Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Victoria Feb 2019
Jy hou van die manier waarop sy jou naam troosvol uitgespreek het na 'n swaar dag wat jy gehad het.
Jy is lief vir *** sy jou bekommernis verlig met elke woord wat sy sê dat jy nie presies kan vind *** sy daarin slaag om dinge wat jy nie kan uitdruk nie, uit te druk.
Jy hou van *** haar teenwoordigheid jou op jou reënerige dae troos en warmte gee.
Jy hou van haar klappergeur wat in jou kar hang nadat sy saam jou iewers heen gery het.
Jy hou daarvan om die geluid van haar lag te **** wat die leegheid van jou wêreld vul, soos simfonie jou uit die leemte haal.
Jy is lief vir *** sy gedigte geskryf het wat jy altyd weggevoer het, *** hulle gewys het hoeveel sy jou liefgehad het.
Jy hou van die manier *** haar klein vingers met joune verbind is, *** dit jou laat voel het dat jy die is wêreld waarna sy draai.
Jy is lief vir *** hierdie woorde die helderheid van die sterre diffundeer en *** hulle in die konstellasies hierbo vervang.
Jy hou van die manier waarop sy haar lippe saggies die besonderhede van jou gesig spoor soos 'n veer wat sy tydelik in die golwe van die wind laat dryf.
Jy hou van die geluid van elke strook van die potlood wat sy gemaak het toe sy die kruiswoorde wat jy op jou tafel gelos het, opgelos het, en besef dat dit nooit reg was nie, maar om na haar te kyk, was 'n antwoord self.
Jy is lief vir *** sy alles vir jou gemaak het, so erg dat dit jou laat verdrink het.

Jy is lief vir die idee van liefde wat hierin gevorm word.
This is in Afrikaans***
Ashna Alee Khan Sep 2016
Kabhe pucha hay apnay app say kay tumnay kitnay waday torhay hein?
kabhe pucha hay apnay app say kay kitnay logouin ka dill tora hay?
kabhe pucha hay apnay app say kay tumnay apne eik nazar say kis kis ko apne he
nazrouin mein gerayya hay?
- nae pucha nah? kese din pucho gay nah tou mrnay ka dill chahy ga, zindage kay
naam say chirnay lago gay.
Kabhe pucha hay kay tum Zindage kay naam per eik beyqaar zindage jee rahay
hou? aur phir kehthy hou ''yaar kya krien zindage he esse hay''. Kabhe Zindagi
ke kitaab ko khol kr tou dekho kya kya rakha hay uiss mein. Zindage bahot he
haseen hay sirf hum masroof hein apne duniya mein wou duniya jis mein kuch
nahe sawaye humaray. Ajj loug dusrouin ke mintein krtay hein kay ''ruk jau''
''na jau'' jb kay mery khayaal mein ye loug bhul chukay hein kay '' jis ko jana hay
uis ko jana hay chahy tum apne jaan kyun na deh dou''. Ajj tou logouin ke
zindage andhere hojaate heh jab koe uinka ''dost'' ya ''yaar'' chor jaye aur wo uis
khuda ko bhool jaatay hein jis nay uis ko usse ''dost'' ya ''yaar'' say milaya tha.
Hum loug tou apnay Khuda ko bhe bhul chukay hein. Wo Khuda jis kay pass
humnay waapis jana hay wo Khuda jis kay bagheir humare koe ukaat nae.
Barhay Unchay gharouin mein reh reh kr apnay app ko Khudha samjhna shuru krdeya hay humnay.
Ess zamaanay mein koe kese ka Dost nae hota barha Dost Dost krtay hou na jab doob rahay hou gay
kudhe dekhna kay sab DOST tamasha dekh rahay hogein aur tum zindage ke tarf aanay ke bher-poor
koshishein kr rahay hou gay, tab apnay app say puchna kay ye wo DOST thay jin kay leye tum apnay
maa-baap say laray? uin kay samnay uncha bolay? sharmindage hoi? Ajj hum itnay ''self-obssessd''
hein kay dusrouin ko dekh kay lagta hay chunte jitni ukaat hay uiss ke. Hum apne he Duniya mein
bahot dur nikal aayein hein, asal duniya say bekhabar, asal dostouin say hum la-taluq ** chukay hein.
Hum ajj apnay app mein he kho chukay hein. Apnay rab ko humnay kho deya. Rab ko kho deya matlab
Sub kuch kho deya  ! tou abb hamaray pass koe raasta hay?
-Haan wou rab 5 martaba bulaata hay tumhein apne taraf, jau uiss ke taraf aur apne ASAL ZINDAGE
ke taraf waapse aou.
Cry Sebastian Jan 2010
Trek my siel uit met swart onlogiese krapmerke op my pick n pay strokie.

Breek my fingers af op n hout skryf blad
en hou die honde naby vir die bene wat spat.

Vermergel dan my vellies
en gooi dit op n graf
en se dis vir al die girlys
-dis van papers wat smag.

Edel en opreg is die regter se kaf.
Heilig is die helde van die bars van die nag.
Ons onthou die spoke van Oranje stad,
Ons kleef aan hulle woorde soos n tros vol kak.
Ons hou van die serries en die doef van Jak,
En moenie met my stry nie ek sal jou in pak.

Melodie jou wysie met ewige tone,
mengel mooi jou woordtjies met jou oulike drome.
Hou die fort van veiligheid en nasionalisme,
Wees n patriot en vermoor Anglisisme.

