Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Marg Balvaloza Sep 2018
Mayro'ng patingin-tingin
Sa mahabang usapin
Sa lumipas na araw
Sya ay nagbalik tanaw

Ayan sya't walang malay
Ngiti sa labi'y taglay
Nauubos ang oras
Kala mo walang bukas

Tila ba nalilibang
Habang sya'y nag-aabang
Sa mensaheng padala
Ng kanyang kakilala

Kahit sa isang saglit
Isang iglap, kapalit
Habang sya'y nag-iisip
Nahulog na't na-idlip

Sa pagbalik ng diwa
Tama nga bang ginawa?
Tinignan kung may tugon
Dinampot, kanyang selpon

"Ako ba'y isang hibang?
Bakit parang may kulang?"
'Pag di na naka-usap
Tila ba naghahanap

Isip ay wag lunurin
Damdami'y wag pukawin
Atensyo'y wag ibaling
Sa tulad **** malambing

Pigilan **** umasa
Kung ayaw **** magdusa
Sarili ay gisingin
Puso ay wag susundin

Babala sa sarili
Ika'y wag papahuli
Kung ayaw **** magbago
Kanyang pakikitungo

Maluwag **** tanggapin
At lagi **** tiyakin
Sarili'y sasabihang:
"AKO AY KAIBIGAN LANG."


© LMLB
Poem I made almost three months ago.
Para sa’yo ito, Mahal ko.

Pagmulat ng iyong mga mata, kaninang umaga, ay nagising ka.
Nagising ka sa karagatan ng luha na nanggaling mismo sa iyong mga mata
Mga luha na tila itinakda para sa iyong pagdurusa
Kasama ang mga salitang “Kaya ko pa ba?”

“Kaya ko pa ba?”
Ang mga salitang itinatanong mo sa sarili mo noong ikaw ay umiiyak dahil sa ilang beses ka na niyang nabigo sa mga pangakong napako.
Sa iyong pagbangon ay iniisip mo siya.
Hanggang sa iyong pagtulog ay baon mo siya hanggang sa panaginip
At pinangalanan mo siyang “Pag-ibig”

Pag-ibig na itinuring **** totoo
Na pumuno ng kanyang pangalan sa likod ng iyong kuwaderno
Umaasang nakalimbag ang pangalan niyong dalawa sa palad ng isa’t isa

Pag-ibig na akala mo ay kukumpleto sa’yo
Ngunit siyang naging daan ng pagkawask mo

Pag-ibig na sumira sa paniniwala mo
Ang naging sanhi ng pagsabi mo ng mga salitang “Walang forever.”
At pinaniniwalaang ang pagmahal ay tila isang laro na maaaring may manalo ngunit laging may talo

Ngunit ito nga ba ang tunay na pag-ibig? Kung hindi, ano nga ba ito? Ano nga ba ang hugis ng pag-ibig?

Ang PAG-IBIG ay isang TATSULOK

Magsisimulang tumaas at umakyat sa tuwa
Ngunit pagkatapos ng ilang pagsubok
Ay magsisimula muli sa ibaba

Katulad na lamang ng isang pagbati na laging magtatapos sa paalam
Na tila kayo’y nagtagpo sa tuktok pagkat sa dulo kayo’y tinakda upang mawalay sa piling ng isa’t isa
Na kahit na ipinangako niyo sa isa’t isa ang walang hanggan ay narating niyo parin ang dulo.

Ang pag-ibig ay hindi tatsulok.

