Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
kingjay Jan 2019
Handa na  ipagtanggol katumbas man itong sampung buhay
Ang halaga'y higit pa sa inipon na mga koral sa karagatan
Kung binastos kahit malinggit ay
kikibo ang nanahimik na balasik

Hinintay humulaw ang bagyo at si Dessa ay sumakay bago umuwi ng bahay
Lumusong sa baha sa baryo
at ginunam-gunam ang sandaling yaon

Kung may oras sa pag-aaral
gayun din sa paglilibang
Ngunit ang kunting kalayawan ay naging hadlang upang makatanggap
ng medalya ng karunungan

Hindi bakal at kawad ang pag-iisiip
para di matukso sa mga bisyo
Sa pagsusugal ay nalulong
Hindi mahilig sa anumang  pampalakasang laro
Napasama sa kapatiran

Dumating ang mga araw ang alingawngaw ay umabot sa ama
Nagpakalasing noong gabi bago naglabas ng mga hinaing
Mga salita niya'y matutulis, umuulos sa laman
solEmn oaSis Aug 2020
Katorse de Agosto
Ngayong kambal-taon
kaganapan di na wasto
para bang koraL sa taLon

Pinigilan kong huwag humawak ng pLuma
ngunit sadyang malapit sa akin ang tugma
na tila ba regalo Lulan sa loob nitong papel de hapon
Ako'y napasulat at tuluyang humugot sa mahiwagang kahon

A-kinse na pala, akin ngang namalayan
Alas-dos impunto nang relo aking tiningnan
Bagamat nga dahil sa ang hapag-sulatan ko ay kapos na
Hindi naman ito ang kataposan para sabihing ang tula ko ay tapos na...

Makandadohan man tayo sa pintoan ng kapalaran
At itrangka sa atin pati na ang bintana ng tadhana
MagiLiw pa rin akong bumabati sa bawat isa na makababasa
sa tulong nitong teknolohiya sa panahon ng pandemiya...

Kamusta na po ba kayo?
sa bagong normal na pamumuhay
Ikaw, ako, siLa... Lahat tayo !
Gawin pa rin nawang pormal itong ating buhay

Hindi man nga natin ngayon nakikita yaong kalaban...
Kinikita pa rin naman maituturing nating kaibigan !
" Siya ang Liwanag, ang tamang daan sa katotohanan at ang  B U H A Y  "
hanggang dito na lamang, hanggang sa muLi, nagmamahal... TULA~Y

© 08/15/20
solEmn oaSis
in times of pandemic
merely don't panic
for there is harmony
in every U N I T Y !
Taz Apr 2018
Sitting on the board
anticipation gripping me
staring at the tiny waves before me
taking them easily
closing my eyes
I breathe
fingertips soaking beneathe
I breathe in the big wave
Opening my eyes to my surprise there she was
she was beautiful
gracefully slicing through the water to greet me
I kiss the wave with the nose of my board
she takes me up
I am having the ride of my life
the wave starts to curl and I dip down and rip under
splashing the water on both sides of me
the hole looks way too small to surf out
dipping lower I grip my toes
The wave closing in on me
Maybe she was too big for me
she quickly engulfs me
swallowing me whole
sending me crashing into the koral
pain searing through my body I reach the surface
the tiny waves now taking me back tumbling down
each blow sends me spiraling down
reaching the surface I take a huge breath of air
choking out water
reaching the sharp shore
crawling through the shells
grabbing the remains of my destroyed board
written by: Lauren Dolbow
SANG JANGKAR..

Karang pun menangis

Koral-koral mengemis

Ibu laut meringis
Sedih tiada tara, tak bisa ia kabulkan

Bulan dan Bintang hanya memberi senyum manis..
Seakan menguatkan..

Jangkar rindu..
Rindu akan daratan, tak kuasa iya tahan dan bercerita pada karang.
10-10-2020...

— The End —