Beskerm jou mother language teen n kombuis taal.
Daar is niks in hierdie wereld wat die taal mag vaal.
J Lohr May 2013
-Until We Meet Again-

Pele has lost one of her lovers.
I miss the goddess in all her majesty; Her deep blue oceans, sweet sandy beaches, Her dark black hair billowing down like the lava from the peaks of Her highest volcanoes.
Her seven sacred pools, each one cascading gracefully into the next, all finally spilling into her magnificent sea.
Her gorgeous body will forever entice my mind, with hair dark and beautiful, inhaling the scent of fresh pineapple and coconut, a hibiscus flower pinning back strands of hair behind her ear.
Her eyes, they were just as deep and amazing as the sea, something with which they were so familiar.
With lips red and lined with Hawaiian love songs sung just for you, tasting as fresh and young as the ocean itself.
Her body was adorned with fresh tropical flower leis and Kukui beads falling gracefully over ancient Hawaiian dress; all made from the same grass and leaves coming from the islands many trees.
All encircling those perfect hips, born to Hula and sway to any island rhythm, be it the slow and steady rattle of the Uli Uli, or the fast and powerful beat of the Pahu drum.
Finally pushed over the edge by the sight of her long tan legs, not shy to the suns warmth and fiery grasp, ending in bare feet more familiar to the islands then we’ll ever be.
I miss her and all her islands.
Oh, how I miss the island paradise Hawaii.
Universal Thrum Jan 2014
I am the lust of the universe
longing to know itself

I am the thoughts like a cascading stream
water pummeling the rock of my soul
molding, shaping, forming, conforming

I am the peace of the bamboo forest
a society of shoots
shades of green solitude
standing together, clunking hollow,
serene, transfixing parallel angles, mesmerizing
obscuring the gaze beyond, reflecting within
drops drip and fall with a shake

I am the child throwing sand into the ocean,
jumping from the rushing water
challenging fate with a raised fist and a laugh to do his worst

I am the dancer in the waves
lifted by the tides
pirouetting in the current

I am the red stone cliff on the sea shore
sovereign stratum carved
growing with green, lush yet hard

I am the buttressed black lava rock
standing in the water, remote and mysterious
accepting time and erosion, jagged

I am the new sun rising red
arising from the mountain mist swirling on the ocean
ascending from the clouded horizon
a grand illusion of motion, perception, the seer

I am the beach wood
fallen from the trees standing
as sentinels to the ebb and flow
laughing in silence with the wind and the sound of tides whooshing

I am the surfer
riding the energy of the earth
slicing across the liquid wall face

I am the flag of men
unifying and dividing

I am the sand welcoming water and feet
soft as creamy butter

I am the mother and the son
replenishing, trailing, following, playing, watching
sharing belly buttons

I am the butterfly gliding on the Kona wind
wandering immortal
The Good Pussy Nov 2014
.
                            A hard-on
                        doesn't  count
                      as personal  gro
                     wth.If  you  want
            ­         to  hear  the  pitte
                       r - patter of littl
                       e feet,  I'll put s
                       hoes on my cat.
                       This isn't an off
                       ice , it's hell wit
                       h florescent lig
                       hting.How do I
                       set a lazer prin
                       ter to stun? I m
                       ajored in Libera
                       l arts. Will that
                       be for here or t
                       o go? Too many
                       freaks, not eno
                       ugh circuses.  I
                       have a comput
                       er, a ******* a
                       nd pizza delive
                       ry .Why should
                       I leave the hou
      se? Stress is wh   en you wake up scr
eaming and you re    alize you  haven't  fal
*** asleep yet. I like  dogs  too .  Let's  exch
  ange recipes.  And   yo u r      c r y b a b y        
    whiny- assed   o      pinion      is?      Al 
      low me to intro       duce my selves.
#****
Rowan Deysel Sep 2016
Kyk! Kan jy dit sien?! Dis wolke.
Dis waar! Dit is gemaak uit spoke.
Mamma roep ons, lyk soos kos vir wolwe.
En boetie sin lyk soos 'n klomp golwe.
Ek kyk op en sien 'n hartjie.
Dit is groter as my hele handjie.
Mamma se ek moet my kos eet.
Maar ek hou glad nie van die beet.
Ek kyk weer op en weet ek speel in die sand.
Wolke is vir my so, so interessant.
A poem by my little sister - Annuschka Deysel - 10.
Ek kyk na die wiskunde geletterdheid vraestel
wat uittartend voor my le en skreeulag.
Elke vraag is nog 'n klap in my gesig
nog 'n uur wat ek in 'n warm stort moet gaan sit
om myself weer moed in te praat.

Ek het lankal reeds al die stetoskope
van my kinderdrome ashoop to gestuur.
Die laaste bietjie hoop uit my onskuld gekerf
toe hulle se dat ek die masjiene moet afskakel
en vir my spieel gaan se, dat ek dit nie gemaak het nie.
"Gee eerder op" lui die pedagoog se kreet.

"Jy hou ons terug seun" , vertel jy my
"as jy nou nog nie verstaan nie, sa jy
ook nooit nie. Gee maar op."
Ek was eers die boogseun.
*** verder jy my terug getrek het,
*** vinniger het my pyl op die teiken
af gestraal...
Nou is ek die rekseun... ek hou jou terug
en as jy trek, breek ek.

Jou ekstraklasse was te duur gewees,
ek kon nie my wiskunde angelegdheid bekostig nie.
Ek moes maar terugsit en kyk ***
ander skole met onderskeiding by jou deur uitstap.
Ek kon ongelukkig nie bekostig om slim te wees nie.

