Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
Ek kyk na die wiskunde geletterdheid vraestel
wat uittartend voor my le en skreeulag.
Elke vraag is nog 'n klap in my gesig
nog 'n uur wat ek in 'n warm stort moet gaan sit
om myself weer moed in te praat.

Ek het lankal reeds al die stetoskope
van my kinderdrome ashoop to gestuur.
Die laaste bietjie hoop uit my onskuld gekerf
toe hulle se dat ek die masjiene moet afskakel
en vir my spieel gaan se, dat ek dit nie gemaak het nie.
"Gee eerder op" lui die pedagoog se kreet.

"Jy hou ons terug seun" , vertel jy my
"as jy nou nog nie verstaan nie, sa jy
ook nooit nie. Gee maar op."
Ek was eers die boogseun.
*** verder jy my terug getrek het,
*** vinniger het my pyl op die teiken
af gestraal...
Nou is ek die rekseun... ek hou jou terug
en as jy trek, breek ek.

Jou ekstraklasse was te duur gewees,
ek kon nie my wiskunde angelegdheid bekostig nie.
Ek moes maar terugsit en kyk ***
ander skole met onderskeiding by jou deur uitstap.
Ek kon ongelukkig nie bekostig om slim te wees nie.

Onthou jy toe jy op daardie koue wintersdag
verby my gejaag het en my verskree het
oor die missie en serpie wat my net
aan die lewe gehou het?
Ek is jammer dit was nie jou kleur nie,
maar probeer verstaan...
ek is nie 'n onderwyser nie.
Wanneer jy huistoe kon gaan
moes ek my studentlike pligte uitvoer
en tot laatmiddag by die skoolbly.

Ek is jammer dat my ma werk.
Dit is tog so ongeskik van haar.
So selfsugtig om kos op die tafel te probeer sit
en so my verhoed het om aan sport deel te neem.
Ek weet tog *** belangrik sport vir jou is.
Jammer ek kon nie 'n meningvolle bydra
tot jou donnerse sportregime maak nie.
Jammer ek was 'n nuttelose suurstofdief
, soos wat jy my genoem het.

Eks jammer ek kon nie my punte
bekostig nie. My handgeskrewe take
en spoeg-en-plak plakate was 'n
vernedering tot die vlekvrye mamma-pappa-take.
Linte was in die mode.
Linte en ander oulike beursie plukkers.
Jammer dat ons beursies
leeg was, maak nie saak *** ons
daaraan prober pluk het nie.

Jammer dat ek nie man genoeg was
om myself te beskerm teen nege honderd seuns nie.
Dit is skandelik. *** kon ek so swak wees
dat ek nie eers nege jaar se "ou grappies"
kon aflag nie. Jammer dat ek dit nie snaaks vind
as daar op jou geurineer en gespoeg word nie.
*** kon ek nie lag vir die hilariteit van
asblik skroot , soos kougom en gemifde brood
in my tas en pennesakkie nie.
Ek wens ek was nie so swak nie, dan kon
ek ook dalk myself teen die 14 seuns beskerm het.
Jammer dat hulle my so maklik kon oorweldig.
Jammer dat hulle my kon teister
en rondgooi soos 'n vloerlap.

Ek vra nederig om verskoning,
dat ek daaroor kom kla het.
Meneer is reg, ek is 'n sussie.
Net 'n moffie soos ek sou
kom kla het. Jammer om meneer
se tyd so te mors, dit was verspot van my
om te **** meneer sou iets daaran doen.

Nou is ek ietwat geskend. Menere
en manne het al gesweeptong en asyn
op my kaal rug.

Nou sit ek Sentraal in die kakstorm
en jy wonder hoekom ek nie meer
onder die top 20 is nie.

Nou sit ek hier onder tussen die wiskunde "Jee"
vraestelle en huil.
My enigste vertroosting is dat ek nie
heel onder is nie, en dat jy die hell is
waaruit ek nog sal opruis.