Ang PAG-IBIG ay isang PARISUKAT

Naroon ang pagmamahal sa bawat dalisdis
Ngunit sa bawat dulo ay magtatapos at maghahanap muli
At sa dami na ng pag-ibig na lumipas ay maaari mo nang iangkat ang pangalan nila sa isang malaking kahon na hugis parisukat

Ang pag-ibig ay hindi parisukat

Ang PAG-IBIG ay isang BILOG

Patuloy na umiikot sa sariling aksis at tila walang katapusan
Ngunit pag tinignan **** mabuti sa gitna ay ang landuyan nito ang sarili mo.
Na nagsasabing
“Mahal kita dahil maganda ka…”
Paano kapag tumanda ka na’t kumulubot ang iyong muka’t nawala ang kagandahan?
“Mahal kita dahil mabait ka..”
Paano kapag ang bait ay tila nawala sa mga pagsubok na inaasahang dumaan
Laging magkakaroon ng dahilan
Laging magkakaroon ng kondisyon

Ang pag-ibig ay hindi bilog

Ang PAG-IBIG ay isang PUSO

Patuloy na tumitibok para sa binabaybay niyang pagmamahal
Nagsasabi ng mga salitang matatamis at mabubulaklak
Pag-ibig na nakilala mo sa mundo at akala mo ay bibigyan ka na ng lahat ng iyong ninanais

Pero nagkamali ka. Ang puso ay napuno ng kiro’t biglang tumigil sa pagtibok. At tulad ng minsan nang umiinit na kape ay nanlamig. Ang iniwan nito ay mga sugat na hindi mo kayang pagalingin ng mag-isa. Ang pag-ibig ay hindi isang emosyon. Hindi ganito ang pag-ibig!

Ang PAG-IBIG ay isang KRUS

Ang Krus kung saan naganap ang pag-ibig. Pag-ibig kung saan ang pangako’y hindi napako pero ipinako. Pag-ibig na nagpakita ng sakripisyo upang maligtas ka lang sa kamatayan. Sabay ng aking pagkapako ay ang kapatawaran mo. Na kahit na ikaw dapat ang nasa posisyon ko ay ipinagdamot ko ang krus upang hindi ka na magdusa pa. Ito ang tunay na pag-ibig.

Ako ang una **** mangingibig na kahit na habang nililikha ko ang mga tala’t bitwin ay nasa isip kita.

Pag-ibig na lumikha sa’yo
Na kahit na itabi kita sa mga bulalakaw o alingawngaw ng mga nag-iingayan na kuliglig o sa bawat kariktan na madadaanan ay ikaw ang pinakamaganda sa lahat ng kariktan

Pag-ibig na talagang totoo
Na kahit na hindi ang pangalan ko ang pumuno sa likod ng iyong kwaderno ay minahal kita
At tuwing gumuguho ka na’y pinilit kong iangat ka sa iyong pagkabagsak

Pag-ibig na kukumpleto sa’yo
Tinanggal ko nga ang kasalanan mo, paano pa kaya ang mga puwang natititra sa loob ng iyong puso?

Ito ang hugis ng pag-ibig

Pagmulat ng iyong mga mata, kaninang umaga, ay nagising ka.
Ginisng kita sa katotohanan na ang mundo ay magsasabi sa’yo ng napakaraming salita
Pero mahal, ang salita ako ang pinakatotoo
Dahil kahit na ilang beses mo akong biguin, ang pangako ko ay kailanma’y hindi mapapako dahil ipinako na ito para sa’yo dalawang libong taon na ang nakalipas.
Ilang beses nang natanggihan ang pagkatok ko sa puso mo
Pero hindi parin ako sumuko, inaraw-araw ko ang pagkatok dito
Umaasang maiisipan **** bumalik sa ating tagpuan
Kaya kumakatok ako muli, Ang tanging katanungan ko lamang ngayon ay; Mahal, handa ka bang tanggapin ako?