Onthou jy toe jy op daardie koue wintersdag
verby my gejaag het en my verskree het
oor die missie en serpie wat my net
aan die lewe gehou het?
Ek is jammer dit was nie jou kleur nie,
maar probeer verstaan...
ek is nie 'n onderwyser nie.
Wanneer jy huistoe kon gaan
moes ek my studentlike pligte uitvoer
en tot laatmiddag by die skoolbly.

Ek is jammer dat my ma werk.
Dit is tog so ongeskik van haar.
So selfsugtig om kos op die tafel te probeer sit
en so my verhoed het om aan sport deel te neem.
Ek weet tog *** belangrik sport vir jou is.
Jammer ek kon nie 'n meningvolle bydra
tot jou donnerse sportregime maak nie.
Jammer ek was 'n nuttelose suurstofdief
, soos wat jy my genoem het.

Eks jammer ek kon nie my punte
bekostig nie. My handgeskrewe take
en spoeg-en-plak plakate was 'n
vernedering tot die vlekvrye mamma-pappa-take.
Linte was in die mode.
Linte en ander oulike beursie plukkers.
Jammer dat ons beursies
leeg was, maak nie saak *** ons
daaraan prober pluk het nie.

Jammer dat ek nie man genoeg was
om myself te beskerm teen nege honderd seuns nie.
Dit is skandelik. *** kon ek so swak wees
dat ek nie eers nege jaar se "ou grappies"
kon aflag nie. Jammer dat ek dit nie snaaks vind
as daar op jou geurineer en gespoeg word nie.
*** kon ek nie lag vir die hilariteit van
asblik skroot , soos kougom en gemifde brood
in my tas en pennesakkie nie.
Ek wens ek was nie so swak nie, dan kon
ek ook dalk myself teen die 14 seuns beskerm het.
Jammer dat hulle my so maklik kon oorweldig.
Jammer dat hulle my kon teister
en rondgooi soos 'n vloerlap.

Ek vra nederig om verskoning,
dat ek daaroor kom kla het.
Meneer is reg, ek is 'n sussie.
Net 'n moffie soos ek sou
kom kla het. Jammer om meneer
se tyd so te mors, dit was verspot van my
om te **** meneer sou iets daaran doen.

Nou is ek ietwat geskend. Menere
en manne het al gesweeptong en asyn
op my kaal rug.

Nou sit ek Sentraal in die kakstorm
en jy wonder hoekom ek nie meer
onder die top 20 is nie.

Nou sit ek hier onder tussen die wiskunde "Jee"
vraestelle en huil.
My enigste vertroosting is dat ek nie
heel onder is nie, en dat jy die hell is
waaruit ek nog sal opruis.

Ek breek vry van agter die tralies.

Geagte skool
Gerespekteerde meneer
Vok jou
en moenie laat jou mislukkings jou
op die gat skop as jy by die deur uitloop nie.
Want hierdie "mislukking" ... skop kak hard.
Is moeilik om te begryp,
en nie rerig mooi nie.
Dis 'n spoegspat soos 'n herrie-
'n gemmors wat langs die kar staan en bedel.

Dis 'n gemoedsbekakking... ag verskoon tog
verswakking soos die breakdowns innie gossip magazine.
Ag shame , hulle dra ook maar swaar aan society se crimes
en al dai drugs is maar ommie pyn te verlig.

Kyk nounet daar , sterre wat pyn , is seker maar
'n metafoor. Vir wat? Se jy my!
Jy wat my analiseer en dissekteer...
want daar is geen meer sterre wat pyn nie,
die woorde wat rym ennie
ander goeie goed is lankal van alle kleur bevry
in my agterkop waar dit donker is soos
'n land waar hoop 'n feeverhaal is.

Dis te donker om nou te rym,
maar te donker om in te hou...
so ek sny maar die kanker stuk vir stuk uit
en bloei nonsens-ink op die blaai.

Aan die einde is dit nie net die gedig nie.
Dis die ganse wereld wat rym.
Elke herrie en spoegspatter
elke gerookte ster en hartseer kokkedoor
ek , jy - ons almal is 'n gedig.
Ons almal rym...
ons is net te moeilik om te verstaan
en nie altyd mooi nie.
Joel A Doetsch Feb 2012
We will walk through the Cherry blossoms
in Japan, hand in hand, meandering through
the falling petals.  Our winding path
will weave through the countryside  with
no goal in sight.  We will stop in front of a
particularly beautiful tree, whose branches
are just beginning to look naked.

