Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Chi Oct 2017
Mahal,

Naalala mo pa ba yung mga panahon na puro ngiti at saya?

Mga araw na puno ng kwentuhan, asaran at tawanan

Na hindi ko malaman

Kung saan nanggaling ang mga iyan

Naalala mo pa ba kung paano ko lagyan ng ngiti ang iyong mga labi

At tila nilagyan ng bituin ang iyong mga mata?

Naalala mo pa ba kung paano mo sinabi sa akin na gusto mo ako?

Tila hindi ka pa nga sigurado sa nadarama mo

Naalala mo pa ba nung tinanong mo ako kung pwede bang manligaw?

Tila nanlumo ka pa nga sa sagot ko.

At hindi nagtagal, ay unti unti mo din binitawan ang salitang “Mahal kita. Mahal na mahal kita”

Dahil ako? Naalala ko pa


Naalala ko pa kung paano tayo nagkakilala

Kung paano sinabi sa akin ng kaibigan mo, na gusto mo ako

Kung paano mismo nanggaling sa bibig mo, na gusto mo nga ako

Kung paano ko binigkas ang salitang “Mahal din kita”

Kung paano mo unti unting binabawi ang salitang “Mahal kita”

Dahil sabi mo,

Sabi mo pagod ka na, ayaw mo na, sawa ka na

Kung paano ako nagpakatanga, habang tinutulak ka sa babaeng gusto mo

Habang sinasabing “Kung saan ka masaya, duon ako

Kahit masakit, kakayanin ko”

At naalala ko pa, kung paano mo sinabing “Patawad, mahal pa din kita.”

Tinanggap kita.

Tinanggap ko lahat ng eksplenasyon at rason mo.

Lahat lahat, kahit ilang beses kong narinig na ang tanga ko

Dahil tinanggap kita, pero masisisi ba nila ako?

Masisisi ba nila ako kung mahal pa din kita?

Masisisi ba nila ako kung patuloy pa din akong umaasa na babalik yung tayo?

Hindi naman diba?

Kasi unang una sa lahat, hindi sila yung nagmahal

Hindi sila yung sinaktan at iniwan


Ilang gabi akong umiyak

Ilang gabi kong iniyakan ang paulit ulit na dahilan

Ilang beses akong nagpakatanga sa paulit ulit na rason

Ilang beses akong tinanong kung kaya ko pa ba?

Kung masaya pa ba ako?

Kung pagod na ba ako?

Hanggang saan yung kaya ko?

At duon ko natagpuan

Duon ko natagpuan ang sarili ko

Namamahinga sa pagitan ng “Mahal kita” at “Pagod na ako”


Pero mahal, masisisi mo ba ako kapag sinabi kong pagod na ako?

Masisisi mo ba ako kung sinabi ko sayong gusto kong magpahinga habang minamahal mo?

Kung ang gusto ko lang ay ipadama mo ulit sa akin ang nadarama mo?

Kung ang gusto ko lang kalimutan ang sakit na dinulot mo?

Kung pagod na ako kakaisip sa salitang “kayo”?

Kung pagod na ako kakaiyak dahil parang siya pa din ang gusto mo?

Kung lagi kong naiisip na baka kaya mo ako binalikan, dahil hindi ka niya gusto?

Mahal, wag **** iisipin na ayoko na sayo

Wag **** iisipin na kaya ko gustong magpahinga dahil pagod na ako

Dahil tulad ng sabi mo, kung pagod na ako, magpahinga ako

Kasi mahal, gusto kong magpahinga

Para muling madama ang init ng pagibig

Na tila ba sa akin ay iyong ipinagkait Muling masulyapan ang mga matang

Tila ba hinahanap ako sa libo libong tao


Mahal, patawad.

Mahal kita, pero pagod na ako

Pero hindi ibigsabihin nito ay palayain mo ako

Ibig kong sabihin, ipaglaban mo naman ako.

Ipaglaban mo naman ako, dahil pagod na ako.
Inukit ko ang pangalan nating dalawa sa isang puno
Simbolo Ito kung gaano kita ka mahal, mahal ko
Naka ukit sa punong iyon lahat ng ating mga pangako
Mag mamahalan tayo pang habang buhay kahit labag man sa atin pati ang mundo

Sabay tayong nangarap noon
At alam kung balang araw matutupad iyon
Pero tila labag talaga sa atin ang mundo
Mga pangako'y bigla nalang nag laho at na pako

Tinangay ng malakas na hangin ang munting pangarap natin
Tila kahit saan ito tangayin ay kay hirap na itong hanapin
Bakas ang pangungulila at lungkot sa aking mga mata
Dahil kahit katiting na pag-asa'y di ko na makita

Umalis ka at ako'y iyong iniwan
Lungkot at pananabik na sanay babalik ka at hinding hindi na kita bibitawan
Para akung pulubing palaboy laboy kahit saan
Tulad ng pag mamahal natin di ko alam kung saan ang patutongohan

Iyong ngite na parang araw na nagbibigay liwanag sa buhay ko
Pero ang ngiting iyon di ko na nasisilayan kaya biglang nag dilim ang mundo
Mga yakap mo gusto kung madama muli
Mahal ko bumalik kana at alam kung hindi pa ito ang huli

Madalas akung pumupunta doon sa may puno kung saan naka ukit ang ating mga pangalan
Dahil alam ko na doon mo ako iniwan at doon mo rin ako babalikan
Tila buhay ay parang sentonadong guitara
Wala nang direksyon ang mga nota dahil nawala na pati yong kopya

Lumipas ang ilang araw hindi ka parin bumabalik
Mas gustohin ko nalang sumoko dahil dito sa sakit
May bagong pangarap kana ata diyan mahal dahil di muna ako binalikan
Masakit pero sige sisimulan narin kitang kalimutan

Tumanda na ang munting kahoy na ating pinag ukitan
Kay tanda narin ng pag-ibig natin na iyong tinalikuran
Ilang taon na ang lumipas at kay rami na ang nag bago
Pero pag mamahal ko sayo pang habang buhay naka ukit sa punong ito

Ngayon may kanya kanya na tayong sariling buhay
Buhay na pinangarap natin Pero ito'y namatay
Masaya na ako mahal sa buhay kung ito
Sana ganon karin katulad ng nararamdaman ko sayo

Mahal ang punong ito, ay mananatiling simbolo at Manana tiling naka ukit ang ating na udlot na pangako
Kahulugan  ng kaibigan
Ano ng ba para satin
Karamay da lahat ng oras
Ating siyasatin
Minsan ako'y nalugmok
Siya  sakin ang umahon.