Ek breek vry van agter die tralies.

Geagte skool
Gerespekteerde meneer
Vok jou
en moenie laat jou mislukkings jou
op die gat skop as jy by die deur uitloop nie.
Want hierdie "mislukking" ... skop kak hard.
JeanlBouwer Oct 2010
Met boeke vol helde, soos ek en jy
Potgieter, Trichardt, Smuts, Kruger selfs De LaRey
Almal met die doel, om hul volk te bevry,
Die Afrikaner, uit te brei
Om hul families, van leiding te bevry

Selfs, De LaRey
‘n Lafhart, wou eers nie beklei
Later die held, wat die boere, verder wou lei
Familie man, vader seun broer en gesant

Ja, die mense was ook bang
Maar met passie,
Met drang
Met dit wat slange vang
Het hulle als aangevang

Kyk na jou vriend
Kyk na jou maat
Kyk na die, anderkant die straat
Dis jy, wat hul toekoms baat
Dis jy, wat hul vereen, ou maat

Die Afrikaners, was plesierig
Dit, kan julle glo
Nou gevul, net met gierig
En al hul misnoe
Ja, dit kan julle glo

Waar is ons eendrag
Waar is ons mag
Waar is die dae, toe ons nog lekker kon lag
Waar is ons helde, van vandag

‘n Held, in elkeen wat die taal verstaan
Elkeen, wat n weg vir Afrikaans wil baan
Elk, wat sy man wil staan
vir die taal, wat min verstaan
‘n Kultuur, wat net ons verstaan

‘n Kultuur, so ryk aan helde soos ek en jy
Helde, wat die Afrikaner wil bevry
Helde, wat nie bang is om te baklei
Helde, soos ek en jy!
met nat oë en stem rasper-hees
sal sy my eers
met kaneel en gemmer genees
met swaar lyf en kop wat klop
salf sy my eers
met heuningwoorde gesond

en wanneer die lewe my hoogtak-drome snoei
bewerk sy my sodat ek opnuut kan groei
met die seer wat nog so rou in haar talm
bid sy eers die onrus in my kalm

en ek weet saans ween en woed
onverbiddelike storms
in haar gemoed
en dan soggens uitgespoel en broos
is sy nooit te swak om haar kroos
eersmaal te troos
vir speelgrond wond of hart wat breek
terwyl daar dubbeltjies soveel dieper
in haar insteek

die plooikuiltjies waar daar gedurig riviere deurgeloop het
vir elke afvlerkkind
die lyntjies waar sy op die mooiste wyse
haarself met ander verbind
waar sy soveel ander se seer verberg
ten spyte van alles wat dit van haar verg

hier sit ek stil en verwonder my
aan Ma se halfweghuis hart wat altyd oopbly
Poem in my mother tongue(Afrikaans) dedicated to my mother.
ryn Feb 2016
.

••••••
••••••••••••••
••••                          ••••
•••• ­                               ••••
••••                         ­          ••••
••••                                    ••••
••••           ­                         ••••
••••                               ­     ••••
•let my secrets be buried unknown•
never to resurface, never again shown•one
mistake was all it took...•invested my heart
in an unassumin-                g crook•that was
enough to set m-                   y world on fire•
fuel for wagging to-       ngues' desires•days
only elapsed with l-        eers from disgusted
eyes and whispere-          d mocks•time was
inconsequential o-              n faceless clocks•
a hard lesson lea-                 rnt, painful price
to pay•now i have my secrets heavily pad-
locked... and the key thrown away•
••••••••••••••••••••••••


.
Sa Sa Ra Dec 2012
If you don't by know as of yet whom
I refer to as __,
you will soon enuf;

