iufoje mi fartas ke la stratoj fakte promenas sur mi
mallumo neniam timis min
nek morteco

sed la noktoj longiĝos per pli cigaredoj
mi fumos, mi fumos, mi fumos ĝis mi ne plu eblas
kaj mi provos ne forpeli denove

kraĉaĵo punktas la trotuaron kiel DNA petanta helpon
ĝi ne troviĝos bedaŭrinde
vojeto da soleco

"iru kacen" al la bluaj flagoj
aprilo cedas al majo
kaj majo cedos al sunbruligoj kaj malgracia babilado

tamen, mi pretas por ĉio

Levanta esa cabeza, majo!
No todos pueden vivir el final
De este mundo acabado.
Hubo los que vieron
Esta civilización nacer;
Que hermoso es también
Verla perecer.
Supongo que suene raro
Entretener tal pensamiento.
Deja ese problema para mí
Y enfócate en lo inmediato.

Eres un viajante del tiempo
Ahora en el pasado;
Sabes como va a acabar,
Por qué pierdes tiempo aún
Atascándote más?
Vete ya, que se acerca mañana
No pierdas tiempo en tamaña
Bobada. Ama, viaja, ayuda y
Colmata esos huecos, para
Que el viaje de los demás
Sea más sereno y quieto.