Karugtong ng buhay ko
Ikaw ang pintig ng puso ko
Pagmamahal na hindi ko natamo
Pinasibol mo sa puso buhay ko
SALAMAT na kataga kulang pang
Ipuri sayo.

Munting sulat ko ay iyong basahin
Tanging hiling ko'y wag kang mag bago sakin
Nag uumapaw na galak ng puso ko
Sana'y iyong madama rin.
Keithlyne Oct 2018
Tingin sa kanan at kaliwa ng pasilyo,
lalakarin ang dulo ng kahit wala ng  tayo.
Tingin mo saan ako dadalhin nito?
Pipilitin kahit sira na,
yan ang totoo.

Teka, iisip nalang ako ng bago,
yung mapapasaya ka kahit sa malayo,
Tutal doon nagmamahal ako kahit papaano.
halika sabayan mo naman ako.

Nakakatuwa sa unang hakbang diba?
Parang ayaw mo ng tapusin pa,
parang  sa bawat kapit hindi na bibitaw sa saya.
halika samahan mo ko, tara?

Mukang nasa kalagitnaan na ba?
Oh sadyang dama ko lang ang kaba.
Pangangamba'y nasa iyong mata.
Dito lang ako, Wag magalala

Nilamon ng dilim na nabalot.
Iniisip papaano na ako tatakbo sa takot.
Nasaan ka? bakit di na kita madama?
bumitaw kana pala.

Maliligaw magisa sa dilim.
Tanging tanglaw ang alala at lihim.
Abutin man ako ng takip-silim,
tiyak na ikaw padin ang isisgaw sa pang-anim.

Mahal,  masaya akong maglalakbay.
Mahal, hayaan **** ako'y mangalay
Mahal, naging totoo ang aking inalay
Mahal,  tanong ko lang,
Ikaw pa ba ay sasabay?

Oh tignan mo, layo na pala nito.
Kinaya kong wala ka dito. Mahirap, oo. Masakit? panigurado
pero sapat naman dahil dala ko ang iyong litrato.
Jasmin Jul 2015
May mga oras na alam **** nasaksaktan ka
Ngunit hindi mo malaman kung bakit ba
Mga emosyong ayaw magpakita
Kahit sa mga mata'y hindi ito madama.

                             May mga araw na ang iyong puso'y nangungulila
                             Sa mga memorya ng ulan na tumila
                             Nagmumuni-muni habang nakahiga sa maliit na kama
                             Hindi malaman, bakit ba nagkaganito na?

May mga gabi na mapapaupo ka sa inyong balkonahe
Mga titig ay nasa mga tala na tila may sinasabi
Ang hiling **** kaytagal nang naisantabi
Ngayon kaya ay mangyayari?

                Oh, aking sarili!
                Minsa'y kailangan mo ring magpahinga
                Sa mga problemang dahilan ng iyong panlulumbay
                Iyong harapin ng positibo ang hiram na buhay.



*There are times that you know you're in pain
Yet you can't figure out the reason you feel lame
Hidden emotions, unclear, unseen
Even the eyes can't give the look of what you're feelin'

                               There are some days when your heart feels empty
                               Yearning for the memory of the downpour that had stopped
                               Meditating while lying on the bed that is tiny
                               Asking yourself, how did this happen, it feels so rough

There's this kind of night when you'd sit outside at the balcony
Gazing at the stars that seem to be saying something
Your wish that was set aside and buried in your mind
Would it be granted now?

                My dear self,
                Sometimes you need to stop and take a rest
                From your problems that sadden you the deepest
               And face the positivity of life; "our lives are borrowed,
                  don't let the eyebrows be furrowed."
J May 2017
Nakapag sulat na ako ng maraming tula,
Tulang para sa iba ngunit para sakanya’y wala,
Ang taong ini-alay ang buhay para lang sakin,
Na minsa’y dinadaanan ko lang na parang hangin.

Nakakalimutan na siya ang dahilan kaya ako’y buhay,
Buong buhay niya ang kanyang ibinigay,
Mga panahong ako’y nagpapakasaya,
Habang siya’y nasa bahay nag-aalala.

Ang oras at panahon ay napupunta sa iba,
Ngunit sakanya ang mga ito ay para lang sa mga anak niya,
Hindi mapakali dahil iniisip ang susunod na alis,
Hindi ko namamalayan na sa aking pag-alis may isang taong nangungulila sakin ng labis.

Inaantay ang aking pag balik mula sa eskwela,
Ngunit sa aking pag dating hindi ko manlang siya makamusta,
May mga oras na hindi nagkakaintindihan,
Subalit sa huli ikaw ay kanyang pinapatahan.

Mahal kong ina gusto ko iyong madama,
Ang tulang ito ang magsisilbing paalala,
Madami mang problema at tampuhan,
Sa huli ikaw parin ang mahal kong **ilaw ng tahanan
HAPPY MOTHER'S DAY!! I love you Mommy
Zal Feb 2018
Umikot ang mundo
Sumilip na ang buwan
Lumiwanag na ang mga tala
At pumikit na ang mga ulap
Pero, heto ako nakatulala sa apat na sulok ng kwarto

Mahal! Napapagod na ako
Napapagod na akong kakaisip kung mahal mo ba ako
Kaya sana na man, sana nandito ka at marinig mo ito
Sana madama mo ang mga saltiang "MAHAL KITA, SOBRA"
Sana makita mo ang pangalan mo dito nakaukit sa puso ko

Kaya mahal, sinta, darling, babe, baby, honey, love, sweetheart, asawa ko, buhay ko, mine, moo, yam
Sana madinig mo ang sasabihin ko
Na ang tulang ito ay para sayo
Kahit abutin man ako ng dekada dito kakahintay
Sasabihin ko pa rin MAHAL KITA

Hayaan mo nang lumuha ako kasama ng ulan
Hayaan **** mawalan ako ng tinig kakasabi sayo ng MAHAL KITA
Pero, teka, Mahal, mahal mo ba ako?
Ay wag! Wag mo nang sagutin. Kasi alam ko, ALAM KO NA!

Umikot ang mundo
Sumilip na ang buwan
Lumiwanag na ang mga tala
At pumikit na ang mga ulap
Pero patuloy pa rin akong nagpapakatanga

Ha,ha,ha! Tanga ng kung tanga
Pero, hayaan **** sabihin ko sayo
Mamatay man ang ilaw,
Dumilim man ang kalangitan
Mahal pa rin kita
Teka, teka nga
Sino nga ba ang Mahal ko?