It is rare that I can go there so well, even on occasion for the destructive,
5th dimensional gifts running backwards, Houdini by grave doing back-flips,
for along with the Heart's of David Copperfield types wanting to know how,
can we pick up a few of these tricks, in other lifetimes my type picked up many,
places along of course through Kemet's of Egypt, and not so far back but,
is where I had to go on the endless effort of trying to find the magical child,
already gone by first of memories and I thought woot hoot I could juggle,
the woes of humanity or inhumanity as I see know, you know by;

justification of I don't see any more or less innocence or guilt,
round here but if there is such a great need when I saw it,
and figged I cud get through it, it was love for what else,
could there be and I do, be and fill so much very need;

but X'yzz....ah 'um once there was Shakespeare,
an era wrapping up by befalling heads wanting bread,
of whom exclaimed well if those are their terms and conditions,
'Let'em eat cake' ergo and or our newer foundations; but as far as,
I knew it and I wondered and pondered how why wherefore before,
someone who seems projective of who dare be Queen or Princess,
more than aristocratic, the vine of genetics, KISS keep it simple silly,
why war for this nonsensical stuff;

it's not the decadent decedent's,
but off Divine Spirit;

well money power sure can keep well hidden powers and you can,
hmmm get along for a spell but here a spell there a spell with each castle,
Humpty Dumpty oh well;

but now again is the Globe again along with Life,
the stage we are cast upon truly;

it's time for our own era's Renascence;

but last I knew them truly with all gifts 5th dimensional they and their darkly companions,
too now here they are onto years unmentionable, still can't honor it and I guess they,
just want death, not more than one way about it, they will try to out wait and hate;

hahaha,
but by me I've taught them all they know and no matter who they turn against me,
10k in a court room dey'd not dare a step by one in however remember Howard Hughes,
I would say I do always love and though too I am the one and only and best friend indeed,
even though I know I am the enemy, no matter what they say believe think and even feel,
but I love to play nice like thrice no mines about it,
giving all overly good information,
fairer than fair warnings;

they gather darkly more into about their hypnotic spells castings, kinda crazy all dead set against me, when last to save their own ***'s, there were some identity issues and class type things but they were, known as good in the end and yet we have yet again to begin;

'dey don't know themselves not even by here now this lifetime alone,
black art denialists wooing all about with sugary treaty's they bark bark,
but if they bit the wrong cat here to hard their teeth would fall out;

yet and the roots seeded here now for the better part of the show with new,
edit-eers producers rolling arts in, I know, I will, I can, I see these things always,
before they appear and blood bearing beings near on, ain't willing give or take,
some where and the billions of years the dust rocks and trees already are on;

all kinds of well you know, what we've got going round now along with a time,
to come from the woods of our hidings and out from the fear to be gods birth right,
citizens we played a lot of silly games of peeka boo pretend,
ain't heaven ain't here the list is long,
we know all to well
Nikki Wolmarans May 2014
Dit is die trane wat niemand sien nie
Die seer wat niemand voel nie
Dit is die koue gevoel in jou hart
wanneer jy van buite af inkyk *** almal lag
Dit is die eensaamheid op naweke
Die stilte wanneer jy skree
Dit is die afwesigheid van n warm hand
Die oorblyfsels van n gebroke sielsband
Dit is die spasies tussen jou vingers
Elkeen n herinnering van n tekortkoming
Dit is die koue winters alleen
Die somers spandeer onder skaduwee
Dit is die hinkering na "ek is lief vir jou" briefies
Die drome oor die "ek is trots op jou" soentjies
Dit is al die gebroke beloftes
Die "liefde met voorwaardes"
Dit is die idee van *** alles moet wees
Wat keer dat jy gelukkig is
Dit is die wonde wat brand wanneer jy dalk mag glimlag
Om jou te herinner van jou seer se mag
Dit is die donker aande sonder sterre
Jou dood stille foon op die moeilikste tye
Dit is die konstante bevraagteken van jou waarde
Die "gaan nie eers probeer" nie's
Omdat jy voel niemand sien jou raak
En skielik is gelukkig wees, n verbode taak
Maar dit is die leemte in my hart
Die swaarte krag van al die vrae
Die "Opsoek na die vermiste stuk van my legkaart"
Wat die hartste praat
Dit is die gewoonte om te voel jy misluk
Dit is die "minderwaardige" plakker in die plek van jou gesoekte legkaartstuk...
Language: Afrikaans
My kinderjare was
Soetsappige drome
En ek het weggesluimer
Agter suiwer onskuld,
Met ń krag van geloof
Wat my oortuig het dat
My God ook jou God is...