Iyong iyo, Ang manlilikha mo
This piece is meant to be spoken.
George Andres Jul 2016
Ewan ko ba kung bakit
Sa pag-ibig may politika
Kung sinong mas may kapangyarihan sa puso mo
Kung sinong kayang bayaran yang mga ngiti mo
Kung sinong may kakayahang patahanin yang luha mo
O paagusin nang walang patumangga
Ano nga bang kapangyarihan ko?
Kundi makinig at makisimpatya-simpatyahan
Punasan ng mahimulmol na panyo ang mga pisngi mo
O ngitian at kulitin ka para di mo naman maisip ang mga problema mo
Ano nga bang kakayahan ko kumpara sa kanya
Kung binigay ko na lahat ng karapatang ari para sa'yo
Ano bang laban ko kung siya ang may hawak ng property rights mo?
Hindi ba krimen na ang tawag kung magnanakaw ako ng tingin sa'yo?
Pero bakit di ka pa nakukulong sa puso ko kung ilang beses mo na akong pinapatay?
Bakit ba wala akong lakas na gumanti sa tuwing sinasaktan ka niya?
Dahil ba sa nakapanghihinang pakiusap mo?
Sa malakas na pagtutol ng mga mata mo?
Maraming dahilan yan kaibigan.
Pero dahil politika ang pag-ibig, siya ang binoto mo at hindi ako
Siguro dahil siya nga ng napusuan **** kandidato.
O sadyang walang dating ang pagpapapansin ko
O dahil masyado mo na akong kilala na di mo nais na maging isa ako sa tatakbo
Nais **** siya naman ang maglingkod sa'yo
Kasi hindi ko alam, ang sabi mo kasi mahal mo siya
Alam mo ba ang salitang yan?
Sapat upang magpaguho ng mga buhay at kinabukasan
Hindi ko, ngunit mo
Pinalampas mo ang pagkakataong
Paglilingkuran kita na parang isang prinsesa
Kung ano ka naman talaga
Naiinis ako sa tuwing pinagmumukha ka niyang pulubi at walang silbi
Ikaw naman nililito mo siya
Binabato ng mga paratang
Tama na
Mahalin mo rin siya ah
Kasi di naman siya maluloklok kung di mo pinili
Pinili mo yan
Magdusa ka
Kahit pa mahal kita
Eh kung sa di mo ko nakikita
Ni binilugan sa balota
Paano ko pa ba ipakikilala ang sarili ko?
Kailangan bang masabing kayo upang mabigyan siya ng kapangyarihan sa'yo?
Pwede naman kitang paglingkuran kahit di ako pinili mo
Pwede naman kitang mahalin kahit kelan ko gusto
Kaya kong gawin lahat 'yon

---

Kahit walang pondo kundi ang puso ko
Kasi independent party ako
At ang katotohanang walang tayo
Di magiging tayo
Na sinampal mo sa aking mukha noon pa mang naging magkaibigan tayo
Tanggap ko
Wala naman akong hinihinging kapalit
Gusto ko lang masaya ka sa napili mo
At sana panindigan niya ng pagpapahirap sa damdamin mo
Kasi tangina kinuha niya lahat ng binigay **** buwis at pawis
Di man lang nagtira upang mabigyan ako

Pero sige na
Tama na'to
Wala nakong maramdaman
Isang kasinungalingan
Paalam na
Sana magtagal pa ang termino
Administrasyong binuo ng pag-ibig niyo
52916
Hindi ka kasalanan, Ikaw ma'y nagkamali
Hindi tama ang pagpili ng mali
Hindi kasalanan ang madapa
Ngunit mali na pag ikaw pa ay tumihaya

Hindi ka kasalanan, Hindi ka mali
Ang hindi pagtanggap sa sarili, iyan ang mali
Hindi mo kailangang magdusa mag-isa
Ang Diyos, inalaan sa iyo ay siya

Hindi ka kasalanan, huwag kang matakot
Huwag magtago saan man at mamaluktot
Hindi mo kailangan na mahiya
Dahil ang pag amin ay katapangang sadya

Huwag ka magtago, dahan-dahan
Ibaba ang armas, huwag na ngang lumaban
Dalawang kamay ay iyong itaas
At sadyang aminin ang nagawang kasalanan

Huwag kang mahiya, Siya ay iyong ama
Ang tanging pangarap ay mayakap ka Niya
Halika, lumapit at sasamahan ka
Magtiwala ka, ika'y babaguhin niya.
JOJO C PINCA Nov 2017
Paunawa sa babasa:

Hiniling ng isa kong kaibigan na relihiyoso na gawan ko daw s'ya ng tula tungkol sa ikalimang wika ni Kristo noong nagdaang Mahal na Araw kaya kahit Atheist ako ay ginawa ko ang Free Verse (Malayang Taludturan) na ito.