Pakisabi naman oh!
Pakiusap, mahalin nya ako pabalik
Kasi ang sakit, sobra
Sa sobrang sakit, hindi ko parin maiwasan na mahalin  sya
Na mahalin sya ng sobra na kahit ang paghinga nakalimotan ko
Kaya sana na man, please lang pakisabi nyo sa kanya
MAHAL NA MAHAL KO SYA

At sana sa huling pagpatak ng mga luha
Ang huling salitang maririnig mo
Ang huling hangin naakukuha ko
At ang huling pagtibok ng puso ko para sayo

Umikot ang mundo
Sumilip na ang buwan
Lumiwanag na ang mga tala
At pumikit na ang mga ulap
Pero, MAHAL PA RIN KITA
emeraldine087 Mar 2015
Bakit nga ba ang hirap sabihin sa'yo
Ang pilit na sinisigaw ng puso ko?
Ano ba'ng kinakatakot at iniiwasan ko?
Iniiwasan ko ba'ng magmahal at masaktan
O ang magmahal ng lubusan?
Kung iba ba ang mahal ko
Pagtingin ko pa rin kaya'y ganito?
Bakit ba kasi sa lahat ng tao'y sa'yo ko pa
Naramdaman ang ganito'ng klase ng saya?
Ang kakaibang pakiramdam
Na wala na'ng iba pa ako'ng kailangan?
Sa tinagal-tagal ng panahon na tayo'y magkakilala
Bakit kailanga'ng ngayon ko lang madama
Na sadyang hindi na sapat na kaibigan lang kita?

Kung sana kaya ko lamang ipaalam sa'yo,
Kung sana naririnig mo ang bulong ng aking puso,
Wala na sana'ng hihigit pa
Sa saya ng puso ko'ng patuloy na umaasa--
Na sa isang sulok ng panahon
Bukas, makalawa o maaaring ngayon
May katuparan ang pangarap ko
Na higit pa sa kaibigan ang maging pagtingin mo.
Alay ko sa aking Lolo Emmy na nagturo sa akin ng tunay na kahulugan ng pagiging makata...
Argumentum Jul 2015
Paglalakbay

Nag-iisa, iniwan ng diwang naglakbay
patungo sa lugar ng kawalan
Naiinip, suya na magmasid
Sa paligid na pawang wala namang pinagpalit.

Kausap ang sarili,nakikibalita.
Baka sakaling may bagong malata.
Subalit naaagnas at walang katas.
Tuyo, upos at butas butas.

Humaplos baka sakaling may madama
Nakinig baka sakaling may maulinigan
Ngumanga baka sakaling may matikman
Na kaunting ligaya ng pawang mailap

Napukaw sa manhid na paligid
Nakinig sa saliw at lira Ng katahimikan
Lumasap ng malamyang putahe
Napalasap sa walang buhay na kalagaya
Umaga na nasa isip pa din kita
Oras oras ikaw lang aking sinta

Ang sakit lang na makita
Na ang puso ay masaya
Sa piling ng iba
Sana ang pagmamahal
Ay iyong madama
Hindi yung puro sya

Ang dami ko nang tinalikuran
Para ikaw ay muling mapasakin
Tinabla ko aking mga kaibigan
Dahil sa mahal pa rin kita at alam mo yan

Nakikiusap lang
Na sana ako na lang
Ako na lang ulit
Ako ay bigyang pagkakataon
Na mapadama na mahal pa rin kita

Sana mayroon pang pagasa
Na may isang tutulong
Na maibalik ka sa akin
Sana mabawasan lang
Sana hindi mawala
Sana ako pa rin
Peculiari Apr 2016
Gusto ko ng bumitaw dahil sa sakit na aking nadarama
Pero hndi ko pa kaya kasi mahal na mahal pa kita
Hanggang kelan ko to titiisin?
Hndi ko na kc madama ang pagmamahal mo sa akin
Hndi na ikaw ang taong minahal ko noon
Asan na ba siya?
Mali, hndi ko siya hinahanap.

Nakakapagod,
Nakakapagod talaga, hndi mo mn lang ako tinulungan.
Grabe ka!
Nakakapagod din kcng intindihin ka
Hndi ko alam kung anong problema kc hndi ka naman nagsasabi ng totoo **** nadarama
Para bang itinatago mo sa iyong bulsa
Bahala na, sabi mo nga sa akin "Bahala ka"
Bahala na talaga.
Bibitawan na kita.
Sa wakas,
Ang pagmamahal ko sayo'y matatapos na.
Ang sakit na aking nadarama ay matatapos na.
Matatapos na talaga.
Ito na, ito na ang huling sasabihin ko para sayo na kasabay ng mga luhang tumutulo sa akin mga mata.
#pag-ibig
#masakit
Ceryn Sep 2019
Pag-ibig ang naging sanhi
Ng mga luhang dala ng sakit
At pagkawasak ng pusong
Matagal na iningatan,
Sa isang iglap ay muling nasaktan.

Pag-ibig ang naging dahilan
Ng labis na pangamba ng pusong luhaan
Kung kaya't inakalang 'di na magmamahal
Ngunit muli ay aking napatunayan
Pag-ibig muli ang nagbigay-daan.

Pag-ibig, hinanap ko kahit saan
Tiwala, ibinigay ngunit hindi man lang nasuklian
Hindi mawari kung bakit lagi na lang
Ang sabi nila'y pag-ibig ang sagot sa pusong nalulumbay
Pero bakit di masumpungan, ano ba ang aking taglay?

Pag-ibig na hindi ko naisip na darating pa
Isang araw ng ika'y aking makilala
Pinilit kong ipinid ang pusong takot na
Nagmatigas man ang puso, pero sa hindi inaakala
Isip na ang nagpasya na pagbigyan pa
Pag-ibig, hindi ko alam na nariyan ka na pala.

Alam kong mahirap hulihin ang puso
Lalo pa't ito'y nababalot na ng galit at takot
Ngunit hindi mo pinansin ang lahat ng ito
Ipinagpatuloy pa rin dahil mukhang alam na alam mo
Na ikaw ay para sa'kin, at ako'y para sa'yo.

Natakot akong mahalin ka dahil ilang beses nang lumuha
At nangako sa sarili na hindi na ito mauulit pa
Ang muli pang masaktan ay 'di na makakaya
Ngunit ang sabi mo nga ay ibang iba ka
Kung kaya't pinagbigyan ang iyong pusong umaasa.

