Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
anj Dec 2015
Sinusulat ko ito para aking matandaan
Ang pangako na minsang sinundan
Ng sakit at tampo ng nakaraan
Pero hindi ito susundan ng sakit at kahihinatnan.

Minsan aking pinangako na magiging okay lang ako
Na lahat ng ito ay malalagpasan at makakalimutan rin
Pero lahat pala ito’y napako,
At napadaan lang sa daan na bako-bako.

Daan na bako-bako, parang tayo.
Di malaman kung san liliko, palagi nalang nakakalimutan at nahihilo,
Kung ang damdamin ay pareho. Umasa ang isa at nagpaka-tanga,
Sa pangako at pag-ibig kung san lahat ay nalito.

Pangako. Sinusulat ko ito para aking matandaan
Ang sakit na dinulot mo sa akin
Mas masakit pa kesa sa paluhudin sa bilao ng asin
At kalian man umasa na ikaw ay mapapa sakin.

Pangako, salitang palaging napapako.
Katulad ng tulang ito, parang pangako.
Paulit-ulit sinasabi, ngunit nalilito at napupunta sa daan na bako bako
Pero aking tutuparin, ang pangako na ito hangga’t sa kakayanin.
Pero hindi kita tutularin, na ginawa ang pangako na parang bang kasing nipis ng asin.
#PrayForJean :)
Tumibok ang puso ko
Hindi dahil sa may hinihinga pa
Ngunit bunsod sa kaba.

Tumayo ako't humakbang
Narating ko ang entablado;
Hindi ko lubos maisip
Na ito na ang pangalawang beses
Na tutuntong ako't haharap sa madla.

Isang pribilehiyo
Salamat sa grasya ng Panginoon.

Panimula ko'y winaksi na sa isipan
Bagkus ang bibig ay kusang niluluwalhati Siya
Maging ang pangwakas ay nakatuon lamang sa Kanya.

Ang buhay ko'y minsang naging sakal
Akala ko noon, kaya kong walang sinasandalan
Ngunit ako'y minsang naupo sa silya-elektrika
At tinawag na nasasakdal.

Isarado natin sa siyam na taon
Ako'y nasa rehas pa ng kadiliman
Na tanging sariling latay ang nasasaksihan
Kilala ko Siya na may lalang sa akin
Ang tingin nga lang ay ambulansya Siya:
Na 'pag kailanga'y, panay hikbi't nanlilimos ng grasya
Ngunit 'pag ayos ang lahat,
Iniiwan ang sarili't umiindayog sa dilim.

Sa siyam na taon
Ako'y binahiran ng itim na blusa
Akala ko'y hindi ko na matatakasan ang rehas;
Ang sekswal na kasalanang bumalot sa pagkatao
At naging mitsa nang paghinto ng nararapat na pagpapala.

Ngunit ang lahat pala'y kayang limutin ng Ama
At ang maling relasyo'y kinitil sa tamang panahon
Na ang pag-ibig ay magkaroon ng katuturan
At doon nalaman na 'pag para sa kapwa'y
Sunod lamang sa mas rurok
Ng saktong timpla ng pagmamahal.

Umaagos ang luha ko nang walang nakakakita
Ang puso'y hinihele ng Kanyang mga anghel
At ang Kanyang sakripisyo'y tagos sa kamoogan.

Hindi ko lubos na maintindihan noon ang pag-ibig Niya
Na kayang akayin ang buo kong pagkatao
At buburahin ang kamalian ng nakaraan
At maging ng ngayon at ng bukas.

Hindi ko alam kung saan paparoon
Kaya't pilit kong sinuot ang maling maskara noon
Ang puso'y mali rin ang naging direksyon
Maling galaw at mali ang naging layon.

Ibinaling ko ang lahat sa sariling persona
Nag-aral nang mabuti't hindi nalulong sa anumang droga
Maraming organisasyon ang kinabilangan
Sa pag-aakalang matatakpan ang bawat butas
At masisilayan lamang ang magandang antas ng sarili.

Sa madaling salita, binuo ko ang sarili kong pagkatao
At nalimot at nakaligtaan na may nag-iisa lamang na Manghuhulma
Ngunit salamat at naarok ko ang tamang landas
Na ang minsang batong sinantabi't itinapon
Ang siyang tutuwid sa baku-bako kong daan.

Hindi pala ako magiging masaya
Kung ang sentro ko'y ang aking sarili
At nang ako'y palayain Niya,
Masasabi kong ganap na ang aking pagkatao
Na nakilala ko ang sarili --
Kung sino ako't kung para kanino.