Dat elke pad ń onnodige
Veiligheidsgordel verg
Dat elke beursie ń oneindigheid van R20
Note besit het en dat
Elke graf leeg was na die derde dag

Dit was deur die verskillende stadia van bogenoemde
Uiltjies knip wat my
Tot die meerderheids
Besef van addolosensie gebring het.
Selfs al het ek teen ń
Eksponensiële spoed
Ń volwasse begrip ontwikkel
,Was my redenasie oor die
Hiernamaals nog vaag
Met slaap in die oog

Eers toe daar een
langs my Val
En tien aan my sy
Het die drakoniese deun
Van die doodswek my
Uit my snoesige slaap geruk.

Met elke groef wat nuwe
Paaie teer vir my trane,
Elke silwer randjie wat
Lostrek van die donker wolke
En op my hoof kom rus
Soos die koue staal
Van ń koningin se swaard
Wat my inlyf in die
Sidderende realiteit van grootword en lewe

Nou is die droom verby
Nou staan ek op
En vrees om plat te val...
Ek oes en saai
Met ń bekommernis of my ploeg iets sal maai...
Nou word paaie ń lang gebed
Ter beskerming van my hart
Wat ek so maklik uitdeel
En beursies ń kommoditeit
Wat skree van die honger
Soos die mense van ń land
Wat al sy geloof verloor het...

Nou brand die sand my voete
En die seesout droog my vel...
Nou word wraak ń amp
En liefde ń kombinasie
Van gifte en giwwe
, maar ek sal nooit weet
Wanneer is dit wat nie...

Nou word lewe ń gebed.
Ek het ophou my
Kinder rympies sê,
Nou bid ek pynlik swaar
En hoop dat God
Nog genade vir my en
vir jou Sal hê

Amen
Dis nou die tyd om te babbel
En my mond verby te praat
, want hulle sê mos
A drunk man's words is
A sober man's thoughts...
En wie weet dalk vind ek
Die antwoorde in ń diep gesprek met myself...

Sien ek is nie een van daardie
AA lappies wat skeinheilig
Sit en slukkies suip om
Geluk onder in die bottel
Op te spoor nie.
Ek rook skaamteloos en
Omhels die intense stank
Van 10 jaar se lewe wat ek
Mors en longkanker, want
Dit herrinner my an oupa se
Skoot en *** veilig ek was
In daardie asbak woonstel
Waar ek soos white-trash eers my brood moes inspekteer vir
Indringer kokkerotte wat ook
Maar net teen ons kompeteer het
Vir ń krummeltjie kos.

Ek babbel, want wat anders kan mens doen as vrees jou aangryp as die koue staal jou hande brand -
En nee ek praat nie van lemme en inspuitings nie,
Want lemme maak merke waarvan ek reeds te veel het wat nou oor my polse uitgesprei lê en my herrinner *** swak ek was, maar *** sterk ek was... en inspuitings los ek vir die dokters en susters en die bloeddiens
Wat my leeg wil tap om een of ander sad case se lewe te red met bloed van ń bloedjie wat self nog in die verdoemtenis rond dwaal.

Ek babbel, want dis social anxiety en scary stuff om in ń kring te sit en Russian roulette te speel met al 5 van die mense wat ander van jou verwag om te wees. Want wat gebeur as ek myself in hierdie hoerasie van persoonlikhede raakskiet. *** weet ek watter een is ek as elke een die sneller swaar trek en hoop en bid vir ń blank... *** weet ek.