Tinanggap ko ang pag-ibig na iyong inialay
Hinayaan kong ang ating mga damdami'y magkapalagay
Binuksang muli ang puso kahit alam kong may takot pa
Pinili kong papasukin ka dahil aking nakita
Sa iyong mga mata ay may pagtingin na kakaiba.

Pag-ibig, hindi ko alam kung kailan ako naging handa
Pero para sa iyo, nagpasya akong muling maging malaya
Mula sa mapait na nakaraan na siyang bumalakid
Ngayo'y natagpuan ka, at muli kong nabatid
Kung paanong maging masaya sa piling ng isang tunay na umiibig.

Salamat, dahil nariyan ka na.
Salamat, dahil sinagip mo ang pusong wasak na wasak na.
Salamat, dahil muli kong nadama ang tunay na pagmamahal.
Salamat, dahil naramdaman kong ako'y mahalaga pa.
Salamat, dahil natuklasan kong maaari pa akong lumigaya.

Pag-ibig, kaya na kitang ibigay muli
Sa isang espesyal na tao na sa aki'y muling nagpangiti
Pag-ibig na buo, tapat, wagas at dalisay
Isusukli sa pusong nagmamahal sa akin ng tunay
Hindi magdadalawang-isip na ibigay ang buong puso
Sa taong minahal at tinanggap kung sino ako.

Pag-ibig, kaysarap **** madama
Lalo pa't ramdam kong ayaw ko nang umibig pa sa iba
Natagpuan na ang taong nais kong makasama
Hanggang sa pinakahuli kong hininga
Na hiram sa Diyos na sa atin ay  lumikha.

Tayo ang laman ng kwento ng Maykapal
Pinagtagpo upang maging patunay na may totoong pagmamahal
Pinaranas man sa atin noon ang sakit na dulot ng pag-ibig
Ang nakaraan ay hindi na muling manunumbalik
Dahil sa isa't isa, pag-ibig lang ang mamumutawi.

Pag-ibig, ikaw, ako at ang Diyos
Sa atin iikot ang kwento hanggang matapos
Sa piling ng Maykapal, kamay ko'y hawakan lang
Hindi ako bibitaw hanggang sa dulo ng walang hanggan
Sa'yo lang ang pag-ibig ko, sa'yo lang, aking mahal.
J Mar 2016
Hayaan mo na hawakan kita,
Sa mga oras na hindi mo na kaya,
Huwag **** bibitawan ang aking kamay,
Pag lumakas ang alon at hindi alam san tayo matatangay.

Hayaan **** haplusin kita,
Hahaplusin sa mga oras na masakit na,
Punasan ang bawat luha; sapagka’t
Ito’y makakalimutan at maghihilom din ang sugat.

Hayaan **** yakapin kita,
Kahit sa mga oras na masaya o malungkot ka,
Hihigpitan at babalutin para iyong madama,
Na ako’y nandito sa hirap man o ginhawa.

Hayaan **** ipakita ko ang lahat ng ito.
*Para malaman mo sa lahat ng oras ako’y naririto.
Hayaan mo na may taong gumawa sayo ng mga bagay na ginagawa mo sa iba dahil dito mo mararamdaman kung gaano kasarap magkaroon ng isang katulad mo.
Taltoy Jun 2018
Sa lumbay at lungkot,
Sa mga panahong nababalot ng poot,
Sa mga panahong tahimik ang 'king mundo,
Sa mga panahong malalim ang iniisip ko.

Hinahanap-hanap ka,
Sa iyong mga piyesa,
Ngunit hindi ko na mahagilap,
Mga tulang sa akin unang yumakap.

Yakap na kay sarap,
Yakap na hinahanap-hanap,
Yakap na puno ng kalinga,
Yakap na sa aki'y nagpadama.

Bakit, bakit nawala?
Sa isang iglap, bigla-bigla,
Anong nangyari?
Sa manunulat na sa aki'y natatangi.

Sanay maabot ng aking mga salita,
Maging tulay ang aking mga tula,
At sa iyong lumbay, madama sana ang kalinga ko,
Dahil ako naman ang yayakap sa'yo.
:(
ZT Apr 2020
Di ko mawari kung bakit mas masakit
Ang mga katagang "mataba kana"
Pag sa bibig mo galing ay mapait
Gusto ko lang sana'y madama
Na sayo ako'y may halaga
Ngunit imbes na matatamis na salita aking madinig
Ang pagtaba ko lang iyong bukambibig
Kung sa ibang tao ay kayang palampasin
Pero pag ikaw ang nagbitiw,
Kaya akong inisin

Oo, maari
Sa timbang akoy nadagdagan
Aba'y sa quarantine nga naman
Oras di mo na malaman
Minsan di mo na nga namamalayan,
Dalawang beses kana palang nag hapunan.

Pero kasalanan ba talagang maituturing
Ang makailang beses kong pagkain?
Eh sa may kaya kaming ihain
Afford po namin
Ang ilang beses na mag saing

Mas pinipili ko kasi magluto
Kasi la pa ako lakas ng loob mag TikTok

Lalo pa ngayon nasabihang mataba
Aba aba
Hampasin ko yang pangit **** baba

Pero joke lang kasi mahal kita, kahit na bash moko miss pa rin kita
Kaya hayaan mo ako magtampo ng konti
Bukas baka humpa na ang inis
Kasi di kita matiis
Ikaw ay aking miss
Marupokpok paminsan minsan. O baka madalas.
madi Sep 2018
Aasa, kahit wala ng pag-asa
Sa paggising sa umaga
Maghahanda agad, para masilayan ka
Kahit hanggang sa ilalim lang ako ng puno ng mangga.

Iintindi, kahit wala ng maintindihan
Oo, kahit hindi na kita maintindihan
At hindi ko na alam,
Kung paano ka babalik-balikan.

Mananatili kahit hindi pinili
Dahil alam ko una palang
Simula pa lang sa pagsilay ko sayo
Sa ilalim ng puno ng mangga.

Magmamahal kahit paulit-ulit pang masaktan
Kahit paulit-ulit ko pang ulitin sa una,
At maghihintay na kasama na rin kita
Sa ilalim ng puno ng mangga.

Habang sinisilayan nating dalawa
Ang ngiti at saya
Ng puso't isip nating magkakonekta
Sa ilalim ng puno ng mangga.

