Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Adriaan Harms Oct 2014
Terwyl jy hom ignoreer,
Trek iemand anders sy aandag.

Die liefde val weg.
Die hartseer raak minder.
Gevoel van alleen wees is nie meer sleg.

Ja jy voel beter,
Maar ook maak dit seerder.

Jy verloor hom.
Hy verloor jou.

Se my, waar is dit wat gebou was?
Of was dit ook net n las?

Ek weet, jy weet nie wat ek se nie,
Maar nou hoef ek nie weer by jou aan te le nie.
Siska Gregory Dec 2016
Die fluister van my hart...
Ek raak stil en luister *** fluister my hart.
Die liggiese geklop in my keel maak my bly oor die lewe wat ek voel. Myne praat van die ope lug so blou, ek hou dit vas, en van die wind wat vry waai sonder om toestemming hoef te vra.
Van die son wat vroeg oggend goud op kom met die begin van nog n nuwe dag, wat warm bak teen jou rug as jy dit die minste verwag.
Van harde hande werk in die kombuis na die tuin wat vra vir bietjie liefde en gesels.
So is die lewe vol lewe, vol kere vir lekker lag.
Ja dit gee mens krag om die mooi te sien, in elke dag. 2016-11-28
lucy winters Jul 2015
finally na jare se rusteloosheid
jare van verlore wees, rond soek na my
elke avenue na jaag, opskop en my kniee numb pleit
het ek my vrede om jou om my gekry
my en jou se safe place
weg van al die jare s elies en disgrace
ek vat my dae een vir een soos ek kans sien
en dit sal n lieg proe as ek nie se my verlange le diep
het altyd gedink as ek beter was sou ek jou verdien
maar ek was te naief, te jonk, te blind
het myself my gevoelnes verbied
ek was moeg vir wag, die seer, die verwyt
moeg vir die fluister van trane oor my wange en die verlange
ek wou nie die weggeooi meer wees, wou jou weg smyt
bang vir alleen wees, wou nie die faulty een wees, bang
ek het vir ons ons eie soace create
n safe place waar nie ek of jy mekaar ooit weer kan forsake
ek hoef jou nooit weer te soek want ek weet waar jy gaan wees
finally you can help chase away my fears
Vir  my dad geskryf.  Na sy dood het ek 'n tattoo van hom gekry
Jy het die reg tot lewe
Oh grondwet, die dood lag jou uit!
Die sardoniese blik
van 'n gesteelde besluit,
**** jy nie die klop-klop van vier perde hoef
wyle die openbaring in
jou blaaie kom poef.

Skaam jy jou nie
vir sulks blatante leuen,
of het jy jou ore aan Satan verleen
toe jy jou hoop soos saad versprei
om naief- die jeug, in die versoekingte lei.

Ons eet karkas-krummels
as 'n daaglikse brood
Terwyl jy ons verseker
dat jy die waarheid ontbloot
soos die arme tiener meisie,
geryp; en nou - dood.

Jou bedoelings was goed,
maar jou kakpraat te groot.
Sarah Water Jan 2015
Jij bent een kat en ik niet,
je kijkt in het donker, terwijl ik niks zie.
Ik heb haar alleen op mijn hoofd,
en kijk naar buiten terwijl jij vogels rooft.
Je hebt vier poten en ik heb er twee,
Ik roep "kom" en je gaat met me mee.
Twee oren, twee ogen, dat hebben we allebei wel,
maar ik ren langzaam en jij kan heel snel.
Het grootste verschil is toch dat ik kan praten,
met woorden en letters, dat kan ik soms haten.
Sprak jij eens een zin daar,
dan ben ik benieuwd naar.
Wat zou je dan zeggen,
met mij overleggen?
Of hoef je geen woorden, maar gebruik je je mauw,
om zomaar te zeggen "ik hou ook van jou."
this is my first ever poem. dont laugh too loud please.
"Nou wie is jy?"
"Ouma, my naam is Siyasanga,
Ek is jou dogter Lalie se seun"
"My Lalie, sy wat in Suid Afrika bly?"
"Ja ouma, ek het vir ouma kom keur"

I watch on as the spark of recognition lights up her eyes
Happiness flowers through the creases on her face like fresh rain through a Namib riverbed 
Her brow furrows as if trying to keep this revelation prisoner
The Sun continues its long journey across the sky
Her brow relaxes, and. . . . .