Kliek...
Kliek...
Kliek...
Kliek...
Bang!!

En nou babbel ek maar weer
...
Want ek het so pas agtergekom ek weet ook nie juis *** dit voel om dood te wees nie.

Wie is ek...
-*** sal ek weet

Bang!
Bang!
Bang!
...

Ek weet.
'n lewe in konstruksie...
dis tog die mees logiese manier om dit te beskryf...
ons bou en bou en bou,
en toets dan die produk.

Maar aan die einde, as ons klaar gebou het...
wat is dan daarvan te kom.
                        'n Lee huis...
                                       'n stil pad...

en wat het ons van onself geleer?

En wat leer ons van die wereld en mense om ons
             , vasgevang in die stryd teen tyd...

niks nie.

Ons het net voor onself uitgekyk
                   na die vaal stene
                                   en die slukkerige sement.

Watter vreugde het dit vir ons gebring.

Niks nie.

Nee,
         ek weier.

Ons is tog hier geplaas met vrye wil.

En iewers langs die pad,
                                          raak almal die pad duister...
en word dan deur die samelewing verdoem.

Die mensdom besluit dan wat van hulle sal word...
In daardie oomblikke is God meer vergete
deur die skares wat saamdrom op die rand van die pad...
                                                                ­                                      die wat lag en vinger wys...
                                                                ­                                                      die wat klippe gooi,
                                                         as deur die wat die prentjie aanskou.

Soms kort ons 'n perspektief van uit die donker,
                          om die lig rerig te verstaan...

Soms moet ons eers die genadelose aanraking van die koue voel,
                           voordat ons die sagte streel van die son oor ons gesigte kan waardeur.

Daar le wysheid in die donker,
                                      want dit is in die donker waar jy aleen is,

                         met niemand om in jou oor te fluister wat reg of verkeerd is nie.

                                                                ­                                                      Net die wind om jou siel te sus,
                                                                ­                                               die stilte om jou uit te rus...

                                                 en niemand wat jou god kan wees
                                       of sy woorde
                                                          ­      en planne
                                                                ­                   vir jou kan uitmessel nie.

Die pad het die gevaar geraak.

Dis koud en korrupt.
                                     En ons is dankbaar,
         dat ons die kans gekry het om dit te sien,
terwyl ons stadig verswelg word deur die skadu's
                                                                ­                                             en wegsmelt in die donker...

want nou weet ons dat ons pyn maar net 'n gedeelte van die werklike hartseer was...

                                                               ­ ons is die gelukkiges...

en hulle loop op die pad na verdoemtenis
karin naude Apr 2013
niemand behalwe ek ken die krag van jou hartklop van binne. dus die eerste ding wat ek gehoor het. dit het my gekalmeer en gese moenie bekommerd wees nie ek is hier, altyd. gevolg deur 'n rustige stem wat die wind kalmeer. die het gesing en gebid oor my. gesondheid was die meeste gevra. die stem het baie gepraat. dit was goeie tye vir my. al wat ek graag vergeet is die tye wat jy en die ander stem gestry het. dan het jou stem verander na hartseer en bedroef. trane het jou wange gevul terwyl jou arms my omvou het. al stywer en stywer. so belangrik was ek.

die groot dag, jy het gese jy gaan jou hare eers was, maar toe versnel die hartklop en dinge gebeur wat ek nie begryp het nie. jy het ernstig siek geword en nog alleen by die huis. jou arm om my hospitaal toe. ek is gebore saterdag 25 mei 1985.

skielik was ek alleen en weg van my geliefde klop. jy was in 'n diep slaap. mense gehardloop om ons om als weer reg te maak. ai opwindende oomblik. Maar geen arms wat omvou en rustige stem wat bekend is nie. net vreemdheid.
Jenny Pearl Jan 2014
Alleen staan ek in die gang
Onsigbaar vir die om my
My woorde het geen krag
Soos ‘n warrelwind is dit gou verby.