I will look at you, brush a stray blossom
from your hair...and whisper

           Aishiteru
               .                                                                ­                   
                   .                                                                ­                
                     .   .                                                                ­            
                               .                                                                ­          
                                     .                                                                ­        
                             We trek the Arctic circle and witness
                             the absolute beauty of the Aurora Borealis.                       
                             We're be bundled tightly in our parkas,                                     
                    ­         but we are still be able to feel eachother's                                   
                  ­           warmth.  We laugh as we throw snowballs.
                             We lie in the snow and make angels.                                          
               ­              Well...they'll start out as angels, but in the                                 
                            ­ end, they'll just look like snow that two people                          
                             have just rolled around in.                                                  
           ­                                                                 ­                      
                                              We can't help it.  As we embrace,                             
                           ­                   I whisper
                                                     Negligevapse                                                    
­                                                         .                                          
                     ­                                     .                           ­             
                                                          .     ­                                   
                                                         .                                          
                     ­                                   .                             ­             
                                                     .                                            
                   ­                              .                                                  
             ­                              .                                                        
       ­                                                                 ­                          
         We stroll the beaches of Hawaii, refreshing ocean                                    
         breezes cool us.  I picked you a flower,
         which you now wear in your hair.  Your cinnamon                               
         brown skin offsets your beautiful white smile.                                       
         We run through the breaking waves, our feet                                                
         leaving ephemeral indentations that are as                                             
         fleeting as our cares.  We fall over into                                                     
       ­  the surf and let the ocean wash over us.                                                     
        ­                                                                 ­                         
              I kiss your nose and tell you                                                          
   ­                   Aloha wau ia oi                                                               ­             
                              .                    ­                                                
                ­                  .                                      In China, we race eachother along   
                                     .                               .   the Great Wall to see who can get 
                                        .                   ­        .    to the end first.  We both end up   
                                           .                     .       dragging eachother across the         
                                             .               .           finish line...which happens to be      
                                                 .   .   .               a few hundred feet away.          
                                                 ­                        The locals shake their                
                                           ­                              heads disaprovingly, as we stifle      
                                                    ­                     a giggle.  I lean in and remind you  
                                                           ­                                       
                         ­                                                   Wo ai ni..                    
                                                             .  .                      .            
                         ­                                 .       .                     .          
                                                       .            .                   .          
                                                     .               .                 .            
                                                   .                  .   .   .   .  .            
                                                 .                                                
               ­                In Soviet Russia, girl kiss you                                              
               ­                and I gladly let her, for she                                               
              ­                 and I have had one too many shots                                 
                          ­     of *****.  Our faces are rosy and                                       
                      ­         we lean into each other as our feet                                     
                       ­        make hard noises on the cobblestone                                       
              ­                 streets.  Saint Basil's Cathedral                                          
             ­                  looms over us, as our lips dance                                           
                ­               a familiar dance.                                                           ­       
                                                                ­                                  
                              ­            Ya tebya liubliu                                                        
 ­                                                .                                                
                                                 .                                                
            .  .  .  .                          .               ­                                   
         .             .                      .                                         ­           
       .                .                   .                                                      
      .                    .  .  .  .  .  .                                                 ­       
    .                                                           ­                                   
We gaze at the Taj Mahal, a building                                                         ­   
built for a man's true love. I would                                                            ­      
build you a city.  we take in the                                                              ­          
mighty majesty of Everest.  I tell                                                             ­                
you I'd climb it for you.  You tell                                                             ­              
me to stop being silly, and say
you'd get bored waiting for me.
I give you a back rub instead.                                            

  Hum Tumhe Pyar Karte hae 
                                                            ­             We travel the dutch  countryside
                                              ­                            and kick off our wooden shoes to
                   .                                          ­            watch the tulips blooming.
                       .                                            .     I dedicate an entire field to you.
                          .                                 ­    .         You blush.
                              .                           ­   .         we fall asleep in front of a windmill,
                                 .     .                  .          watching the shapes of the clouds pass
                                         .      .      .             over us. I whisper in your ear
                                                             ­                                                                 ­      
                                                                ­       Ik hou van jou
                                                             ­             .                        
                                                                ­         .                          
                                     ­                                  .                            
                                   ­                                  .                              
                                 ­                                  .                                
                               ­                                  .                                  
                             ­            .  .  .  .  .  .  .  .                                           ­ 
    France has never been as beautiful as                                                               ­   
    it is now that you're here.  We skirt                                                            ­         
    the cities and explore the countryside,                                                     ­           
    Endless fields and clear skies bring                                                            ­     
    out our inner children, and spend the day
    romping and rolling until our clothes                                                          ­  
    are stained and our muscles ache.  I                                                         ­             
    lay beside you, panting.  In between                                                          ­       
    breaths, I manage to impart                                                           ­                
                                                ­                                                            
    ­                                                                 ­                                       
               Je t'aime                                                           ­                                 
                   .                                                                ­                        
                    .                                           ­                                             
                   ­   .                                                             ­                         
                        .              ­                                                                 ­     
                          .  .  .    .    .       .          .                                                    
                                                                ­                                            
                    ­                                            We explore Roman ruins and concoct      
                                                   ­             our own love story had we been born      
                                                      ­          in the Ancient city.  I would have        
                                                    ­            been a mighty General, who saved      
                                                     ­           you from a terrible dicator.  You            
                                       ­                         tell me to stop quoting Gladiator.       
                                               ­                 We share a kiss under the shadow           
                                               ­                 of the colleseum.  I brush your         
                                                   ­             hair from your face...                       
                                  ­                                                                 ­       
                                                         ­                  Ti Amo                              
                                                                ­               .                          
                                                                ­                                          
                      ­                                                        .        ­                    
                                            ­                                                              
  ­                                                                 ­        .                              
                                                                ­                                          
                      ­                                                                 ­                   
                                             ­                           .                                  
  ­                                                                 ­                                       
                         ­                                                                 ­                
                                                ­                    .                                      
     ­                                                                 ­                                    
                            ­                           You smile and reply                                   
                        ­                                                                 ­                 
                                               ­             I love you, too
Feeling hopelessly romantic today.
Zia Sep 2015
Always have....