Wala na akong mahihiling pa
Mahirap man sa sansinukob na ito'y
Patuloy pa ring maghihitay sa Kanyang pagbabalik.

Hindi ko kinalilimutan ang mundo
Ang labindalawang disipolo na Kanyang regalo sa akin
Ang kanilang mga buhay na tangan ko hanggang sa huli
At hindi sapat na sumuko lamang
Hindi ko kaya, ngunit kaya Niya.

Ang pag-ibig ko sa pamilya ko'y hindi maaawat
May mga tanong sa isipan ngunit hindi ko ito ginising
Hindi ko abot ang Kanyang kaalaman
Kaya't inilapag at inihain na lamang sa Kanyang paanan.

Muli, hindi ko kayang mag-isa --
Mag-isang nag-aarok ng pansamantalang tagumpay
Ngunit ang paniniwalang may pag-asa pa
Ay patuloy ang pag-usbong gaya ng mga malalagong dahon;
Ang bawat kaluskos ay maririnig ng Ama
At ang pugad na kinatitirikan ko ngayo'y
Haplos ng Kanyang banal na mga kamay.

(6/28/14 @xirlleelang)
Mahigit pitumpu't limang porsyento
Niyurak ng matinding alon
Walang awa ang haplos
Ang yapos na nakagigimbal
Kinitil hindi lamang ang buhay
Gayundin ang hanapbuhay.

Ni hindi masisid ang perlas
Na ngayong may takip sa ibabaw
Nabibilang ang lumalangoy
Kaawa-awang gambalain
At hablutin sa laot nang walang muang
Ngunit anong siyang magiging sapit?
Kung sila'y hahayaang hindi nakagapos?
At doon sa lambat ay patitiwarakin.

Tinaguriang "No Build Zone"
Ngunit naroon nakatirik ang bawat pundasyon
Walang opsyon, pagkat ang gobyerno
Kaytagal din nang pag-aksyon.

Mula sa libu-libong tirahan sa Tent City
Sila'y lilisan patungong Bunk House
Transitional Shelter kuno
Hanggang sa malipat
At magkaroon ng panibagong tirahan.

Doon sa Tacloban,
May dalawang daan at apatnapu't anim na tirahan
Bagkus ang nakalilim, apat na libong pamilya naman.

Salamat sa mga NGOs
Sa 9181 na Bunk House
Sa gobyernong dapat na kikilos
Kailan ba sisimulan ang pagbabago?

Walong libong pabahay raw ang ginagawa
167 bilyon ang budget,
Saan nga ba napunta?
Ito ba'y binulsa?

Comprehensive Rehabilitation Plan kung tinagurian
Kay bango ng ngalan
Bagkus umaalingasaw ang baho
Ang kasiraan, ang kawalan ng aksyon
Para sa bawat mamamayan.

Sa dakong Guian, Eastern Samar
Tatlong daang permanenteng pabahay raw
Ngunit ni isang pundasyon ng naturang pabahay
Tila naglaho pa rin ni Yolanda
At walang bakas na pasisimulan.

Sabi ni Pnoy, malinaw raw ang target
Pero hanggang target na mga lang ba?
Kailan ba sisimulan ang tuwid na daan?
Baka naman baku-bako na
Wala man lang pasabi sa kinauukulan.

Kung ang hustisya'y hindi matugunan
Sana ang kalamnan ng bawat biktima'y
Syang agapang mapunan
Kaawa-awa silang naghihikahos.

Ang laki ng tulong ng mga karatig-bansa
Ba't tila walang pakialam?
Kayong mga nasa trono,
Tayuan ang posisyon
At serbisyo'y gawin nang totoo.
#Pagbangon
raquezha Sep 2019
Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.
Orignal Title: "And if you are to love" by Jasleen Kalra
Translated in Bicol Language by Jan Celada
tanda mo pa ba ang araw
araw na tayo ay magkasama
At nag sisimula palang sa umpisa
Yun yung araw na sa akin ay nagpasaya

yun ung araw na binigyan moko ng isang halik
di ko makakalimutan sa aking paglaki
Tanda mo ba ung araw na pinunasan ko ang mga luha sa iyong mata
At sinabi mo sakin na ayaw mo na di kita iniwan dahil mahal kita

sinabi ko sayo nun na sa bawat araw na dadaan
Di ko na kakalimutan ang nagdaan at ipag papatuloy natin ang pagmamahalan
ang sakit man isipin alam ko na di kana babalik sa dati
Kung pano tayo nangako sa isat isa na walang babaguhin