“Nauuhaw ako”

Malalim ang baon ng mga pako sa kanyang mga kamay at paa. Mahigpit din ang pagkakatali ng lubid sa kanyang mga braso. Napapalibutan siya ng mga kaaway, nagsusugal at nag-iinuman ang mga sundalong Romano habang nililibak siya ng mga Pariseo. Tiyak na wala s’yang kawala. Naghahalo ang dugo at pawis magkasabay itong umaagos palabas mula sa kanyang katawan; hindi na rin n’ya maalala kung ilan ng sampal, suntok, sipa at palo ang kanyang natanggap. Sa gitna ng kanyang paghihirap binigkas ni Hesus ang kanyang ikalimang wika:

“Nauuhaw ako”

Kagabi lang bago s’ya dakpin ng mga tampalasan ay nagmakaawa s’ya sa hardin ng Getsemane at taimtim na hiniling sa kanyang Ama na kung maaari sana ay huwag na n’yang danasin ang paghihirap na ito. Subalit hindi s’ya dininig nito.

“Nauuhaw ako”

Siya ba ang kailangan na magdusa, obligado ba s’ya na bayaran ang kasalanan ng iba? Bakit s’ya ang inutusan ng kanyang Ama para akuin ang sala ng sangkatauhan? Masyadong mabigat ang pasanin na ito para sa isang hamak na karpintero na gaya n’ya.

“Nauuhaw ako”

Ito ba ang kapalit ng pagiging masunurin at mabuting anak ang masadlak sa laksang dusa at malagim na paghihirap? Nasasabik na s’yang umupo sa tabi ng kanyang ama; hinahanaphanap n’ya na ang papuring awit ng mga Anghel sa langit.

“Nauuhaw ako”

Nilikha ba ang sanlibutan at ang mga tao upang sa bandang huli ay maging mapaghimagsik sila at walang galang sa kanilang lumalang? Bakit punong-puno ng kalupitan at karahasan ang mundo?

“Nauuhaw ako”

Hindi sapat ang tubig o ano mang inumin para mawala ang kanyang uhaw na nagmumula sa puso; ang pag-ibig ng sangkatauhan ang kanyang inaasam.
Ysa Pa May 2015
Mali pala ang nasa isip
Ito pala'y isang panaginip
Buhat mula sa maling akala
Na sakin ika'y tinadhana

My thoughts were not what they seemed
Turns out all this was just a dream
Brought upon by false convictions
That for us a red string was drawn

Ginising mo ako sa katotohanan
Na lahat ng bagay ay may hangganan
Pero kailanman ay hindi ako nagsisisi
Dahil totoo ang ating pagmamahal kahit sandali

You opened my eyes to reality
That things can't last for eternity
I have no regrets what so ever
Because we had a short but real happy ever after

Hindi ko lubos na pinahahalagahan
Ang walang hanggan
Dahil ang importante ay
Ang pagmamahal na buo at tunay

For me, the existence of forever
Doesn't really matter
What's important is
The realness of love amidst the adversities

Wala akong galit na ipadarama
O ganti na sana ikaw ay magdusa
Walang hinanakit na dinadaing
Kundi salamat sa pagmamahal habang ika'y nasa aking piling