Kahit hanggang panaginip ko lang madama
Ayos na,
Basta kasama kita
At nakasama kita

Sa ilalim ng puno ng mangga.
elvin ado Feb 2020
BY; ELVIN ADO

SIMULA PAGKAMUS-MOS PAGKAKAALAM KO AY SA LANGIT LANG MAKIKITA,
PERO SA LUPA’Y PWEDE RIN PALANG MAKITA,
KAYA HALINAT BASAHIN ANG AKING TULA,
TUNGKOL SA ISANG ANGEL NA PINADALA NI BATHALA SA LUPA.

DAPIT HAPON, NAGLALAKAD MAG-ISA
SA LUGAR KUNG SAAN PURO KAHOY ANG MAKIKITA,
TAHIMIK , LUNTIANG PALIGID ,MGA IBONG NAGSASAYAWAN SA SANGA
NA NAKAKABIGHANI SA MGA BILOGAN KONG MATA,

MGA HUNI NG IBON NAGPAPAIGTING NG TAINGA,
PERPEKTONG LUGAR PARA ILABAS ANG MGA PROBLEMA.
TINGIN SA KANAN ,TINGIN SA KALIWA,
HANGGANG SA NAHAGIP ANG HINDI PAMILYAR NA MUKHA,

NAPAKA-AMONG MUKHA NA TILA BA ISANG DIWATA,
NAPAKO ANG MGA MATA MULA ULO HANGGANG PAA,
KARIKTAN NA SA BUONG BUHAY NGAYON LANG NAKITA,
MAGULONG ISIP AY NAPALITAN NANG KUNG ANONG SAYA,

PAA’Y DI MAPIGILAN LUMAKAD MAGISA,
PATUNGO SA ISANG PRINSESA NA NGAYO’Y NASA HARAP KO NA,
SARILI’Y DI MAPALAGAY KUNG BAKIT IBA ANG NADARAMA,
KABOG SA DIBDIB AY IBANG-IBA.

NGAYON AY KAYLAPIT NA NAMING DALAWA,
BIBIG AY BIGLANG NAGSALITA ,
AT LUMABAS ANG KATAGANG ANGHEL KABA?
SIYA’Y NAPATINGIN AT NAKITA KO ANG MAPUPUNGAY NIYANG MATA.

MALA ANGHEL NA TINIG NA LALONG  NAGPAANTIG NG KABA,
ANO BA TONG NADARAMA PAGIBIG NABA,
TILA BA SILI NA KAY BILIS MADAMA,
MGA LUNGKOT AY NAPALITAN NANG  SAYA.

SA UNANG PAGKAKATAON UMIBIG ANG MAKATA,
PERO ISANG SAGLIT DUMILAT ANG MATA,
NAPAGTANTONG LAHAT AY PANAGINIP LANG PALA,
AKALA’Y  LAHAT AY TOTOO NA SA ISANG IGLAP AY NATAPOS NA.
Louise Feb 2021
Bakit ka nag iba?
Meron nabang iba?
Akala ko mga lirico lamang ng kanta
Di ko alam na mararanasan ko din pala

Masaya naman tayo
Ngunit may dumating na iba
Simula nang masilayan mo sya
Nag iba ang turingan natin sa isa’t isa

Nasisira ako malagay ko lamang ang mga ngiti sa labi mo
Hindi ko alam na kaya din pala nyang ibigay sayo
Alam kong hindi na ako,
Ngunit handa akong magpaubaya para sa kaligayahan mo

Mahal kita
Kahit na hindi na ako ang mahal mo
Masaya ako
Kahit na hindi nako ang rason ng mga ngiti mo

Kailangan ba talaga ang magdusa?
Eh paano naman kung nais ko pang umasa?
Handa parin akong mahalin ka
Kahit patuloy kapang mag mahal ng iba

Ikaw yung bumuo sakin sa mga panahong ako'y sirang sira
Ngunit ikaw rin yung taong naging rason kung bakit ako ngayo'y lumuluha
Mga yakap **** binabalik balikan
Sana'y muli ko nang maranasan

Mahal kita
Higit pa sa pagmamahal ko sa iba
Di mo lang nga madama
Dahil atensyon mo'y laging nasa kanya

Ikaw ang aking hinahanap,oras oras, minu minuto
Kahit iba na ang hanap mo bawat segundo
Ako’y mananatili parin sayo kahit unti unti ng nasisira ang iyong mga pangako
Ako'y mananatiling kalmado kahit ang kwento nating dalawa'y unti unting sumasarado

Nag simula lahat sa salitang "kamusta"
Hindi ko inaasahang magtatapos sa "paalam na"
Ikaw ang bumuo ng aking mundo
Ngunit ikaw din pala ang sisira nito

Pangako **** walang iwanan
Pero ikaw din pala ang unang lilisan
Pangakong puno ng kasinungalingan
Hinihiling na sana'y hindi mo nalang binitawan Nang hindi na sana ako nasaktan

Tayong dalawa ang sumulat ng ating istorya, ngunit sa huli kayong dalawa ang lumigaya
Sabi nga ni moira,"ako yung nauna, pero sya ang wakas"
HAN Jan 2021
;;

ikaw ang paburitong kanta na inaabangan ko palaging tumugtog sa radyo.
ikaw ang larong pipiliin kong maging taya ulit.
ikaw ang pelikulang uumpisahan kong muli,
kahit na lumuha pa.
ikaw pait na nais kong malasan pa rin.
ikaw ang sakit na hahayaan kong madama ulit,
at ikaw rin ang pag-ibig na patuloy sa akin na ipinagkakait.
Februa Ganymede Apr 2021
Pitong letra, isang salita
sa kanila mo madama ang tunay na saya,
mararanasan mo ang mga bagay
na iyoy hindi pa nadama,

May ibat ibang uri ang barkada,
masama at mabuting barkada,
mayroon ring balansing barkada

Pero hindi sa lahat ng pagkakataon,
kakampi mo sila, hindi sa lahat ng pagkakataon
palagi silang nandyan para damayan o gabayan ka

Pero sa pag babarkada hindi mahalaga
kung sinong na una dumating,
mas mahalaga kung sino yung nag-papaka totoo sa barkada
at bibigyang halaga ang inyong pagsasamahan,

At kahit saan mo pa yan nakilala
ang mahalagay totoo kayo sa isat isa.
John AD Apr 2022
Ama
Nakakasawa din pala magpanggap maging masaya,
Nakakulong sa kasinungalingan , Marami na rin ang nagtataka,
Diyos-diyosan ka ba ama ? bakit hindi kita makita o madama,
Walang ginawang paraan nakinig sa mga hindi kilala.