Tinanong ko ang sarili san nga ba ako nagkamali
san ba ako o pano bako nag kulang sa bawat sandali
binalikan ko ang nakaraan
Ngunit nakita ko lamang ang mga aalaala na masasaya na kapiling ka

Akala ko maalala ko lamang ang mga pag aaway natin at di pag kakaunawaan sa ganitong sandali
Nagkamali pala ako
maalala ko lang mga panahon na saakin ka masaya

unti unti ako dinudurog ng mga alaala
Na ikaw ang kasama
pinipilit kong tanggalin ang mga nakaraan sa akin puso
Pero ang sakit pala

Isang araw mumulat ako na magaling nako
Na alam kong handa na ko
Gumawa ulit ng isang alaala
Napatwad kana

sa muli nating pag kikita
alam kong masaya kana at masaya na din ako sa iba
kung magkaroon ulit ng pagmamahalan
hindi ko na uulitin itama ang lahat

para sakin sapat na ang aking nagawa
na kalimutan ang mga sandaling kasama ka
dahil isa na lamang tong pahina ng libro na hindi na ulit pdeng itama pa
at higit sa lahat di pdeng gayahin ng iba
raquezha Apr 2018
Kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadangat kan búlan.
Dae niya hinahâbon an banggí,
Pinapaluwas niya an gayón kan diklóm.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan urán.
Dae niya binabasa an háwak,
Nililinigan niya lang an atî kan kalág ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpadángat kan duros.
Dae siya nawáwarâ,
Pinaparahay niya an satuyang sadkíri sa kada paghángos ta.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan saldáng.
Dae ka susulô sa kaláyo na tinatao niya,
An sulô na hali saiya an mapagayón kan agihan.

Asin kun ika mamoót,
Mamoót arog kan pagpagdángat kan bitóon.
Bako lang kintab an dara,
Pinapagirumduman kita na maski
an kagadánan kayang pagsuwáyonan duwang puso.

Asin kun síring,
ika mamoót
Mamoót bako lang bilang parte,
kundi arog kan bílog na kinâban.

Mamoót ka arog kan bílog na kinâban.
Orignal Title: "And if you are to love" by Jasleen Kalra
Translated in Bicol Language by Jan Celada
Huwag mo sanang maisipang balikan ang nangyari sa nakaraan.

Wag mo na sanang lakarin muli ang daang iyo nang tinalikuran.

Delikado ito.
Bako-bako.
Mabato.

Muli lang mawawasak ang puso mo.

Huwag mo nang alalahanin pa
Ang kulay ng kanyang mata

Kung ano ang pakiramdam
ng mga halik na iyo paring inaasam

Kalimutan na ang mga kamay na iyong hinawakan ,
Ang tahanang iyong binalik balikan

Masakit isipin na ang mata niya'y iba na ang tinitignan
Habang ang puso mo'y nananatiling sugatan.

Ang taong dati'y kilalang kilala
Ngayon ay mukhang madadaanan nalang sa kalsada

Mahirap man makalimutan ang  pinagsamahan, ang pagmamahal na ipinaglaban

Pero ubos na ang oras na inilaan
kailangan na iiwan ito sa nakaraan.
sobrang hinahangaan Kita dahil napakagaling **** gumawa ng mga istorya,
mga istoryang tila talo na pero sa huli ay naipanalo Mo pa.
sa una'y aping api ang bida
pero di nakakapagtaka na sa huli sila ay naging masaya
dahil pangako Mo na hindi kami mag-iisa.
Hindi kami magiisa dahil Ikaw ay kasama,
kasama sa hirap at ginhawa, sa lungkot at tuwa,
talikuran man kami ng madla Ikaw ay hindi mawawala.
Ikaw ang napako hindi ang Iyong mga pangako
kasalanan naming lahat ay Iyong inako
Iyong pagmamahal ay damang dama saan mang dako.
Daan mang tinatahak ay bako bako
Direksyon mang sinusunod ay liko liko
Walang sapat na rason para kami'y sumuko
Dahil pinaglaban mo kami at hindi isinuko.
raquezha Jan 2018
Sa minasunod na aldaw
hanggang sa huring aldaw kan taon
Asahan nindong yaon an Kaniguan
para damayan kamo.

Maguran man, bumagyo, igwang problema sa ido,
naloko ka kan sarong tao o binayaan ka man kan ka-ilusyon mo.

Magrani lang sako—Maimbong na kugos an mareresibe mo.
Magrani lang sako—Madangog sa kun ano man pinagaagihan mo.
Magrani lang sako alagad dae ko ika babasolon,
pagulayan ta kun tano, sain o ano an nangyari.