For you, I have no rage to release
No vengeance to accomplish
No sorrow to let go
*But  for the love while you were mine, I only have gratitude to bestow
*~So I made this poem using my native language (Tagalog) and the italicized text is the english translation. I just realized that it has been a while since I last wrote a poem in tagalog.
a name Jul 2021
i ventured out to visit a church in the far northern Nova
and to visit a farther church in the newborn Bagong Silang

and later i would return to my home
the lowly pub of Tacio
in the ruthless, wondrous Cubao

pero nakakagago ang trapik
isang oras sa quirino
lima sa perbyu
isang milyong mga naghihintay
sa ilang milyong mga vios

but who am i to complain
i had a good seat on an airconditioned bus
and a front seat on a jeepney

kung di lang mabaho sa harap
perpekto na sana
isang paa ako sa kalye
handa nang tumalon at makalimutan ng drayber

the whole country was in cold rain
colder than any winter
anyone could've imagined
the foreigners would agree with me;
the ones in the malls didn't have red skin
and they looked like they were glad to finally wear the clothing they were destined to wear

pati si ate nagbebenta ng basahan
naka pang ski
akala mo bakasyon sa estados

i didn't have a good prior week
medicine failed me
i had an itch in my head
i couldn't write anything
i felt my angry filipino palaboy scream out passionately for beer and conquest

kung beer lang pala
sa expo nalang ako nanatili
pero 85 para sa serbesa negra
walang coaster walang mani
mas mura pang pumunta ng nova
at maghanap ng beer dun
may extra pa pambili ng pang sigang

i am not particularly religious
but i loved the old church
inside the market
and all of it's ironies

ingay ng power drill
budots at kpop
presyong divisoria
sampu sampu
bente trenta
at iba pa

it emanated all around such a holy place
and as much as it saddened me
i had nostalgia for the sound of the busy city
echoing inside a cathedral

pina alis ni kristo ang mga nagbebenta sa loob ng tahanan ng kanyang itay
pero nanatili ang kanilang mga boses
mga sigaw

diretso ako sa sakayan papuntang Philcoa
sa harap ulit ng jeep
naisipan kong umuwi nalang
ngayong nabisita ko na ang talipapa
hindi pa puno ang mga upuan pero diretso na rin si kuya drayber
pagkat mahina pa ang ulan at trapik

i often think during the noisy silence of rain
and this time i thought
about the lengths i would go to
just for escape
for inspiration

beer and conquest i thought

bakit ko nga pala ginawa to?
sa tingin ko'y tinamad na kong magdusa sa loob ng bahay
mas nasipagan pa kong mamasyal sa ulan
naghihintay ng kaginhawahan sa kalye

sa tingin ko'y naintindihan ako ng jeep
at ang kanyang pagkinig ay ala masahe sa aking likod

the jeep understood me
and so did the ride
there was little traffic
and the rain was softer than before

and in that massage i received from the seat of a rumbling jeepney
was meditation

sa lahat ng byahe ko
ang aking isip ay palaging sa labas ng bintana
madalas natin ginugugol ang ating dilat sa pagdaan ng mundo
sa kapaligiran ng ulan
sa lamig ng ating balat

"in all of my travels
my mind is always outside of the windows
we often spend our sights on the passing of the world
the presence of rain
the cold on our skin"

i haven't thought of that before

di ko pa naisip yun ah

masulat nga

and i took a piece of receipt paper out of my coat pocket
and the rain did not tamper it

the rain is soft
the wind is brisk
the traveler feels the world once again

and he wrote down
for the first time
in weeks

masahe sa harap ng jeep
Louise Feb 2021
Bakit ka nag iba?
Meron nabang iba?
Akala ko mga lirico lamang ng kanta
Di ko alam na mararanasan ko din pala

Masaya naman tayo
Ngunit may dumating na iba
Simula nang masilayan mo sya
Nag iba ang turingan natin sa isa’t isa

Nasisira ako malagay ko lamang ang mga ngiti sa labi mo
Hindi ko alam na kaya din pala nyang ibigay sayo
Alam kong hindi na ako,
Ngunit handa akong magpaubaya para sa kaligayahan mo

Mahal kita
Kahit na hindi na ako ang mahal mo
Masaya ako
Kahit na hindi nako ang rason ng mga ngiti mo

