Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
JOJO C PINCA Dec 2017
Walang sukat ang damdamin at wala rin itong tugma,
Ang wagas na pag-ibig o nagbabagang galit ay walang ritmo,
Lahat ng ito ay dapat na lumaya. Sumabog na tulad sa bulkan
Kung kinakailangan o di kaya ay dumaloy na tulad sa agos ng ilog.
Ganito ang malayang taludturan na aking tinatangkilik, oo alagad ako
Ni Walt Whitman at hindi ko ito ikinakahiya.

Hindi ko kinakailangan na bumilang ng mga araw, lingo at buwan,
Hindi ko kailangan na pagandahin ang mga salitang isusulat ko.
Totoo na gusto ko ring sumikat at makilala ng balana ang maging tanyag
Na tulad ng iba. Subalit wala akong balak na itakwil ang aking tunay na
Saloobin, hindi ko isasakripisyo ang aking nararamdaman para lang
Tanggapin at kilalanin ng iba.

Minsan mala-sutala pero mas madalas ay magaspang na tulad sa sako
Ang mga salitang ginagamit ko. Hindi ako nanunuyo sa halip madalas ako’ng
Nagmumura at nang-uusig. ‘Pagkat yan ang laman ng aking dibdib at hindi
Ko ito ikinakahiya. Malaya ako na tulad sa malayang tauldturan na itinataguyod ko.
Putang-ina ko man kahit hindi ako ma-publish gagawin ko parin ito.

Hindi ko pakikinisin ang magaspang na katotohanan, hindi ko pababanguhin
Ang nangangalingasaw na kaganapan ang isusulat ko ay ang tunay lamang.
Magiging tapat ako sa aking damdamin, hindi ko uulolin ang aking sarili at hindi
Ako mag-iinarte sapagkat hindi naman ako artista. Hindi ito Sunugan o Flip Top ito ang
Tunay na ako na s’yang nagsasalita. Hindi ko kailangan na magpatawa.

Ang tunay na makata ay naglalahad ng katotohanan hindi ng mga salitang
Gustong mapakinggan lamang ng mga taong bumabasa ng kanyang mga tula.
Walang sukat at walang tugma ganito ang tunay na demokrasya. Damdamin ko
Ang magdidikta, ito ang panginoon ng aking panulat.
Lyka Adlawan May 2018
Tagu-taguan,
Maliwanag ang buwan
Munti kong tula,
Inyong pakinggan

Ito'y patungkol
Sa kabataan
Na inaakalang
Pag-asa ng bayan

Wala sa likod,
Wala sa harap
Ano ang kabataan
Sa hinaharap?

Handa na ba kayong
Malaman ang totoo?
Pagbilang ng sampu,
Malalaman na ninyo

Isa, dalawa, tatlo
"Tara, pre! Dota tayo!"
Isa, dalawa, tatlo
"Kyah, pa-like ng DP ko"

Isa, dalawa, tatlo
"Naka-hithit na ako"
Isa, dalawa, tatlo
"Tara, shot na tayo"

Mga kabataang nakikiuso
Mga kabataang lulong sa bisyo
Kabataang imbis na ang dala'y libro
Ang palaging hawak ay sigarilyo

Apat, lima, anim
Wala nang ibang alam gawin
Apat, lima, anim
Kung hindi gadgets ay pindutin

Apat, lima, anim
"Babe, walang tao sa'min"
Apat, lima, anim
"Babe, pwede na nating gawin"

Mga kabataang napapariwara
Mga kabataang sa tukso'y nadadala
Kabataang tinuturing na Maria Clara
Na ngayo'y mas kilala na sa Maria Ozawa

Pito, walo, siyam
Nasirang kinabukasan
Pito, walo, siyam
"Aking pinagsisisihan"

Pito, walo, siyam
"Ako'y nanghihinayang"
Pito, walo, siyam
"Ibalik niyo 'ko sa nakaraan"

Totoo nga ang kasabihan
Ang pag-sisisi'y nasa hulihan
Ang ating nakaraan
Ang siyang madidikta ng kinabukasan

Ngunit hindi ko naman nilalahat
Ang nais ko lang, kabataa'y mamulat
Ang buhay natin ay parang aklat
Tayo ang gumagawa ng sarili nating kwento at pamagat

Hindi ko tatapusin ang bilang sa sampu
Dahil hindi ako ang magdidikta ng kinabukasan niyo
Ngunit sa pagtatapos ng munting tula ko
Sana'y makapagsimula kayo ng panibagong kwento

Kwento na kung saan kayo ang bida
Kwento na kung saan kayo ang pag-asa
Salamat sa pakikinig mula umpisa
Ngayon ang tulang ito'y tinatapos ko na
012817

Iguhit sa buhangin ang iyong nasirang pangarap
Natangay man ng hanging habagat
Ito'y iyong ulitin
Pagkat sa kamay mo nakasalalay
Ang imahe na magsisilbing litrato
Ng iyong mapaglarong isip.