Ang daming balita , Nasagap ng aking dalawang tenga,
Nanatiling Pipi , ngunit matalas ang aking mga mata,
Puno ng galit inggit sa sarili ang aking mga nadarama,
Hindi nyo ko tinutulungan , hinayaan nyo lang akong mag-isa.

Kailangan ko bang saktan ang sarili ko para sa atensyon at simpatya?
O Mamamatay muna ba ako para lang mabuo muli ang aking pamilya?
Iiwan ko na ba kayo para lang tayo ay mag kanya-kanya?
O Baka may paraan , para ibalik ang masaya.
Sayang ang Panahon
solEmn oaSis Jan 2022
sa paglikha ng tuwina kong katha
madama mo din sana ang kakatwa
ngunit nakasanayan ko nang pagtatwa
hinggil sa himpilan ng tagong lubha

naririnig kahit di man pakinggan
nahihilig saglit kundi man tanggihan
inaaliw pilit ang sarili sa kundiman
bumibitiw singkit kong ngiti panandalian

dahil sa dingding lang ang pagitan
hilahil ng singsing dagliang pasakitan
walang pasakalye kang papanigan
humarang pa sa kalye silang marasigan

sapagkat ang magtengang-kawali
sa pangkat ay sadyang balewala rin
kapit sa patalim talagang tatanggapin
kahit pa maitim pawang palipad-hangin

wala kasing malaking nakapupuwing
ika nga nitong napipintong
pagsalubong
niyong yaong paimbulog na daluyong
tila halinghing, pakiwaring
may naduduling

dagundong ng kulog kung maihahambing
ang gulat na sumilay sa mga mata mo
sa halip ang kalakip yaring halukipkip
namulaga't humimlay di nais matamo

yun bang sa kabila ng pagka tulog-mantika
nakuha pang magbuhat ng silya-elektrika
tagos sa buto ang hiwa ng pahiwatig
halos tanto ang tugatog na matigatig

may tainga ang lupa, may pakpak ang balita
ganyan ko maikukumpara Ang Mala - Palara
na sistema ng isang walang muwang na puwang
pag sa sandaling mag-pasaring ang ingay ng kulay

mala-abokado ang sapak' na mau-uLinigan
mansanas sa pagkapula sa kabalintunaan!
mga paksa na may pasak natutunghayan,
tuwing ang kapas ay sawing masasaksihan

" Ang dapat ay isang Wika sa Magandang ibubunga "
pambihira naman ang mga dalahira ,
wari bagang mapupunong inuugatan !
Martes pakatapos ng Lunes ! Linggo lang ba ang pahinga ?
I was suppose to say that
precious or not
misuse or important
I always neglect the fact
of those direct track
coming from the back
of my splitting spit of my pen
symbolically every now and then
JE Aug 2018
Nakatingin ako sa mga tala
Iniisip ang mga matatamis na ala-ala
Mga ala-ala nating dalawa
Na kung pwede lang, akin muling madama

Saksi ang mga tala
Saksi, sila kung gaano ako kasaya
Noong panahon na sinabi **** "gusto rin kita"
Puso ko ay tila nabigla

Di ma intindihan kung gaano ako kasaya
Di alam kung anong emosyon ang ipapakita
Bibig ko ay di makapag salita
Puso ay puno ng ligaya

Narinig ng mga tala ang dasal ko para sa iyo,
Mga hiling ko na sana ma pansin mo ako
Na kahit simpleng hi mula sayo
Sapat na para ma kumpleto ang araw ko

Sina salamin mo ang kagandahan ng mga bituin,
Mga ilaw na numiningning
Na sa tuwing ako ay tumitingin
Kagandahan mo ay di kanyang bilangi

Na ka pag narinig ko ang iyong TAWA
Ito'y nagdadala bg ligaya at tuwa
Nagiging musika sa akung tenga
At pang atong sa pagtibok ng aking Puso na sugatan pa
Cal Ashiq Aug 2022
Tara na sa bahagharing kay ganda
Kasabay ng kislap ng iyong mata
Mga ngiting di alintana
Hiling kong makita sana

Halimuyak na iyong dala
Sa akin ay nagpapangulila
Tamis ng iyong tinig
Labis kong iniibig

Giliw ako'y ilagay sa iyong isipan
Kaagapay sa kahirapan
Pagkat ikaw man ay lilisan
Magtatagpo pa rin kinabukasan

Isang banayad na panalangin
Aking laging sasambitin
Sa iyo'y ipagkaloob itong dinidingin
Wagas na pagmamahal ng Diyos na mahabagin

Kay Hesus aking sasambitin
Na ika'y lagi nyang mamahalin
Hihingin kay Birheng Maria
Na kailanma'y di ka mangulila

Sana'y lagi **** madama
Sa tuwing ika'y nag iisa
Yakap nilang kay Tamis at Ganda
Di mawawala itong pagsinta

Kailanma'y sa puso at diwa
Sumasaiyo itong magandang gunita
Taltoy Aug 2018
Ang init ng lyong katawan,
Ang ginhawang nararamdaman,
Ang pakiramdam kayakap ka,
Hinahanap-hanap s'an man mapunta.

Sana'y kasama kita,
Sana'y makita man lang kita,
Sana'y di ako malayo sayo,
Sana mula ngayon hanggang dulo.

Sa lamig ng tahimik na gabi,
Nalulumbay, hinahanap ang katabi,
Ngunit sa paglingon ay wala ka,
Naalala ang pagitan nating dalawa.

Gusto kong hawakan ang iyong mga kamay,
Yakapin ka ng mahigpit ang walang humpay,
Hanggang sa madama ko ang tibok ng puso mo,
At hanggang sa madama mo na pareho lang tayo.
Gusto na kitang makasama... :(
Mister J Apr 2020
Sa lamig ng hanging sumisipol sa gabi
Init ng iyong mga yakap ang iniisip
Sa mga umagang nasisikatan ng araw
Bakas ng iyong mga yapos ang hinahanap

Labis-labis kitang hinahanap
Ang lambot ng iyong mga kamay
Habang nakakapit sa akin
Pilit hinihingi ng pusong nagdaramdam

Panginoon, akin pong dalangin
Magisnang muli hindi sa panaginip
Ang kanyang mga matang nangugusap
Ng kanyang matamis na pag-ibig saakin

Akin pong hinihiling ng mataimtim
Ang madama ang kanyang yakap na mahigpit
At madampian ng kanya mga labi
Na pumapayo sa puso kong nag-aamok

