Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
AgerMCab Dec 2018
Umaapaw ang puso ko
Sa pagibig na alay mo
Kalakip ng aking halik
Sinulid ang ibinalik

Aanhin ko ang sinulid?
S'an ko ito isisilid?
Bakit dulo lang ang hawak?
Saan ang kabilang hatak?

Ano ang nais **** itakda?
Ikaw ba ay may iniakda?
Aanhin ang sinulid?
Tastas ba aking damit?

Ako ba ay magtatahi?
Seda ba ang ihahabi?
Magluto nga'y di ko magawa
Magtahi't humabi pa kaya?

Sa aking pangungulit
Sagot ang iyong hirit
Sa iyong winika
Ako'y napayapa

"Sa tatahakin ng ating pagiibigan
Tyak masalimuot ating pagdaraanan
Agam agam ay pawiin
Pagaalala ay hawiin
....Dahil ang dulo ng sinulid AKO ang may tangan"
supman Feb 2017
Sa ating pagsakay,
tayo'y magkahawak kamay
walang bumibitaw,
kahit tayo'y psrehong malumbay

sa ating pag upo,
ika'y hindi nagkasya
ako'y nag pa ubaya,
upang ika'y lumigaya

tayo'y nagkaroon ng tampuhan,
na sadyang hindi maiiwasan
pareho nating iniyakan,
ang ating mga kamalian

sa paglipas ng panahon,
tila ika'y pinanghihinaan
ika'y walang bukang bibig,
kundi ang aking mga kamaliang hindi naman ibig

Gusto mang magpatuloy,
ngunit mukhang hindi na muling liliyab ang apoy
Ayaw mang sumuko,
ngunit mas ayaw kong ika'y mapako

Tama na,
ang iyong isinigaw
Ayoko na,
ang iyong huling hirit

Ang iyong mahal kita,
ay napalitan ng ayaw ko na
Ang ating sumapaan,
ay napunta sa wala

Para po,
hangang dito nalang kami
Para po,
kami'y hindi na uusad pa

Para po.
idk
Mula sa higanteng alpombrang balot
Bumuhos ang walong henerasyon halos
Ng karit, palay, tagtuyot, unos
Martilyo, pako, pagpapakaputa sa utos!
Aba, hindi pangako ng sistema ang presensya ni Hesus!

Sa madilim na purgatoryo ng impiyerno at kalangitan,
Sa mahiwagang pagitan ng lunsuran at lansangan
Nagka-prusisyon ang dibinong Toledong bayan
‘Pagkat naipasalangit na
Ang Multo/Kapre/Bal-bal/Berberoka/
Aswang/Mangkukulam/Agta/Santelmo/
Batibat/Berbalang/Bungisngis/Diwata
Na sumiil sa banal na pook ng Toledo.

Pitu-pituhan ang naging palitan
Sa pagbuhat sa bangkay ni Rodiano Abduhan.
“Dito ako sa ulo.” “Pasmado ka ba? Larga na!”
Padulas-dulas ang kapit, sumisilip na ang paa
At sa bawat yapak, bumuhos ang patak
Ng dugong pesante sa sagradong Toledong lupa.

Rodiano Abduhan, mas kilala bilang Tatay Godong
Manggagamot, tagalunas ng salot, kampon ng Diyos,
Ika ng iilang nagpatingin sa mahiwagang tatang,
Pero manyak, magnanakaw, aswang, mangkukulam
Kamo ng nagmula sa abang Toledong bayan.
‘Pagkat ang pugad niya’y sa kanayunan, sa kalaliman, sa kaibuturan,
Ng mailap na lansangang ng Diyos tinalikuran.

Kaya nang ang taumbaya’y nakabatid
Na lumubha ang sakit ng pamangking si Adring,
At na natagpuang bukbukin ang bangkay ni Celine,
Kaniya-kaniyang satsat, sitsit, at hirit
Ang kumapal sa amihan ng Toledong hangin.

“Mangkukulam! Heto yung bumati sa Adring kong pamangkin!”
Kaya ng taumbaya’y binatikos at siniraan sa lihim
Sa walwal o gimik, pagkalaklak ng gin.

“Berbalang! ‘Di ka umawat hanggang naubos ang dugo!”
Kaya’t nang-imprinta ang madla ng mga galos abot sa buto
Tatak Cebu! Tatak lungsod ng Toledo!

“Aswang! Luwal ng putang nakunan!”
Kung kaya’t naisama rin ang anak ni Abduhan
Sa kawawang listahan ng mapapaslang.

Biro mo! Ang manggagawa ng himala
Natamaan ng sumbi ng masaklap na realidad!
Ay, hindi makaliligtas ang dukha
Sa kamandag ng pader ng matayog na siyudad!

Pero nang maabot ang mapanglaw na kremahan,
Ang mailap na lubid ng buhay at kamatayan
Ni Rodiano Abduhan, aswang at mangkukulam,
Ng dugong maliliwat ay tuluyan siyang naubusan.
Maputla niyang balat, sa abong langit ay umagpang.
Inaakit ng lagay na hamak na sa wakas ay tumahan.
Pero nang maunawaan niya na sa kaniyang kamatayan
Mapupuksa ang kasarinlan at kalayaan,
‘Pagkat siya ang sisidlan ng dugong maglilinang,
Kampeon ng kanayunan, hari ng himagsikan,

Nasapian ni Lazaro.
Nabuhay.
Natauhan.