Maar die bome ritsel nie eers nie,
Die wind verroer nie ‘n blaar.
Die warrelwind keer terug na my
Om saam met die ander op te gaar.

Hierdie woorde-winde binne my,
Worstel in my siel,
Dit deurdrenk enige gevoel van samesyn,
Soos ‘n slak onder ‘n trok se wiel..

Splat,
Squish
Eeeuw, gross!

Lê my lewe op die steen

Sies, Ga
Ag nee a man

Spoel dit weg saam met die reën.

Wie sal die woorde wil hê?
Wie sal die warrelwind kan verstaan?
My soektog is nog lank nie verby nie,
Maar vir nou berus ek myself op papier
en by die Maan.
29 Augustus 2007
Jy wys nie die son vir 'n blinde wat weer kan sien nie.
Dis mos nou kinders-kry dan trou ,
'n priem baba se : Ek is lief vir jou.
Verby nog voor dit begin het.
Of is my hart nou wiegiedood wat
doodluiters my eie galg om die baba hang.
Breek ek die glas-skoen? voordat die lewe dit kan breek?
Of het ek nou maar oulaas 'n manier
om al die goeie goed - uit vrees
van stapel te stuur?
Ek kan jou volg... sal jou volg;
sou jou volg tot waar die wind ons waai
en saam jou kan ek... sal ek
sou ek heeldag rondomtalie en tiekiedraai,
maar *** gaan ek die onbekende in
as dit tussen my en die horison le?
My hartklop eikehout in die gang,
hy klop nog koud , maar hy klop nou!
En jy praat van altyd en van later en van dan:
verder selfs as wat my sig durf reik!
Jy is my nou.
Jammer dat ek more jou gister gaan wees;
probeer verstaan, ek verlang nog silwer en plooie
en die wereld is my lapdoek en die lewe is my lee papier
en ek wil groei.
Ek kan nie die trouring dra nie
,as hy nog koud aan my vinger kleef...
my hart is dalk nog prematuur ,
maar ek wil graag uitgan
en die koue skouers en spervure
vir my self gaan beleef.
Moet my nie die son wys nie
Ek leer nou eers *** om te sien...
en moet nie se jy is lief vir my nie,
want more is dit verby nog voor dit begin het.
En dan hang ek die priem.
Ken Pepiton Apr 2019
I came to witness the future
Archon, archetype
an emanation of opposites.
"not every spirit is in
spiritarionic"

try 'em. Is God? Ax ye 'em dat.

Is God, ified, a re
warder of the unwarded,
or the warded?

expiration, due date duty, now,
reporting
ad hoc an'all, do you remember
who you intended
to become?

Do you remember who we emu
late, as our flames lick
next and next and next in
bubbles

axiomatic sparks stored in that
mother lode of mitochondriac
ical me-we-canicle chronicle time

reason. Ax dem ex-spirit-eers,
what is a spirtual bypass?

It's a heart way to avoid
growing old and
wise.

====
witchist, I y'know, 'r j?

alla words's once said, aloud, right?
alla words writ, once was heard, right.
check.
goodt'go. Hoorah.

the code. Who? RA! powerless sans
knowing that.
Yahoo, same set of mis con ceived
battle songs
which ended wars never fought.

the preacher claimed to have known
a poor wise man, who by his
wisdom saved a city, yet
not one of us knew,
the preacher said,
that poor wise man's name.

Ja', tha's who rah, ya'll laugh later.

this is visitation day at the comedian
rehabituational s'cool.

D'jew know why you listen to non sense,
from motley clad lads an'lassies?

Culture. Kultur. Gut biome axioms
juicin' carbs 'n' fiber. Fectin'

laughter trigger,
good meds. Good medicine, as General
Custer or Emory or somebody
said of blankets. In 1763. Oh,
You know, AI knows you know and now

we watch your eyes. Grin. All done, jest

let me with
draw the cathe.... there. All better.