Akin pong ipinagsusumamo
Ang muling marinig ang kanyang tinig
Ang boses na matamis pakinggan
Na nagpapakalma sa aking damdamin

Panginoon, akin pong hinihiling
Ang mahagkan ang minamahal ko
Ang nagkukulay ng buhay ko
At ang pag-ibig kong matamis

Sana'y ika'y mahagkan na muli
Marinig ang iyong boses na nagpapasaya sa akin
Makasama muli sa hirap at lungkot
At magpasalamat sa mga biyaya at saya ng buhay

Mahal ko, lagi ika'y nasa isip
Kailanman, hindi ko ipapahamak
Ang pag-ibig na ipinaglaban at hiningi
Niluhuran at binuhusan ng luha

Mahal ko, nasaan ka na?
Sana'y magbalik ka na
Sa mga bisig na hinahanap ka
Sa pusong tahanan mo
I love you Sharmaine

I miss you so much

Praying for the end of this epidemic
So that we can return to our normal lives
I miss my home in your arms
🥺
Taltoy May 2017
Di ko man lang nalaman bakit,
Bakit ba ako naiinggit,
Ano ang aking masasapit,
Di ka naman akin, di nakamit.

Ako ba'y may karapatan?
Diba wala naman?
Pwede bang ipamukha sa akin yan?
Ang katotohanang kailanman di kita makakamtan.

Siguro dahil gusto kita,
Mata ko'y ikaw ang laging nakikita,
Ngunit sa kasamaang palad hanggang dito lamang,
Ako'y hanggang sulyap lang.

Wala rin naman akong magagawa,
Buhay mo yan, ikaw lamang ang makakamanipula,
Kaya, dito nalang ako, patuloy na hahanga sa'yo,
Mananalanging damdamin ko'y madama mo.
Dahil ganyan talaga ang katotohanan, wala ka nang magagawa dyan
Random Guy Oct 2019
kita ko
sayong mata
ang saya
mo sa kanya
hindi ko lang talaga maintindihan
kung anong dapat kong madama
iniwan kita
kasalanan ko
pero hindi mo rin naman ako masisisi
kung may sakit dito
dito sa dibdib ko
dahil noong iwan kita
ay hindi ko ginusto
kaya ngayon
kahit hindi ko gusto ang nakikita ko
ay pinilit na tignan ang mata mo
kita ko
ang saya
mo sa kanya
dahil dito ay masaya na rin ako
dahil alam kong
masaya ka
dahil sa kanya
Malarosas **** labi't matamis **** ngiti,
Maari bang masilayan ko sa bawat sandali?
Ang sining ng kagandahan **** walang kapantay,
Maari bang pagmasdan ko habang buhay?

Sa bawat minuto, bawat sandali,
Makapiling ka o sinta ay ang aking mithi.
Kung maari maialay sayo ang tala at buwan,
Madama mo lang ang pag ibig ko sayong walang kariktan.

Walang hanggan, magpakailanman..
Sa pagsikat ng araw sa silangan at paglubog nito sa kanluran..
Sa isipan ko'y ikaw at ikaw lamang
Ang puso ko'y sayo't sayo lang ilalaan.

Malabis man hingin ka sa maykapal
Hindi mag aatubili pagkat ikaw ay aking mahal..
Na sana ikaw ang ulan ng langit at ako ang lupa ng mundo.
Mahulog ka man ay ako't ako ang siyang sasalo.