Kumpas ng kamay
Na tila nagpapagalaw ng mga butil
Ng buhangin kasabay ng nanghihileng tugtugin
At ang bumbilyang nagsisilbing ilaw
Sa madilim na kwarto
Na sya ring nagbibigay kulay
At naiisakatuparan ang mga munting nilikha
Sa ibat iba nitong linya.

Ngayon, ikaw ay dumating
Wag **** sasabihing huli na ang lahat
Dahil ang isang pangarap na minsang binuo mo,
Ay siya ring muling magdidikta ng iyong ginintuang pag-iisip.

Kamay ay gamitin sa malikhaing gawa
Dahil Diyos ang nagbigay ng talento
Na iyong gagamitin sa pagbuo ng natibag na pangarap.
Magdiwang dahil kagaya ko,
Siya ang magbubuo ng iyong pangarap.

Alamin ang adhikain sa mundong ibabaw
Dahil dito mo ipakikita na ika'y matatag
At makapagpapasya na magbago nang naaayon sa Kanya.

Ang iyong AMA ang Siyang gagabay at magpapakita
Ng iyong maliwanag na pangarap at buhay.
(C) MKD

Medyo in-edit ko lang.
Jose Remillan Sep 2013
Para sa atin ang gabing ito.
Gaya ng iyong pangako, tayo
Ay didito't papalaot upang
Salungatin ang daluyong ng

Ating mga damdamin. Saglit
Nating iwan ang parolang
Magdidikta kung saan dapat
Ang nararapat na hangganan

Ng pagsagwan natin sa maalon
At malaon nang karagatang ito. Saglit
Nating ibaba ang layag at laya ng
Ating pag-ibig; ikubli ang panganib

Na nakaamba sa bawat paghampas ng
Tubig, sa bawat pagkabig ng dibdib, at
Sa bawat pag-igpaw natin sa hatol ng
Panahon. Saan man tayo ipadpad ng

Lunday na lundayan natin sa gabing
Ito, walang pagaalinlangang sundan
Natin ang bituing magtuturo
Patungo  sa ating mga sarili...
Para kay Khiwai.

Quezon City, Philippines
September 26, 2013
Aira G Manalo Oct 2015
Alam mo bang gising pa ako hanggang ngayon
Nagbibilang ng mga taon
Kung ilang beses kitang makikita na umaalis at dumarating
Kung ilang beses kong isusulat ang mga pangarap nating tutuparin
Isa, dalawa, lima o labing-isa
Paulit-ulit na muling pagkikita
Nasasabik, nalulumbay, maligaya at malungkot
Ilang beses sa isang taon na mamaluktot
Isa, dalawa, lima, labing-tatlo
Nakatanaw sa langit, sa dagat, sa mundo
Pabalik-balik ang isip sa mga sandaling naririto
Maghihintay paulit-ulit, kahit sampu o labing-walo
Aalis, aasa, darating, maliligayahan
Ihahanda ang damdamin sa walang kasiguraduhan
Ikaw, ako, tayo
Ang magdidikta sa mundo
Kung saan, paano at sino pero hindi ang kailan
Kung bakit, kanino, pero hindi ang dahilan
Ikaw, ako, tayo
Ang magsasabi sa mundo
Na ikaw at ako ang pipili sa isa't-isa
Tayo ang hahawak, hindi ang tadhana
Sa simula, gitna, dulo at pahabol na kapitulo
Ikaw lang at ako ang magsasabi sa mundo
Na araw-araw akong maghihintay
Sa pagsikat man o paglubog ng araw
Na taon-taon akong aasang babalik
Ang dahilan kung bakit patuloy na umiibig
Hindi isa, hindi dalawa, hindi dalawampu't walo
Kundi paulit-ulit hanggang tayo na sa dulo
Manunula T Oct 2018
WAG NA DI NA KAILANGAN NG RASON
WAG NANG MAGPANGGAP NA KAKAYANIN MO HANGGANG NGAYON
DI KANAMAN PINAPAHALGAHAN NG NASA PALIGID MO
WALA NA DIN NAMAN PAKE ANG BAWAT KAIBIGAN MO
SO PARA SAAN PA ANG PAKIKIPAG TUNGALI SA SARILI MO ?
WAG KANG UMASTA NA IKAW ANG NASAKTAN
DAHIL UNANG UNA IKAW ANG TALAGANG DAHILAN.
NANG PROBLEMA SA LOOB AT LABAS NG  ISKWELAHAN
WALANG MAY GUSTO SAYONG MAKASAMA KA
NI KAHIT SINO ATA AY PINANDIDIRIHAN KA
WALA KANG RESPETO AT PANAY KANALANG PATAWA
PERO MAS MADALAS NA WALA KA SA TAMANG ORAS KUNG UMASINTA
WALA KANG SILBE.
YAN ANG SUSUNOD NA KANILANG SINASABE
MASKI KAUNTING GALAW MO PALANG LAHAT WALANG PAKE
KAHIT NA TUMANDA KA JAN O MAMATAY. WALANG MAY PAKE

