De zon gaat langzaam onder
En zakt weg in de oceaan
Hier aan de rand van de wereld
Voelt alles zwaarder aan

Of ik nu fluister, bid of schreeuw
Alleen is hier pas echt alleen
De leegte van de horizon,
Slechts de golven om me heen

Ik weet niet waar het water stopt
En waar de lucht begint
De kleuren smelten samen
Mijn blik wazig in de wind

En met de zon daalt het besef
Het leven is als een oceaan
Golven en storm zijn relatief
Als je op het strand blijft staan

Ik weet niet waar het heden stopt
En de toekomst beginnen gaat
Zelfs als alles anders wordt
Is dat vaak te weinig, te laat

Maar als de zon haar licht onttrekt
Aan de branding van mijn bestaan
Verlicht ineens van achter mij
Het schijnsel van de maan

Zo leert een lege horizon dat
De hemel de verste zee verlicht
Zelfs in het donker van de nacht
Biedt U mij helder zicht

🧭Ik kan me niet meer voorstellen
     met welke fout het begon.
     Maar ik weet wel dat ik het
     met mijn eigen krachten overwon.

🧭Maar nu weken later
     denk ik echter.
     Doe ik het nou zo beroerd
     of ben ik gewoon niet zo'n vechter.

🧭Want steeds stapje voor stapje
      tikt de klok mij aan.
      Het is zo verwarrend
      *** laat de zal wijzer slaan.

🧭Ik begon in het Nederlands
     maar toen ging ik echter plat.
     naar blijken is ruw zijn
     nog veel erger als glad.

🧭En welke taal ik ook spreek
     of welke ik niet kan verstaan.
     Er is op dit moment gewoon
     geen ene bal meer aan.

🧭Over ballen gesproken
     Rond, groot en klein.
     Maar waarom rolt de mijne niet?
     Het zal wel een ovale zijn.

🧭Of ligt het aan de wind
     en waait hij continue naar west.
     Of hier in het noorden
     werkt dat dan niet best.

🧭Ik kan honderd dingen denken
     maar schijnbaar niet dat ene ding.
     Want waarom val ik in de put
     als ik er daarnet nog boven hing.

🧭Ik denk dat ik een gokje wagen kan:
     het is de innerlijke kracht.
     Ik was overtuigd dat ik sterk was,
     word ik daarom neer gebracht?

🧭En toch ben ik wel overtuigd
     dat ik vol zit met wil en moed.
     Maar dat ik toch nog twijfel
     niet over een ander maar wat ik zelf doet.

🧭Waarom is het in het oosten
     niet zoals in het westen.
     En waarom zijn er boeren
     die zo onlogisch gaan bemesten.

🧭Het hele doel is toch
     om het land goed te maken.
     Waarom zul je dan zonder duidelijkheid
     je mede mens afkraken.

🧭Wat heb ik toch zo fout gedaan
     dat de wereld toch zo doet.
     Nee absoluut ik deed ook fout
     maar, momenteel bedoel ik goed.

🧭Hoop toch dat de mens nu ontdekt
     dat ik veel goed wil doen.
     Maar nogmaals ik begrijp het niet
     waarom is het ineens anders als toen.

🧭Ik bedoel, ik ben ook maar mens
     Iedereen maakt toch weleens een fout?
     Of ben ik de enige
     zonder peper of zout?

🧭Had graag willen weten
     wat de echte reden was.
     Maar waar ik ook woon, merk ik
    dat ik leef zonder duidelijk kompas.

🧭With full heart: Diegó. P. Siemsen.🧭

Schoenen als een dagje zonder
wolken, als een draaitje en geen
kolken aan de lucht.

Met een helder, hemels lachje, lag je
onder die lege lucht te dromen.
Laat maar komen, die
beelden van perfectie,
figuren met reflectie
in jouw zeegroene blik.

Je was jaloers en ik
verwacht je, smacht je
naar die klik.
Vlak voor de nacht haar waren stalt
en alles plots en klaps, ineens,
zoals jij hoort,
in elkaar past en ineen valt.

Ik zou alles kunnen doen.
Dus ik doe niks.
Ik scroll ver voorbij fatsoen
voorbij de hele 'flix.

Ik google *** tuinieren
ineens bouwt iemand een huis
en dan is het ver na vieren.
Tijd voor overkoken zonder muis.

's Avonds in bed, in plaats van slapen,
per ongeluk de kop/telefoon opgezet.
Dag erna maar gapen,
het leven is een pret.