Yaon ako kun gusto **** barkada,
tugang, ama o ina na madamay saimo,
bako lang ninong ta baka dae ako makaiba.
Papakolon taka kun dae mo nahihiling an sala mo,
pero papaogmahon taka maski dae mo nahihiling an sala mo.
Sabay tang pagulayan gabos na tama mo,
pati si crush na grabe an tama saimo
Magiging maogma ako sa gabos na tamang desisyon mo,
maski sala an paglakaw mo magiging maogma man
giraray ako, ta aram ko makakanuod ka.
Mataong direksyon na pwede **** sundon
kun nawawaran ka na nin pag-asa.

Aram ko Bikolano ka, an Bikolan Oragon,
matagas an ano, an puso saka an buot
dae basta basta minasuko sa laban.

Hanggang yaon kamo o maski mayo na kamo
Dae kamo basta basta mawawara sa puso ko.

Salamat sa pinagagihan ta kang nakaaging taon
alagad salamat man giraray para sa magigin
iribahan, surubahan, kulitan, urulnakan, ngirisihan
istoryahan ta ngunyan na taon. Padagos an Pagkamoot!
Jose Remillan Oct 2013
May mga kurabkutab sa daghan na minaulang sa
Bulos kan daing sagkod na siram. Mayo ining kinaaram sa natural
Na pagruso kan mga kolor sa buhay o pagkamoot.
Saro ining kamawotan kan langkag na kalag na taros ning lugad.

Ngonian liwat minapoon an paghiro kan puso na
Danay nang daing untok.
Liwat na pagkabuhay---liningwan an nakaagi;
Nakahuyom na liwanag sa imaaga na ladawan ning pagmawot;
Sarong hararom na hurop-hurop sa pagsusod kan pagkatawo,
Bako sa tuyong magkaigwa, kundi
Tumang sa kinatudan na paghiling sa
Pagkamoot, ngonian minakmukna nin kinapunan.
A Bicol translation of my poem September Seventeen.
Bicol is one of the major dialects in the Philippines.
The translation was done by RAMIL B. ORGAYA.

http://hellopoetry.com/poem/september-seventeen/

Quezon City, Philippines
October 11, 2013
raquezha Jul 2020
Igwang mga aldáw na mayò na talagang naglalaog sa isip ko, Masakiton magsurat ning maski ano. Piriton ko man mas naghahaloy asin mas magabat, garo nakagakod as sakuyang mga bitis sa daga. Kan nakanood akong magsurat, duman ko nadiskobre an ika-duwang harong sa laog kan sakuyang isip. "Libre man daa an mangarap" kaya sige lang ipikit mo an saimong mata asin hagadon gabos na pwede **** makuha. Pero bako digdi sa nadiskobre kong lugar, gabos na hahagadon mo pwede **** makuha mayong limitasyon pero igwang kapalit. Gabos igwang kapalit.

Sarong úban.

Sarong úban karibay sa gabos na kaipuhan, kagustohan, asin kaugmahan.

Sarong úban.

Igwang aldaw aldáw na mayò talagang naglalaog sa isip ko asin warâ naman an gabos na buhok ko.

—𝐔𝐛𝐚𝐧, a Bikol poetry.
Have you ever wonder what happens to your hair?
1. Uban is a gray hair
2. https://www.instagram.com/p/CDO1q9GHr87/
Eduardo Espinoza Feb 2018
Di ko alam kung paano ko sisimulan
ang nais sabihin ng puso at isipan
Di ko din alam kung anung salita
ang pwedeng gamitin para ipahayag
ang saloobin ng damdamin ko at kalooban

Lungkot, Inis, Galit, pagtatanong
Alin ba dito ang nararamdaman?
Saan ba ko magtatanong? kanino bako makikinig
para masagot ang mga tanong tungkol sa aking
nararamdaman

Nakakalito, nakakapagod, di ko na alam
saan ako huhugot, ng lakas ng loob para sabihin
ang hanggang ngayon ay damdaming di ko alam.
Meron kayang makakasagot, o baka naman
tutulong makalimot, sa pakiramdam na ito
na di ko maintindihan.

alam kong nalilito kana..
batid kong di mo ko naiintindihan
Pero ang nais ko lang naman
ay merong makaalam, ng tinatagong damdamin
na hanggang ngayon ay di ko alam....

Spoken poetry by edeng espinoza
shiny, blue, sand *****
Bako National Park shores
bright, shiny, blue *****

— The End —