"Hello virtel my, my kind,
Wie is jy?"
"My naam is Siyasanga Ouma,
Ek is ouma se klien kind.
My ma se naam is Lalie"
"Lalie, sy is my dogter wat in Suid Afrika bly"
"Dis reg ouma, ek het vir ouma kom keur"

The spark returns
The fresh rain flows
The love warms my soul as we embrace
The Sun once more takes flight

Taking respite from the heat
I watch as she shuffles and shimmies and shuffles once more down the corridor
To the foot of the bare bed I've made my haven
Words like spun silk spill from her lips as she asks
"May I sit here my child?
"Ja my ouma, ouma hoef nie vra nie"
She shuffles and shimmies and sits down to read
What a beautiful life affair she has with words,
Even those from a magazine,
Whose pages danced that day at her touch
A letter whose ink for 2 decades laid dry
The name of the man she loved preserved in his evergreen book
Both retrieved from the vault that was her purse
Oh how she loved those words, and they loved her
She turns her head to look at me
With that spark in her eye
"Jy is my Lalie se seun"
I smile, my face awash with fresh rain
"Ja ouma, ek het vir ouma kom kuier"
Daan Mar 2019
Ik hoef het niet meer te voelen.
Ik heb mijn prijzen al gekregen.
Ik snap niet wat jullie bedoelen
met 'mijn goede naam wegvegen'.

Welke naam? Welke dag was de eerste
waarop jullie zagen wat het meeste
vragen deed herrijzen,
de meeste lagen deed verwijzen
naar het begin van de ring?

De ring is rond, gesloten,
mijn tijd is afgerond en goed bevallen.
Helaas is mijn laatste keer,
op de grond neer
gevallen,
omgestoten.
Lees mij wanneer mijn tijd voorbij is.
Daan Dec 2019
Luister naar het advies
dat anderen willen geven.
Wees realistisch in de doelen die je kiest,
denk ook aan wat belangrijk is voor je later leven.

Drink minder, meer en eet gezond.
Werk van in de morgenstond,
de avond heeft niet langer
de functie van goud-in-mond vervanger.

Maak concrete lijsteren
opdat onduidelijke taken
je nooit meer kunnen verbijsteren.
Stop met angstig af-en-haken
nog voor je bent begonnen.
Leef wat rationeler, minder onbezonnen.

Het is al even voor de knikkers
en jij bent achterop,
net als op je stage, zonder zonnestickers,
vermijd je rakelings de flop.

Je bent zeker geen mislukkeling,
gewoon onzeker en daarmee
minder consistent.
Maar laat dat niet bepalen,
wat je doet en wie je bent.

Je hebt zo vaak gezegd: 'nu ga ik het doen.'.
Altijd maar met woorden bezig,
wachten, werken, tien.
Laat vanaf nu al aan de start je beste daden zien.

Dan zal je zelf in jezelf kunnen geloven,
hoef je geen loze leegte volledig te beloven.
Dan heb je zelf zelfvertrouwen.
Eet je biefstuk nu, wanneer ze warm is
dan moet je nooit opnieuw zolang
op datzelfde stukje kauwen.

Gegroet, m'n jongen,
het beste, man,
ik geloof het al,
maar vertrouw jij erop
dat je het kan?
Groei tonen > groei beloven

+ je bent nu 23, een volwassen man.
gedraag u eens en begin er nu mee.
Daan Mar 2019
Als ik wegga uit dit land
hoef ik nooit meer te werken.
Zou ik dan merken
dat het leven meer kan bieden
dan alle dagen onkruid wieden,
met de hand,
het uittrekken van vieze stinkerds,
die ik zelf heb geplant?
Kan dat niet makkelijker?
Daan Apr 2019
Ik zie zoveel dat beter is,
ikzelf lijk wel een mop.
Wanneer ik weer zoiets zie,
zoek ik *** leeftijd op.

Ze hebben vakantiehuizen,
lijken vanonder muizend,
werkverzuimend geld te verdienen,
hebben volgers bij de duizend
en ik maar in de tienen.

Maar ik moet mezelf blijven,
hoef geen nieuwe stijlen
in te lijven, wijlen Daan
zou dan veel mooier staan,
die opent potjes geleien
om zijn moeder te verblij'en.
Deze week uitgezonderd
want ik zit nu in de honderd.
Daan Jun 2019
Ik wil je slikken
iets duwt
omhoog
waar heb jij zo leren mikken
blijven gieten
blijven kappen
blijven
gaan
en hard
tot ik als de nacht
val
en even niet meer op
hoef
Daan May 2019
Mijn afvoer is verstopt.
Ik kan hem niet meer vinden.
Het ramen wassen heeft mij geklopt,
het vervoer zal mij verslinden.

Als jij mij zoveel werk opzadelt,
loop ik ook nog over. Op een keer
kan jij mijn rug op met je 'arbeid adelt'
en hoef ik dat allemaal niet meer.
Trop is trop

— The End —