Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Elymaïs Oct 2020
Daar's 'n plek in ons siele,
War die seer nie kan inkom nie.
Maar waar is hierdie punt,
Waar lê dit binne ons?
In die diepte van ons harte,
Agter die mure wat ons bou,
Kan ons kyk tussen die krake,
En vind 'n Sleutelsteen
Wat ons heel hou?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap?
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Maar wat sou ons dit noem,
As ons dit selfs kon vind?
Sou ons dit selfs kon herken,
As dit ons in die oë sou staar
En sê: „Ek bestaan“?
Sou ons daarna kon luister,
As ons dit selfs kon **** —
As ons selfs kon onthou
*** om sy taal te praat?

'n Klein onbreekbare IETS
Waarin ons vergete hoop nog slaap
'n Picture van wat ons is
Voor die ligte uitgaan

Daar's 'n plek in ons siele,
Waar die seer kan nie inkom nie.
"There is a part of us that cannot be hurt." — Dan Copes
Daan Mar 2019
Vanwaar komt toch die drang
om mijzelf te vergelijken, haast dwang-
matig, naar anderen te kijken
en op basis daarvan te veranderen
wat kan?

Ik voel me er niet beter door.
Integendeel en voor geen meter, ****,
ik erbij. Doe ik het goed,
is het zo, volgens u, dat het moet?

Volgens mij, niet, nee.
Ik verlies mijn moed
wanneer ik me voor mijzelf behoed.
Dat terwijl ik weet, wat ik denk en wil,
ook al blijft dat stil,
is ook oké.
Ik wou dat ik mezelf met rust kon laten,
dat men minder vaak toneel moest bovenhalen.
Maar om erbij te horen of zelfs nog maar te mogen kijken,
moet je inkom betalen.
Elymaïs Apr 2023
Skryf poësie in die sand
Dis altyd soeter deur jou hand
Sien *** die letters smelt as die gety inkom
Dis nou te laat om weer huis toe te kom
Kom ons hardloop in die nag
Wilde harte is op jag
Vasgedruk hier in mekaar se arms
Lê ons veilig, bly en warm

Ek wil jou vra, kan ek soen jou op die bek
Soos ons gedoen het toe ons nog verliefdes was
Om vriende aan die einde van dit als te bly
Was wat ons wou, maar dit gee geen vrede nie

— The End —