                          ....always will?
something random
seethroughme Nov 2009
ek dryf in koperson
want wolke is te wit om op te trap
en blou lug te min om my te hou
ek dryf in illovo-stroop lig
wat om my vou
soos ‘n ma se hande wat skulp
om ‘n kind se huil
#afrikaans
Leah Vee Feb 2012
I come from innocence:
shared VHS tapes,
Disney movies rewound so many times
they got jammed,
late nights spent searching for a lost Elmo doll,
orange Tic Tacs,
bedtime stories by Dr. Seuss
and later, J. R. R. Tolkien,
when Saturday mornings meant
waking up at 6 to watch cartoons,
and sleepovers involved liters of Mountain Dew
and Godfathers pizza.

I come from a magical world
where number 4 Privet Drive is my second address,
Big Brother is always watching,
and sleeping with windows open are invitations for Peter Pan.
A place where Mr. Darcy is my soul mate,
I have two dogs named Old Dan and Little Ann,
to follow a white rabbit is encouraged behavior,
and if you asked me who my hero is
I’d answer with “Sydney Carton.”

I come from opposite sides of the map:
One half includes
Springfield raised grandparents
giving me 20 first cousins,
29 second cousins,
annual family reunions at the lake,
home grown tomatoes,
and alcoholics.
The other half is four thousand miles away and includes
only two cousins,
phone calls every Sunday before two,
and phrases like “Weltrusten” and “Ik hou van jou”
that sound as English as “Good night” and “I love you.”

I come from transformation:
dance recitals where wearing lipstick and hating it
turned into High School
when we all started wearing eyeliner
because it made us look older,
summers soaked in sunlight
are now dampened with summer jobs,
monsters no longer lived under our beds
but in our heads,
clumsy first kisses went further,
romances disappeared
and were replaced with heartbreak
so agonizing
even chocolate couldn’t help,
funerals became imminent,
trophies won at basketball camp- age 7
mean nothing
when you’re told you’re not good enough- age 17.

I come from friendship:**
stupid fights for no reason
always meant brownies the next day,
five dollar Photobooth pictures at the mall,
scary movies we never finished,
sneaking out at three in the morning to swim in the neighbors pool,
and surprise birthday parties
complete with Silly String.
Learning that it’s okay
to let someone see you cry sometimes.
Dumb ideas like wagon racing,
and glow stick fights
that left welts on our arms and legs.
Lord of the Rings movie marathons,
girls night out at Buffalo Wild Wings,
riding bikes down the middle of the highway,
mix CD’s,
Red Mango runs,
words of comfort,
advice,
love,
and seeing the beauty in each other
even when we can’t see it in our self.
Stéphanie K Jul 2012
ik kan alleen maar wachten
wachten op jou
wachten tot ik je zie
en kan zeggen hoeveel ik van je hou

ik zal niet weg gaan
heb geen schrik
ik heb nog een beetje hoop
en daarom breek ik niet

dus ik blijf wachten
wachten op jou
denken aan ons en hoeveel ik van je hou
Siska Gregory Dec 2016
Wanneer n mens jou gedagtes laat dwaal, oor die jarre laat verdwaal dan besef mens weereens die wonderwerke van mense.
Mense wat sterk is, sterker as wat ek is.
Mense wat wense laat waar word, soos in n storie lyn waar alle hartseer verdwyn.
Dan is daar n spesifieke mens wat ek die beste voor wens.
Wat my elke dag laat weet dat pyn mens nie kan terug hou van n lewe vol lewe en geluk nie.
n Ware punt van krag, wat regtig niks terug verwag behalwe die omgee en die liefde van n mens wat niks het om terug te gee behalwe n dankbare hart nie.
Jy is my beste maat, my nooit verlaat, my buddy en my sussie.
Ek is jou grootste fan dall. Beslis is jy alles en meer waarvoor ek kon wens en sal jou altyd lief he en trots wees op jou.  2016-04-16
To my best friend and sister... You mean the world to me
Arian Nov 2017
Ek skryf vandag ñ gedig
ñ gedig sonder emosie
sonder enige gevoel
want soos ek nou voel
voel ek leeg,
leeg sonder jou...

So ek skryf  ñ gedig
ñ gedig sonder jou
maar wel vir jou...

ñ Gedig wat wil sê
Ek hou van jou
Ek is lief vir jou

Maar waar is jy nou...
Nienke Jun 2015
een meisje wilt iets
na een feest
slapen bij jou
want ze is nog nooit
zo ver weg geweest

aan jouw zijde sta ik
en met meelevend hart
zei je 'dat is goed'
op dat moment zei ik
'goodbye' to my mood

ik hou me groot
ik hou mijn mond
terwijl ik wil zakken
me laten vallen
op de grond

als van binnen
een demoon of meer
mij aan het verslinden zijn
negatief van de pijn
ik voel me klein

dat het goed is, zei je
tegen wat?
bij mijn ex had ik hier
nooit last van
geen moeite mee gehad

nu graaf ik dan misschien
elke keer mijn graf
maar dit hier was een droom
gebroken wakker
is niet iets dat ik mezelf gaf

en ik weet niet wat te zeggen
weet niet wat ik moet doen

misschien is jouw hart goed
maar zo is onze ****
laat het de onze blijven
niet verpesten door een heks

rampscenarios om te overleven
bedrogen door eigen boven kamer
maar om **** niet erger te maken
is het soms beter te zwijgen

omdat je de 'ja' hebt
maar 'nee' nog **** krijgen
En wanneer hou ons piekniek op die maan
- daar waar die son nie meer skyn nie,
kan ek jou donker toevlug wees
as die dag se hitte steek?
en sal jy 'n skadu gooi
oor my en my lieflike hart
ons kan saam met strome swem
as die branders oor ons breek.