Magsasaka, mangingisda, labandera, gerilya.
Artista, mayora, tindera, tsismosa.
Karpintero, ****, kutsero, kaminero.
Abugado, inhinyero, piloto, maestro.
Ninais ng lungsod ang pagsapit ng mundo
Sa mahinhing mundo ng mga diwata’t engkanto.
Oo lang nang oo, bawal mangontrabida,
Kaya kung gusto nila ng Multo/Kapre/Bal-bal/Berberoka
Ano pang magagawa kundi patabain ang mataba?

So natunaw ang pintura
Ng nagbabalat na ngang dingding
Nabawian ng Sol at Luna
Ang kalangitang sadya nang makulimlim
Ang basang semento ay nauhaw
At naging nagbabantang lamig.

Mula sa naagnas na kabaong sa hukay lumaya
Ang mga magsasaka, mangingisda, labandera, gerilya
Ang mga Batibat/Berbalang/Bungisngis/Diwata.
Mula sa abo sa loob ng saro nagka-anyo
Ang mga karpintero, ****, kutsero, kaminero
Ang mga Aswang/Mangkukulam/Agta/Santelmo.

Tsaka humayo’t bumulong kay Abduhan
Nang siya’y mailatag sa loob ng makinarya.
Tsaka niya nagunita ang anak at asawa
Nombrado na atang manananggal at tiyanak.
At ang bawat katiting na patak ng dugo
Na hinayaan niyang umagos, bumuhos, tumulo
Sa lupang Toledo, lupa ng berdugo’t demonyo.
Doon niya nabatid kung saan totoong nagmula
Ang mga Multo/Kapre/Bal-bal/Berberoka,
Aswang/Mangkukulam/Agta/Santelmo,
Batibat/Berbalang/Bungisngis/Diwata.

At doon nabuhay ang Santelmo ng Toledo;
Nang umalpas mula sa crematorium si Rodiano Abduhan,
‘Di na mas hahaba ang buhok, at nakatatak ang pangalan
Sa kaniyang mga galos at sugat, habang
Noo’y banig ang balot, ngayo’y apoy na bagong silang.
At nang nadaanan niya ang mga balintataw
Ng mayayamang poong siya mismo ang nakapukaw,
Nabatid niya kung bakit kailangan ng Toledo ng isang halimaw.
ive never written in such an aboveboard style aint proud of this **** lol
Lynne Pingoy Sep 2015
ALDUB, isang loveteam na hinahangaan ng sambayanan
Lalaki, babae, o kung anumang kasarian man yan.
Siguradong kikiligin ka sa tambalan ng banyan.
Syempre ALDUB yan, sigaw ng taongbayan.

Dalawang taong may pinag-aralan
Naging isa sa EAT BULAGA; programa ng bayan.
Walang halong kaartehan o kaplastikan ang pagtitinginan
Inyo itong makikita sa kanilang mga tinginan.

Si ALDEN na handang tumupad sa pangako,
At si MAINE na handang maghintay sa mangingibig nito.
Ang pag-iibigan nila minsan magulo,
Pero madalas nagiging wasto.

Mga mata nila'y nagtugma na,
Ngunit kamay nila'y hindi pa naging isa.
PLYWOOD, ALARM CLOCK, LONG TALBE Nidora, humarang sa kanila,
Paglalapit nila'y naging HOPIA pa.

Kailan kaya magiging isa ang mga ito?
Kung ang layo nila'y magkabilang dulo ng mundo.
Ang mga tao'y nagtatanong,
Kailan nga ba ang tamang panahon?

Ito'y huling hirit na ng mga tao.
Lola Nidora tuluyang buksan ang iyong puso.
Paglapitin landas ng dalawang ito.
Upang ang mga tao'y kiligin mula BATANES hanggang JOLO.
Eugene Sep 2017
Koala

Pedro: Saang bansa nagmula ang mga Koala?
Juan: Saan?
Pedro: E 'di sa Koala Lumpur.
Juan: Galing! Galing! Ako naman.
Pedro: Sige.
Juan: Saan naman madalas magpunta ang mga Koala?
Pedro: (Hindi makasagot. Malalim na nag-isip).
Juan: Hirit ka na, Pedro? Hindi mo alam ang sagot no?
Pedro: Sige. Hirit na ako. Ang hirap e.
Juan: E di sa Iskoala.
#jokes, #humor
Thinkerbelle Jun 2021
Alas dose
Nagsisimula ang mga hirit sa pagsibol ng liwanag ng nagiisang buwan
Dalawang anino ng mga pusong pinagkaitan ng panahon at pagkakataon
Mga diwang hirap makatulog sa kabila ng pilit ng dalawang pares ng mata para pumikit
Ala una
Nagising sa biglaang pagtawag
Sa kabilang linya, ang boses ng nagiisang tangi
Mga matang pilit na dumidilat ngunit singkit pa din
Alas dos
Nagsisimula pa lang ang gabi
Mga palitan ng salita at biro
Oras na para matulog para sa isa, may pasok pa kinaumagahan
Alas tres
Ang oras ng kadiliman
Na nagsilbing liwanag para sa dalawa
Mga tawa nilang mas lumalakas
At damdaming mas lalong lumalala
Sa kabila ng lahat, hindi man tama
Pagsapit ng alas kwatro
Natulog siyang may ngiti
At panalangin
Na sana’y ganito sila palagi
Ng kanyang natatangi
#filipino #love #unrequited

— The End —