Wisdom will seep through. Y'live.
Practicing precision lie belief extraction tools
Blom In Blou Jul 2020
Kleurlose reënboog draai binne diepste
Ongesiene vanuit donkerste draai vanuit swart
Sonder om te verfraai word sowaar eers minste
Volkleurspektrum vloei langsaam oppad na hart
Briljante rooi illumineer oranje geel en groen
Kannie wag vir die skitter verskyn *** van goud
Bestraal spier deur die verhewe wit spektraal
Hierdie krag straal mag maak klein benoud
Kannie begin verwoord minder vertaal
Vertrou die vloei maak bloei onstoflik stout
Besig om jou verlede en toekoms te herskryf
Einste imponderabele elektriese, elektriese spiraal!
Sa Sa Ra Nov 2012
If you don't by know as of yet whom I refer to as X'yzzzzzzzzzleeeping, you will soon enuf; is rare that I can go there so well even on occasion for the destruction; 5th dimensional gifts running backwards Houdini by grave doing back-flips for along with the Heart's of David Copperfield types wanting to know how can we pick up a few of these tricks, in other lifetimes my type pick up many places along of course through Kemet's of Egypt, and not so far back but is where I had to go on the endless effort of trying to find the magical child already gone by first of memories and I thought woot hoot I could juggle the woes oh humanity or inhumanity as I see know you know by justification of I don't see any more or less innocence or guilt round here but if there such a great need I when I saw it and figged I cud get through it it was love for wat else could there be and I do be and fill so much very need; but X'yzz....ah 'um once there was Shakespeare an era wrapping up by befalling heads wanting bread of whom exclaimed well if those are their terms and conditions 'Let'em eat cake' ergo and or our newer foundations; but as far as I knew it and I wondered and pondered how why wherefore before someone who seems projections of who dare be Queen or Princess, more than aristocratic the vine of genetics KISS keep it simple silly why war for this nonsensical stuff; it's not the decadent decedent's but off Divine Spirit; well money power sure can keep well hidden powers and you can hmmm get along for a spell but here a spell there a spell with each castle Humpty Dumpty oh well; but now again is the Globe again along with Life the stage we are cast upon truly; and it's time for our own era's Renascence; but last I knew her truly with all gifts 5th dimensional her and her darkly companion too now here they are onto 22 years and still you can't honor it and I guess they just want spouses dead not more than one way 'bout it they are try to out wait and hate me; hahaha but by me I've taught them all they and know matter who they turn against me 10k in a court room dey'd not dare a step by one however remember Howard Hughes I'd say I always love and  though too I am your one and only and best friend indeed even I know I am your enemy, no matter what you say believe think and even feel, but I love to play nice like thrice no mines about it and give all overly good information and fairer than fair warnings; and they gather darkly more about into their hypnotic spells castings, kinda crazy all dead set against me when last to save their own as'ses the're were some identity issues and class type things but they were known as good in the end and yet we ajve yet again to begin; 'dey don'y know themselves not even by here now this lifetime alone, black art denialists wooing all about with sugary treaty's they bark bark but if they bit hte wrong cat here to hard their teeth would fall out; yet and the roots seeded here now for the better part of the show with new edit-eers producers rolling arts in I know I will I can I see these things always before they appear and blood bearing beings near on ain't willing give or take some where and billions of years the dust rocks and trees already are on; and all kinds of well you know  what we've got going round now along with a time to come from the woods of our hidings and out from the fear to be gods birth right citizen we played a lot of silly games of peeka boo pretend ain't heaven ain't here the list is long we know all to well
Ryan O'Leary May 2019
The road is a ledger, a
white line down the centre
two margins for error,
lubricating *** holes which
resemble ink wells, occasional
notes, figures, no doubt are
percentages, even lit up at
night for those who work late.

****, Im on the wrong side,
back after 20 years in France,
someone just called me be a
Fukin Eejit, perhaps it's the
Pixie Hat, no way of knowing
I was Irish, me eers is hid!

— The End —