Voor vrees jy weer oortrek
en my noodloos in die noodlot agter laat
in 'n eensame straat, van drome
en ander herrennerings wat by my *****
van liefde en so ook my verlede
wat jy veronderstel was om te tem.

En in die gaap van stilte tyding
waar die wysers ons vermy, sing
ek my eensaam lied en vra vir jou...

**** jy die golwe huil vir die koeelronde maan?
Sien jy die spore op die strand?
Waar vat die pad van verdwaaltenis my,
anders as na Jonker se hand.

Vanaand is ek verslae.
Die maan se kind trek pêrels en rol hulle oor die hartseer berge. Vanaand le ek en dryf, terwyl ek kyk na die maan, en die sterre...

sal jy my wolkombers wees
, my glimlag pille vir kersfees,
want ek is dalk te arm
, maar ryklik met jou geseen.

Sal jy my korrel sand , my rooikruis , my boei
want my hart is reeds verweer
, keur my voor ek ook
in die see uitbloei.
lucy winters Jul 2015
ek is deurskykend, transparant, deurmekaar
opsoek na my vrede, my mensweesm my wees
ek voel so secondhand, so op gebruik, so klaar
bid vir verlossing, a trade in vir n nuwe vlees, nuwe gees, beter wees
my oe hoop op vol trane on gehuil
ek slaan lelike kolle uit in my sogenoemde persoonlikheid
maar dis alles ek, ek wat my vervuil
ek wat my eenkant hou, ek wat my uit smyt
ek wat ja se al wil als binne my nee skree
ek wat bly staan terwyl ek moes weg hardloop
ek wat myself wou uitvee
ek wat myself vir cheap thrills verkoop
maar hirdie ek is te oud om te kniel
hierdie ek word te oud om te glo
so ek staan waar ek staan en verniel
en ek bly staan sonder n tree en verloor
kyk dis ek wat hier staan, te sad om te bid
te seer om te huil, versteen deur my toedoen
daar is geen hande vat en aansit
maar ek dra dit met n smile want dis my skoen
Jare terug geskryf.  Al hou ek nie van wat ek gekry het,  dra ek my keuses en die nagevolge
kyle dionysus Jun 2017
Hel
Die rede vir die vlamme in hel is nie om die Duiwels te martel nie, maar om ons warm te hou. Onthou ons is koudbloedig...
-Afrikaans poem
**** jy die **** van yster-gordyn wat val en die aarde omhels ten laaste sy afwaartse versnelling.

Dit maak seer mamma...

Gewere word neergelê as ń universiële teken van hoop en vrede , maar verlang na ń lid van die geledere.

Dit maak seer mamma...

Ons was almal naïef; in ons drome was daar plek vir twee,
Ń eindelose see waar ons kon wegvaar van die ontbindinde spoke van gister, waar ons ons hande in soutwater-poele kon was iewers langs die kus van versoening...

Dit maak seer...

Niemand sou kon raai dat die jare se snellertrek en loopgraaf grawwe jou eens sagte vel kon magnetiseer nie... *** kon ek voorsien dat jy ń bietjie van die geweld gaan steel het om vir jouself te hou nie. *** sou ek weet dat jou vingers jeuk sonder die dooie staal wat dit streel nie...

Een skoot
Twee skote
Drie skote
Ń eenman vuurpelaton reën op my neer en dring deur my ope arms...
Jy het nog altyd ń plek in my hart gehad, maar nou het jy dit beset met lood en alle onskuld uitgerook met brandende kruit...

Dit maak seer...

Dele van jou hang nog swaar op al die plekke wat saakmaak en seermaak en trek my af grond toe...

Eina...

Liefde ek het altyd geweet ons het mekaar se ruë gehad... ek hey net nie geweet jy was besig om ń rooi kruis vir jou fissier op myne te verf nie...

Dit maak seer mamma...
Koebaai
Robert N Varty Apr 2013
Es et rekuyered? Aar dhei rekuyered? But of kaurs, ies!

Uot es e mounten?
Uaer es dhe rever?
Hou aar birds? Thruu uot aar birds?

Uay es ryteng? Uay es dhe sky?
Hou duu ui lev? Uén duu ui dy?

By uot and by huum, spens dhe irth?
Faur uot pirpes, funkten aur kaus?
By us? Faur us? Thruu us? Uethout us?

En dhe seim lyt, en e deferent séns:
Uirds?

Kould bi faur us?
Uould bi by us?
Should bi uithout us?

Béter iet:

**uot aar uirds?
Die ou kniee knak en kraak
en maak geraas
, maar sal sukkel-sukkel teen die rand
hou om jou te dra.
**** *** ek kriekbeen,
in die laatnag na jou vra.

My ribbes is marimbas,
uitgehonger vir die hokmaak
van 'n antieke snaardrom hart.
Wat nou met mening elke been
se noot raak slaan en hammer
asof opnuut gevorm en gespeen.

En tog die kop raas soos
basyn geskal en bomval,
want binne woed die stryd
van goed teen kwaad.
Ek speel vir jou 'n simfonie:
Die lirieke dalk af, maar tog op maat.

