Als een zoeklicht, opgericht
Naar een hemel vol sterren
Kruist ze lichtstralen, verhalen
En schiet verder in de nacht
Voor één moment, onbekend
Voor de lege eenzaamheid
Dan weer eindeloos, zwart

Een knipperlichtrelatie
Met de glinsterende maan
Stralend middelpunt
Van de nacht die zij zelf
Slechts bliksemsnel verlichten mag

Zij, kortstondig als de dag
En voor de maan niet anders
Dan de sterren
Die hij lichtjaren eerder
Al doven zag

De afstand onoverbrugbaar
Tussen haar en het donkerste licht
Vindt ze zichzelf
In het laatste kwartier
Terug aan de kust

De enige plek waar zijn vingers haar beroeren
Waar zijn passie in de golven
Haar op haar knieën dwingt
Waar de zwarte eenzaamheid
Haar niet langer van hem *******br>Daar waar de maan
Het tij steeds weer keert

Kleurlose reënboog draai binne diepste
Ongesiene vanuit donkerste draai vanuit swart
Sonder om te verfraai word sowaar eers minste
Volkleurspektrum vloei langsaam oppad na hart
Briljante rooi illumineer oranje geel en groen
Kannie wag vir die skitter verskyn *** van goud
Bestraal spier deur die verhewe wit spektraal
Hierdie krag straal mag maak klein benoud
Kannie begin verwoord minder vertaal
Vertrou die vloei maak bloei onstoflik stout
Besig om jou verlede en toekoms te herskryf
Einste imponderabele elektriese, elektriese spiraal!