Hindi na ikaw ang gusto ko
Yan ang lagi kong paalala sa sarili ko
Sa twing nakatingin ako sa sayo.
Ayaw ko na ng mga mata mo.
Ayaw ko na ng mga ngiti mo.
Ayaw ko na ng lahat sayo.
Pinili kong maging pusong bato
At hindi pansisinin ang nararamdaman ko.
Parang normal lang
Gaya nung wala pang ikaw.
Kaya ko nung wala pang ikaw
Nagkandaletche letche lang nman ako nung may ikaw
Kasi nung may ikaw
Para akong baliw na laging nakangiti
Nakatingin sa langit
Iniisip ka palagi
At
Ayaw ko na non.
Kaya araw araw akong magiging bato
Sasanayin ang sarili magmukha lang na malakas ako.  
Kahit nakatingin ako sayo ngayon.
Ngayon.
Ngayon parang kinakain ko ang lahat ng pinagsasabi ko
Bakit ikaw parin ang gusto ko
Sa pagising sa umaga
excited pa akong pumasok
kasi ikaw ang makikita ko
kuntento sa sandali
HINDI
kuntento sa isang oras na pasulyap sulyap sayo
“pasulyap sulyap”
Ibig sabihin Segundo
Pero sa bawat segundo ng isang oras na gunugugol ko
Ang gusto ay ang tumitig lang sayo  
Sa mga mata mo, sa ngiti mo
Kahit sa lahat ng kaabnormalan ng katawan at isip mo
Tanggap ko.
Kasi ikaw parin ang gusto ko
Ikaw ang gusto ko
Sabi pa nila tumingin na raw ako sa iba
Kaya sinunod ko sila
Pero sa twing ikaw ay makikita
Parang madilim na kwarto
na ikaw lang
Ang tanging ilaw na bukas
Sa sandaling yun
Walang ibang gamit
Kundi isang ilaw na naiiba sa lahat.
susubok akong magsalita pero lalayo kana
tinatawag ka ng kaibigan mo
kasi ang isang oras ay tapos na.
“SANDALI” sabi ng prof.
muling napinta ang ngiti sa labi
dahil sa huling sandali
sumulyap muli sayo.
   Patapos na ang sandali
At tinawag kana muli
ng mga kaibigan mo.
habang hinihiling ko,
Na sana ay muling magsalita ang prof ng kung ano,
Pero sa oras na yon unang lumabas
ng silid ang propesor.
dahil tapos na ang sandali
Tapos na.
Ang isang oras.

Hindi na ikaw ang gusto ko
Yan ang lagi kong paalala sa sarili ko
Sa twing nakatingin ako sa sayo.
Ayaw ko na ng mga mata mo.
Ayaw ko na ng mga ngiti mo.
Ayaw ko na ng lahat sayo.
kibit balikat nalang ako
At hindi papansinin ang nararamdaman ko.
Parang normal lang.
Gaya nung wala pang ikaw.
Kaya ko nung wala pang ikaw
Nagulo lang nman ako nung may ikaw.
Kasi nung may ikaw
Para akong baliw.
Baliw na laging nakangiti
Nakatingin sa langit
Iniisip ka palagi
Ayaw ko na non.
Kaya aaraw arawin ko na to.
wala ng atrasan to.
kakayanin ko
kase malakas ako.  
Kahit nakatingin ako sayo ngayon.
Ngayon.
Ngayon parang kinakain ko ang lahat ng pinagsasabi ko
Bakit ikaw parin ang gusto ko.
ultimo
Sa pagising sa umaga
pag papasok excited pa
kasi ikaw ang bungad sa mata ko.
tapos makukunteto sa sandali.
kuntento sa sandali?
HINDI
kuntento sa isang oras na pasulyap sulyap sayo
“pasulyap sulyap”
Ibig sabihin Segundo
Pero sa bawat segundo ng isang oras na ginugol ko
Ang gusto ko tumitig lang sayo  
Sa mga mata mo, sa ngiti mo
Kahit sa lahat ng kaabnormalan ng katawan at isip mo
Tanggap ko.
Kasi ikaw parin ang gusto ko
Ikaw ang gusto ko.
Sabi pa nila tumingin na raw ako sa iba
Kaya sinunod ko sila
Pero sa twing ikaw ay makikita ko
Para akong nasa madilim na kwarto
na tanging ilaw mo lang ang hindi sarado.
Sa mga sandaling yun
Walang ibang gamit
Kundi isang ilaw na naiiba sa lahat.

susubok na kong magsalita
pero lumalayo kana
tinawag ka ng kaibigan mo,
dahil ang oras ay nalalapit na.
   Patapos na ang sandali
at biglang may nagkamali
pagkakataon ko na muli
hakbang
tatahakin na ang daan palapit sayo
pero
tinawag kana muli
ng mga kaibigan mo.
habang humihiling ako
madagdagan lang kahit limang segundo.
Pero sa oras  na yun
ikaw ang unang lumabas ng silid
Wala ng sandali
hindi dininig ang hiling ko
Tapos na.
Ang huling isang oras ko sayo.