Ag ek's sommer simpel,
dis die liefde wat so praat...
Ek sien meer sleg as goed in my raak, maar jy verf als nuut en ek word hergebore in die pragbeeld wat jy van my skep. Daar is interne struwelinge wat my laat twyfel, want *** kan iets wat so goed en eg is, dan deur die kosmos as verkeerd bestempel word. Tog met al my fisiese, emosionele en geestelike wroegings... is dit onvermydelik dat jy oor my hoogste mure geklim het en my saggies vertroetel, terwyl jy my herskep met oe wat ook eventueel sal leer om die mooi in myself raak te sien... dankie Snoekie! Lekker kuier vanaand. Liefe jou!
lucy winters Jul 2015
ek kyk vir die girl in die spieel en wonder of sy weet
*** hard ek probeer om haar te help vergeet
ek se vir haar ek hou van *** sy lag
en *** hoog sy mense wat dit nie verdien nie, ag
sy sug en trek haar skouers op en af
"die lewe is te kort om almal te straf"
se sy terwyl stadig wegkyk
en nog n stukkie van haarself weg smyt
ek fluister sag "as jy so aanhou gaan daar niks oor wees"
antwoord sy " ons is niks meer as vlees en gees
wanneer more kom, beteken vandag nie veel
als verander en tog niks want die son bly geel"
nikseegende donker oe kyk terug na my
ek is bevrees die girl gaan leeg bly
Siska Gregory Dec 2016
Die fluister van my hart...
Ek raak stil en luister *** fluister my hart.
Die liggiese geklop in my keel maak my bly oor die lewe wat ek voel. Myne praat van die ope lug so blou, ek hou dit vas, en van die wind wat vry waai sonder om toestemming hoef te vra.
Van die son wat vroeg oggend goud op kom met die begin van nog n nuwe dag, wat warm bak teen jou rug as jy dit die minste verwag.
Van harde hande werk in die kombuis na die tuin wat vra vir bietjie liefde en gesels.
So is die lewe vol lewe, vol kere vir lekker lag.
Ja dit gee mens krag om die mooi te sien, in elke dag. 2016-11-28
Sukanya Basu Apr 2014
je t'aime said my first lover
France had given me love
Te amo said Spain
Still love wasn't enough
wô ài ńi i heard while eating sushi
China had given me her heart
ich liebe dich i heard in Germany
i thought maybe we'll have a start
s'agapo said the greek beauty
But i wasn't mesmerized in her soul
Doo-set daaram said my persian lover
i still didn't feel the warmth, i still felt cold
Ya tebya liubliu she said and kissed
But Russia was the same, still nothing new
ik hou van jou said dutch lady
but real love in this world was really few
Ngo oiy a  the cantonese beauty said
But i still kept searching for love
ani ohev otach by hebrew girl
But somehow it still wasn't enough
My bengali beauty said ami to make bhalobashi
but i wasn't yet satisfied
my arabic princess said ana behibak
But still i didn't have a peaceful night
When i sat back home
i realized which one is true
Arms wrapped around me, hugged me and said
"i love you".
languages are different everywhere but love is universal. love has no boundaries.
Jenny Pearl Jan 2014
Hier onder die afdak staan ons nou
Sjuijt! Bly stil! Gouwsie gaan ons in hou.

Vir ‘n **** praat Mnr. Smit nou,
So ‘n langtam, papbek manier van woorde kou

Lees ‘n versie,
Gluur vir Stoute Daan,
Begin toe bid,
Maar wat gaan nou aan?

My hartjie pyn, nie fisies seer..
Dis verlange wat my hart so skeur.
Met oë toe en ore oop
Klink Smitie net sos Oupa Hendrik,
Terug van die dood.
1 Junie 2005
Sprei jou vlerke
My struikel-kind
, want die berge se rante
Steek skerp teen die wind

Vlug vir jou onskuld
Vlug na die son
Vlieg weg van Gamora
ontsnap van *****

Vlieg ver oor die wolke
My struikel-kind
Daars ń storm wat broei
, maar hou jouself blind

Want sere en blase
Word gou-gou weer heel
Maar geen pleister plak toe
Die letsel van ***
Honger hande neig
Om jou kinderlikke onskuld van jou af weg te steel...

Sprei oop jou vlerke
My struikel-kind
Want die berge se kranse
Hang laag in die wind
Kruip weg vir die hande
Wat jou wil verslind
En keer terug na jou kinderdae
Om jouself weer te vind...

Liefde...
Van ń kaalvoet-kind
Katie Mora May 2011
I’ve got fifteen years tied in knots
of green and brown and I have
decided that it is time for a change
of scenery. So I climb onto the roof
and pretend I am a chimney, spewing
smoke of blue and grey and lung cancer and
voggy Hilo mornings. A helicopter
circles overhead at an altitude of 805 feet, its
searchlight catching the neighborhood
lying spread-eagled on the living room
floor, brutally desecrated and left
bare-bones to die. I am a catalyst,
an instigator, a cynic with a palm tree.
Today I read an atlas and find
naught but “A Hui Hou” scrawled across
the pages in black pen. I burn the
book, the bridge, and the old tires in
the backyard.

On Saturday it rained and the floodwaters
took my bicycle.

Sometimes I sit by the roadside reading
Bukowski with hibiscus in my hair and
Indiana in my eyes. Hunting dogs
clash with rescue dogs at the house
with the stop sign. The moon falls
from the sky and engulfs the mynah
birds and the plague. The floodwaters
recede and leave a jigsaw puzzle
on the slopes of Mauna Kea. “I am not
afraid,” I say, “for I am only gravel.”
I play the eight-bar blues on Fortieth
and sing songs of drugs and missed
connections. I am hit by a truck and
a little gold car, but I proclaim myself
immortal as I am flattened to the pavement.
I am the Ki’i Pohaku beatnik, and
I write of nature and nurture and
the never-ending rain.

