ang pagdilig ng puso
hindi na maihahayag pa
ang tangwa ng damdamin

mananatiling nakatago
sa likod ng bintana
sa kaulapan ay tatanglaw
mga salita na lutang
sa dalampasigan nawa sa iyoy makarating
sa pamamgitan ng pangarap na panaginip
kahit doon na lamang
mabigkas ang laman ng isipan
ligaya ay abot tanaw hangang kalawakan
walang pag-ayon kapalit ni anuman
mamukadkad lamang ang talulot ng kaisipan.