Kailangan ba talaga ang magdusa?
Eh paano naman kung nais ko pang umasa?
Handa parin akong mahalin ka
Kahit patuloy kapang mag mahal ng iba

Ikaw yung bumuo sakin sa mga panahong ako'y sirang sira
Ngunit ikaw rin yung taong naging rason kung bakit ako ngayo'y lumuluha
Mga yakap **** binabalik balikan
Sana'y muli ko nang maranasan

Mahal kita
Higit pa sa pagmamahal ko sa iba
Di mo lang nga madama
Dahil atensyon mo'y laging nasa kanya

Ikaw ang aking hinahanap,oras oras, minu minuto
Kahit iba na ang hanap mo bawat segundo
Ako’y mananatili parin sayo kahit unti unti ng nasisira ang iyong mga pangako
Ako'y mananatiling kalmado kahit ang kwento nating dalawa'y unti unting sumasarado

Nag simula lahat sa salitang "kamusta"
Hindi ko inaasahang magtatapos sa "paalam na"
Ikaw ang bumuo ng aking mundo
Ngunit ikaw din pala ang sisira nito

Pangako **** walang iwanan
Pero ikaw din pala ang unang lilisan
Pangakong puno ng kasinungalingan
Hinihiling na sana'y hindi mo nalang binitawan Nang hindi na sana ako nasaktan

Tayong dalawa ang sumulat ng ating istorya, ngunit sa huli kayong dalawa ang lumigaya
Sabi nga ni moira,"ako yung nauna, pero sya ang wakas"
Cherisse May May 2017
Tanga ka ba
At binabalik-balikan mo
Ang mga tweets niya
Na nagpapakitang masaya na siya sa iba?

Masaya ka ba
Na inuulit-ulit **** tingnan
Ang mga ginuhit mo para sa kanya
Na kahit ni minsan hindi ka pumasok sa isipan niya?

Bobo ka ba
At pinipili ****
Magdusa nang mag isa
Dahil gusto mo pa rin siya?

At higit sa lahat
Manhid ka ba
Dahil mas pinipili mo ang magmahal ng iba
Kaysa sa taong hanggang ngayon ay hinihintay ka?
an attempt at Filipino poetry and a ***** slap to reality to myself.
wizmorrison Jun 2019
Bakit pa kaya ako na buhay?
Bakit pa ako nanatili dito sa mundo?
Tingin ng iba sa akin ay walang halaga,
Siya namang katotohanan...
Ang totoo ay wala naman talaga akong kwenta.
Ipinagtataka ko,
Bakit binigyan pa ako ng pangalawang buhay?
Para saan ito?
Minsan naisip ko, na sana dati natuluyan na lang ako.
Ano pa bang silbi ko?
Ang bigyan ng pasanin ang mga magulang ko?
Ang bigyan ng cancer ang lipunang ito?
Ang bigyan ko ng karagdagang problema ang mundo?
Minsan napapatanong ako,
Ano pang silbi ng pangalawang buhay ko
Kung hindi naman ako masaya?
Bakit hindi nalang ako hinayaang mahimlay na lamang?
Paulit-ulit na akong nasaktan at umiyak,
Hindi pa ba sapat para pagbayaran ko lahat?
Paulit-ulit na pinaramdam sa akin na wala akong kwentang nilalang,
Hindi pa ba iyon sapat para magdusa ako ng tuluyan?
Paulit-ulit akong napahiya at siniraan,
Hindi pa ba iyon sapat para magpahinga na?
Kailangan ko pa bang pagdaanan ang ganito kasakit na bagay?
Paulit-ulit nalang ba?
Wala na bang bago?
Hindi na ba magbabago ang kapalaran ko?
Ganito na ba talaga?
Pagod na ako
Pagod na pagod na ako sa totoo lang.
Ano bang nagawa ko sa mundo para magdusa ng ganito?
Nung mawala ako ng ilang minuto grabe raw ang iyak nila,
Nung bumalik ako, abot-langit ang saya nila...
Paano ako?
Natatanong niyo ba kung masaya rin ako?
Minsan nasasabi ko-
Wala nang magmamahal sa akin,
Wala nang tatanggap sa akin maliban sa pamilya ko.
Wala naman talagang makakaintindi sa akin kundi sila...
Kaya hindi na ako magtataka kung pati kayo ay mawawala.
Nasanay na ako,
Ano pa bang bago?
Sige, magsilisan na kayo.
Gusto niyo ako pa ang maghahatid sa inyo?
Ikagagalak ko.
Marami man akong kakulangan o pagkakamaling nagawa. Sana huwag mo akong husgahan sa mga pagkakamaling d ko rin sinasadyang maranasan.