Ngunit kung hindi mo kaligayahan ay hindi ipagpipilitan,
Hindi dadamhin kahit iyo mang masaktan..
Mahal kita ibig ko lang iyong malaman..
Kahit pa itong sandali ay iyo ng paalam.
Ito yung unang tula na nalikha ko para sa isang babaeng minamahal ko ng lubusan.
Dicen: «Este señor
habla tan sólo de sí mismo.
Pasa -dicen- cegado,
sin ver lo que sucede alrededor.
Va por el mundo como un barco viejo…,
ese señor…Bueno para cortar
con un hacha, y quemarlo, y calentarnos
si es capaz de calor…
ese señor que hablaba de su vida
y nada más…Ese señor…», han dicho.
Probablemente era ya viejo
cuando nací, cerca de un río.
Aunque yo no me acuerdo de ese río.
sino del mar bajo el sol de septiembre.
Sería complicado explicar las razones
por las que yo me hallaba allí
entre las olas y los estudiantes,
estrujando el momento
como quien quiere anclarse
a un trozo hermoso de la realidad.
Un sueño de oro entre las dos sirenas
que interrumpían el trabajo.
Era algo así como nostalgia
lo que me hacía estar allí
hasta mi encuentro con la máquina.
Ese señor que pasa por la vida
metido dentro de sí mismo,
entonces
era cilindrador. ¿Sabéis qué es eso,
vosotros que le habláis a este señor
de realidades? Es posible que haya
entre los libros de la biblioteca
de vuestros padres, uno que os aclare
ciertas palabras; apuntad: palero
moldeador, listero en unas obras,
transportista de leña a domicilio,
comisionista para la venta a plazos
de libros, ***** de escritor…Acaso
alguno de los libros que tenéis
en vuestra casa me haya a mí dejado
un porcentaje (un diez por ciento, creo).
No son éstas las únicas palabras.
Hay otras. Por ejemplo: Condenados
por auxilio a la rebelión.
(Creo que ese era el término jurídico).
Auxilio o adhesión: no estoy seguro.
O uno le fue aplicado
a mi padre, y el otro a mí.
No estoy seguro. Ya ha pasado el tiempo
y él ha muerto. Y han muerto muchas gentes
que estuvieron en una situación
semejante o peor. Y los demás
envejecimos. No hemos muerto,
afortunadamente.
Este señor
oyó una vez llorar a un niño
en el momento de la elevación
en una misa. (Necesitaría
demasiadas palabras
para que comprendierais por qué un hecho
tan aparentemente natural
me parecía irreal entonces, y ahora.
¿Cómo hacerlo sentir?…En cuatro años
no había oído voz de niño.
La de mujer, al otro lado,
desgarrada, voz casi masculina
por el esfuerzo para destacarse
del griterío. No podría
explicarlo. No es cosa de palabras
como estas mías. Solo un gran poeta
podría contagiarnos la emoción:
mis palabras no bastan). Lloró el niño.
Por las triples vidrieras entró el sol.
El corazón estaba
a punto de romperse hermosamente.
Después, fue un hombre muerto,
y otro hombre, muchos más…
He perdido la cuenta.
En los balcones los dejaban
por la noche, delante de la fuente
de aquel patio interior. Muertos calzados
con alpargatas nuevas, su sudario.
Amanecía y se les despedía
cantando el Dies irae
(ya no recuerdo si el de Verdi,
o es muy probable que el de Mozart).
Este señor apetecía ser
el Desdichado de la tierra,
el más miserable que nadie,
el más solitario que todos.
No se tenía lástima a sí mismo
y solo así sería libre,
sin nadie a quien compadecer…
Y un día volvió al mar. Fueron las olas
a lamerle las manos. «Aquí estás
-le dijeron-de nuevo-» Desplegaron
sus colores, olores y sonidos.
Pusieron en sus manos pan de amor.
Las gaviotas bajaron a picarlo.
pero las alas eran alpargatas
en los pies de los muertos. Y la música
del mar era el Dies irae…Sólo un día,
un momento, tendido-la cabeza
junto a un tronco rugoso de sabina-,
olvidó. Fue un momento. Eternidad
que le duró un momento. Se creía
tierra de paz. Y el árbol le nacía
de la frente, y las nubes…
(¿Quién no ha visto,
quién no ha vivido nubes, árbol, mar?…
Será mejor cambiar de tema,
dejar de hablar, aunque necesitaba
deciros esto. La palabra
es de piedra, impermeable a la emoción
lo vuelvo a recordar).
Lo del mar duró muy poco.
Todo duraba cada vez más poco.
Era lo mismo que un pantano.
Yo me hundía en el fango.
Y cada vez era mi cuerpo
menos libre. Gritaba, respiraba,
enloquecía, enloquecía, enloquecía.
Convocaba mi muerte
a aquellas gentes que yo vi morir.
Y yo escondía la cabeza
para no verlos, y que me dejaran
vivir, morir a gusto.
Y yo escondía la cabeza
bajo un acordeón. Yo le arrancaba
sonidos-lo recuerdo-, y las mujeres
bailaban , y Madama Leontine,
gorda y espiritual, recomendaba
silencio, por si acaso la multaba
la policía…
Ya ha pasado el tiempo
sobre todos nosotros.
Muchos se han liberado ya del tiempo.
Nuestros pequeños heroísmos
adquirieron su dimensión
verdadera. Aquel verdor de luna
de febrero, con nieve, entre vagones,
no es más que una viñeta. Aquella luna
de agosto, sobre el mar y las montañas,
se ha apagado. Es ******. Y tantas cosas
que fueron mías, nunca vuestras,
y hoy ni siquiera son ya mías.
Recorrí mi camino repicando
las sonoras campanas, encendiendo
las estrellas -creía en las campanas
y en las estrellas-… Todo fue rompiéndome
el corazón. Y me encontré de pronto
Nel mezzo del camin di nostra vita
(hago la cita para que digáis
que en esta historia existe, por lo menos,
un verso bueno: justo el que no es mío).
Ya no me importan nada
Mis versos ni mi vida.
Lo mismo exactamente que a vosotros.
Versos míos y vida mía, muertos
para vosotros y para mí.
Pero en vosotros, por lo menos, queda
vuestra vida, y en mí sólo momentos
inasibles, recuerdos o proyectos,
Alguna imagen descuajada
de mis años pasados o futuros.
Como ésta que me asalta en el instante
En que estoy escribiendo: un hombre esbelto,
con su cadena de oro en el chaleco.
Habla con alguien. Detrás de él, un fondo
de grúas en el puerto. Y hay un niño
que soy yo. Él es mi padre.
«El niño tiene cuatro años»,
acaba de decir.
Lyn-Purcell Jul 2017
A woman stands strong and sensuous and proud
Her mind a fractured mirror cloaked in fog
Shard by shard
The bayonet finds her way, following the sweet scent of the ****** rose
Wielding her Scarborough Fair
The sass of Parsley
The wisdoms of Sage
The touch of Rosemary
The passage of Thyme

The woman
Born of the dark side of the moon
With powers untold
Able to twist and bend the spindles of shadows and time
Fair-skinned
Lips full and glazed with cardinal sin
Slick locks of ebony
A perfumed 500 year blur
With the night's lunar charm that twinkles in her eye
And butterflies that swoon for their Madama
She
The blood child born of the union of the sun and moon
The black sheep of the dark arts
Is one with the most beloved of Umbran treasures
Is the sweetest cherry with a long-forgotten radiant smile,
A harsh destiny
Who looks to the left side of the moon for the upcoming chaos.
Based on one of my favorite games, Bayonetta. This is a poem I wrote in my journal today also!
Ksjpari Oct 2017
Full of good thoughts and memories refine
Full of wise words for all to opine
Never behaved in school against doctrine
Varsha is prepared without any supine.
Growth she made in the school is fine
Even the students could no longer define
Her aid for others was just like brine
So that they stand still like a pine.
She was a dear mentor, and a gin:
Separating vice from us and combine
Our grief with joy to keep all in line.
From whom I learnt how to always grin
In adverse situations and start from begin
So that new fight and efforts lead you to win.
She had a dream to make everyone Einstein.
She is one who is behind us against decline
And forces us to proceed in God’s design;
Ecstasy, Elation, Rapture is solely mine
When I went with her knowledge to dine.
Can there be another Varsha Madama inn
Where pilgrims like Monorhyme mine
Rest and prosper and flourish divine.
A lady so acute, dedicated and divine
Is scare to find and is the wonder nine.
Monorhyme
Denise Sinahon Sep 2020
Mula sa mga palabas na aking nasaksihan
May mga bagay  talaga na di  pedeng maisakatuparan
Ngunit habang kasama mo pa
Mas mabuting sulitin mo na
Dahil Baka sa huli lungkot at pagsisisi ang iyong madama
Wynter Nov 2019
Inaasam na makapiling ka
Nababaliw tuwing ika'y nakikita
Kasabay ang himig ng kanta
Ano ba ang dapat madama
Lulong na sa mahika at ganda
Sa panaginip tayo magsasama
Zelyn May 2020
Ang nadarama'y isusulat,
Gamit ang aking plumang tanging panulat,
Sa bawat pagguhit ng letra,
kailanma'y hindi na magtataka pa,
ang pagsabay ng luhang pumapatak,
sapagkat ang puso'y may lungkot at galak.
Ang tangi lamang mithiin,
ay madama mo rin,
ang mga tulang isusulat na sa aking puso nanggaling.
Tagalog poem time 💜

— The End —