Pinagmasdan sa di kalayuan
Lungkot sayong mga mata'y nasaksihan
Kahit nananaig sa paligid ang tawanan.

Isinulat sa papel lirikong pinagtagpi.
Sa awiting ito damdami'y ikinubli.
Durog na puso'y isinabay sa pag uwi.

Kinabukasan aking pinagmasdan
Saya sayong mukha at kaaliwalasan.
Kamay nya sayong bisig aking nadatnan.

ika-19 na pahina ng ikalawang kabanata ng panaghoy.
Naghihikahos, nagluluksa,
at bakit nga ba hangang ngayon tila automatikong tumatakbo patungo sa rurok ng kastupiduhang ito.
Habang ang liwanag ay patuloy na umiikot sa kaaliwalasan mo.