Ilang araw ko din pinag isipan to ilang araw ko ding binabalik balikan sa isipan ko, at gabi gabi'y sinasagot ko ang sarili ko sa mga tanong na dapat ikaw ang tinatanong ko, pero kalabisan bang hangarin na makita kang masaya? Walang araw na hindi mo hinangad na maging maayos ang kalusogan ko, handa akong magdusa makita ka lang lumigaya. Pero handa ka bang magpatawad pag ika'y nasaktan na?

Sana sa bawat tipak ng mga nota sa piano sana maramdaman mo ang pagmahahal na nais kung iparating sayo. Na sa bawat lirikong sinasambit sa kanta'y, kaya mo kayang sabayan hanggang dulo?

Pero kailangan ko na din sigurong umalis na muna, kailangan ko na munang ayusin ang buhay ko, kailangan ko na munang kilalanin ang sarili ko, ituwid ang mga pagkakamali ko't itama ang landas na dapat kung tahakin. hihintayin mo ba ko? O pipigilan mo ba akong umalis? Sana sagotin mo
Hihintayin ko ang kasagotan mo, kung maari

Habang ginagawa ko ang sulat na ito ay may halong kaba at pagdududa na aking dinarama na sa bawat pag agos ng mga luha koy may panghihinayang na baka pagbalik koy wala kana't may mahal ng iba. D rin naman maiiwasan dahil ka mahal-mahal ka nga. Sa konting araw na tayo'y nag uusap/nagkikita labis na ligaya ang iyong pinadama ang dating lungkot pinalitan mo ng saya, ang dating kulang at hindi buo, pinunoan mo't kinulayan pa.hindi ko makakalimotan ang iyong ipinadama, kahit saan mapunta andito kaman o wala. Ikaw parin ang hahanap hapin ko sa tuwina.
Palubog man ang araw sa ngayon
Umaasang sana bukas nandiyan ka pa ring bubungad sa aking paggising.

Mahal na mahal kita ng sobra, pero sa totoo lang nasasaktan nadin ako sa bawat hindi mo pagkibo, na ako lang rin naman ang gumawa. Sa mga araw na wala ka, nasasaktan ako kasi hinahanap hanap ka. Pero sasanayin mo na ba akong tuloyan kang mawala? O tatanggapin ko na lang kung anoman ang magiging desisyon mo?.
Pero panghahawakan ko pa rin ang mga pangakong binitawan natin sa isa't isa. Na tayo lang hanggang finish line na. Kapit ka lang huwag kang bibitaw ah?
I lOVE YOU
Ms. QRST ADZ

This isn't goodbye, i have faith we're destined
Ayoko ko na!
Tapusin na natin to!
Di ko na kaya!
Hanggang dito na lang to.

Paulit-ulit ang pagbibilang.
Isa... Dalawa... Tatlo...
Hindi ko kakayanin to.
Hindi ko kaya na ganun-ganun lang.

Gusto ko parin maging tayo.
Pero tuwing nakikita kita,
Mistula ang puso ko'y lumalayo.
Mahal parin kita!

Sabihin mo hanggang dito na lang tayo!
Sabihin mo tapos na tayo!
Ayoko na magdusa pa.
Kaya, TAMA NA!!!!!!
Likha ni: Paul Joshua B. Santiago

— The End —