MANHID KA BA ?
PANSININ MO YUNG TINGIN NILA
TINGIN NA MAGDIDIKTA SA BAWAT GALAW MO SA MADLA
ISANG KURAP ISANG NGISI LAHAT SILA AY MAGDIDIKTA
WALA KANG SILBE WAG KANANG MAG MARUNONG
WAG KA MAG MAKAAWANG MAY MAAWA SAYO NGAYON
TANGGAPIN MO ANG BAWAT SAKIT NG PINAPARANAS MO NOON
AT HAYAAN KANG MAGISA NG WALANG SASALUBONG SAYO ROON
DAHIL HINDI KA MAHALAGA.
WALANG MAGPAPAHALAGA SAYO
MASKI SINO SIGUROY LALAYUAN KA SA UGALI MO
MAMATAY KA NA
ISA KANG IRESPONSABLENG KAAWA AWANG WALANG MAY PAKE.
DAHIL IKAW AY MAKASARILE.
Katryna Nov 2018
sa takipsilim ko na lang ibubulong ang mga dasal na sayo ay magpapayaon.

sa paghampas ng hangin ko nalang isasabay ang mga himig na sayo ko dapat inilaan.

sa pag sikat na lang ng araw ako aasa na balang araw,

puso natin ay magiging isa.

sa ngayon,
mahahati muna sila sa dalawa,
akin ang isa,
sayo ang isa.

at ang isip muna ang masusunod at magdidikta ng tama.
out of the blue lines.
Atheidon Mar 2018
Hindi ang mga tala ang magdidikta ng ating kinabukasan,
Kundi ang mga puso na syang handang lumaban at manindigan--
Manindigan para sa mga bagay na hindi kayang hawakan ng ating mga palad.

Hayaan **** maranasan ng iyong puso ang malumbay at mawalay
Sa isang pamilyar na pakiramdam
Nang maunawaan mo ang kahalagahan ng isang bagay--
Bagay na katangi-tangi at panghabambuhay.

Hindi masusukat ng lahat ng mga bituin ang pagmamahal na kaya **** ialay;


   Sa bawat minutong inilalaan mo para sa taong ito,
   sa bawat text na kaagad ay nirereplyan mo,
   Sa bawat araw na ninanais **** siya ang kasama mo,
   Sa bawat pagkakataon na hindi mo pinapalagpas para siya ay makasama.

                                                               ­                                    Oras.

   Sa lahat ng pagkakataon na hindi ka nagreklamo sa pagiging late nya,
   Sa lahat ng pagkakataong minahal mo siya sa kabila nang pagiging magulo nya,
   Sa lahat ng pagkakataong ika’y natulugan sa telepono habang kausap mo siya dahil alam **** pagod sya,
    Sa lahat ng lakad na hindi niya nasipot dahil kailangan pala niyang mag-aral.

                                                               ­                                   Pag-Unawa.

   Sa pananatili mo sa kanyang tabi kapag siya ay nalulumbay,
   Sa pag alo mo sa kanya kapag siya’y nananangis,
   Sa pagngiti mo at ng iyong puso sa sa tuwing siya’y masaya,
   Sa pakikinig mo sa lahat ng kanyang hinanaing tuwing nagpupuyos ang kanyang damdamin.

                                                               ­                                   Pagdamay.

Higit sa mga rosas at tsokolate,
Ipinakita mo ang iyong pagmamahal.
Pinatunayan **** higit sa mga bagay na kayang hawakan ng ating palad,
May iba pa palang paraan ang pagmamahal.

Pagdamay. Pag-Unawa. Oras.
Ilan lamang yan sa mga kayang magdikta nang ating pagmamahal.
Kaya wag **** hayaang ang tadhana lamang ang magdikta nang inyong kinabukasan.

Higit sa tadhana ang inyong pagmamahalan.
Hindi kayo itinadhana lamang,

/ Pinili nyong magkatadhana. /
JOJO C PINCA Nov 2017
“Forever is composed of now.”

― Emily Dickinson


Walang mahaba o maiksing buhay,
ang kahapon, ngayon at bukas ay
magkakatulad lang – lahat sila
kung tawagin ay panahon.

Depende kung paano natin
ginugugol ang ating panahon.
Ito ang magdidikta sa magiging
kahulugan ng ating buhay
mahaba man ito o maiksi.

— The End —