Someone has painted my walls blue
and my hands grey. So I pack my suitcase
and run down the highway for
seven thousand miles and all I see
are mistakenly-numbered houses and
blank maps and dead neighbors
from families I used to know.

There are torrents of rain now,
forming puddles in the forest.
I know the reason. It is twelve
in the morning.

The neighborhood grows obscure.
We are demolished.
2009
translations:
"hilo"- a town in hawaii
"a hui hou"- until we meet again
"mauna kea"- a mountain near hilo
"ki'i pohaku"- petrogylph; also refers to a rural subdivision outside of hilo
lucy winters Jul 2015
dit reen altyd iewers in kaapstad
en altyd iewers in my hart
branders golf diep binne my
nes jy is hulle altyd vry
jy weet ek haat jou nog partykeer
net so tussen die branders se golf en kom weer
hou my vas en ek sit waar ek sit en jy weet
van die dinge wat ek nie kan vergeet
so hier sit ek en sug
en onthou van die diep merk op my gewrig
en weet van die rede
hoekom ek hier sit en maak vrede
met myself en met jou
wat my nie meer vashou
Written after H. he knows.
Dit was daar
Ń knal in die nag
Skerper as die dop-klank
Van dinamiet in dolomiet
En gevaarliker as klapperskiet;
Die knal in die nag...

"Dit was daar op stemdag "
, sê ek.
Dit was... ekt gehoor!
Skiet ek my siel uit
Teen die leë gehoor

"Dankie my bokkie"
,Met x'e gekys
Help nie my hart nie
X'e is ook maar ń tipe kruis
Ñ tipe graf in afwag
Ń tipe nood, ń stille dood.

Dan tref die waarheid my hard
Soos ń gewyde plathand
Van ń skietman of ń doodsman
Dis jou land , dis díe land
Hoekom nou skielik bang?

Ekt dit gehoor, ekt dit gehoor
Ek sweer op die graf
Van die gesneuwelde stem.
Maar nou kom noem-
Moet ek erken...

Ek vrees die geweerskoot
Meer as die galg
Wat stil is soos slange
Wat my wurg en my walg.
Ek is banger vir die knal
Wat die hele buurt vang
As die halfpad val
En heeltyd hang
Soos kleintyd speeltyd
Van rodswaai en my lyfie
Aan toue op hang.

Wats ñ geweerskoot nou
Teen die monsters van binne
Wat klou om te hou.

Raak rustig , haal asem
, toe nou bedaar.
Jy weet mos jou denke
Was maar nog altyd
Jou grootste gevaar.

- wanneer geweerskote in
kopskote verander...
Raak die wêreld donker
Santana Sep 2012
Vrees,
vir die geordende paar letters wat jou naam uitspel.

Vrees,
want jy bedreig my geluk soos 'n dors parasiet.

Vrees,
vir die monster wat jy in staat is om te wees.

Angs,
jy maak my bang, jou kaarte is onvoorspelbaar
en jy speel satireis sonder reels, grense of stippellyne vervaag
tussen wat joune is en wat bly eintlik myne.

Angs,
jy vat en gee dinge wat moes bly,
jy kom en gaan en verwoes
ons bly agter, 'n stukkie gronderosie
hou op,
want ek is nou moeg.

Angs,
want jou griewelike vure brand helder warm,
ek is bedek met die paraffien wat jy oor my uitgestort het.

Leuens,
jy wat gevul id met ongesonde nyd
raak jy nooit moeg,
om so vieslik te verwoes?

'n Onverdiende tug
beloon my met somber wanhoop
Ons almal nodig nou 'n bietjie rus,
die leemte wat jy vul sal ons nie maklik mis.
Thomas Davies Aug 2018
Ek skrik die 10de Augustus wakker.
Iets voel verkeerd, so swaar, so leeg.
Met 'n knop in my keel raak my gemoed swakker.
Min het ek geweet, dat treur so swaar kon weeg.

Vaagweg **** ek, "I look to you"
"And when melodies are gone"
"I hear you in a song"

Ouma was ons eie Whitney Houston
Haar sterk gees was ons rots.
Al het ons met tye lekker koppe gebots.
Sy was my vestiging, ons familie se trots.

Mag die rose in Bloemfontein altyd ouma se naam onthou.
Die pragtige rooikop dogtertjie in liefde toegevou.
Ouma se omgee het my soveel keer gered.
Die dankbaarheid gekoester in my mooiste gebed.

Mag die voëltjies altyd bly sing
Terwyl ouma se stories mooi herinneringe bring
Ouma was altyd bereid om te help
Vol genade het ouma, harde harte versmelt

Mag oupa altyd verlief bly
Sodat ons verdwaaldes, ook die regte prentjie kan kry
'n 53 - jaar, onvoorwaarlike liefde verhaal
So opreg, en eerlik, die mooiste mylpaal

Dankie dat ouma my aanvaar het vir wie ek is
Al sit ek heel wat die potte mis
Dankie vir alles wat ek by ouma kon leer
Dankie vir elke drukkie, vergifnis, keer op keer.

Dankie vir elke koppie soet tee
Vir al die miljoene trane wat ouma moes afvee
Dankie dat julle vir my alles kon gee
Dat hulle harte net liefde kon skree

Dankie dat ouma my veilig kon hou
Ons verlang alreeds, en sal verewig onthou.
Ons bly, onvoorwaarlik lief vir jou.


Ek gaan ouma mis, al my liefde, Thomas.
Written by myself and Kayla Hofmeyr

— The End —