Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
C Jul 2019
dis amper vyf jaar later.

jy drink nog saam my koffie in my bed tydens ons stiptelike afspraak -
op nostalgiese Sondae aande
wanneer die wêreld stilraak,
kort voor die week weer sy stophorlosie
aanpas.

die herinneringe tog só aanskoulik,
maar stééds kan ek myself nie bring om
jou stem te herroep nie!

voor ek jou kan vasgryp, weer saam jou kan lag
óf
my gesig sag teen jou bors kan vasdruk,
verdwyn jy,
en Skuld neem jou plek in tussen die lakens,
klink die koppie teen myne
gee ‘n grynslag
en sluk my heel in.
Opener Apr 2017
Door het uit te spreken
wordt het misschien weer wáár

Ik moet het ook zeggen
dat is de stille afspraak

zwijgen
is nog erger

achter in je ogen flakkert wanhoop
die je zelf nog niet waarneemt

net op tijd

"ik ook van jou."
Daan Nov 2019
Mijlpalen zijn voor mij alen
die me doen verdwalen
op zodanig vele wijzes
dat ik me afvraag
waar blijven ze het halen.

Zeven honderd, wat een ding,
wat was dat, dat in de lucht hing,
een scheefgelopen baan
voor een ver hopende Daan.

Ik was altijd romanticus,
nu soms bitter realist,
naïef zal ik waarschijnlijk altijd blijven,
ik wou waarom dat ik dat wist.

Want zoveel is dat niet, besef ik
en dat valt me soms erg zwaar,
het voelt alsof ik weet wanneer
maar pas na de afspraak waar.
Zullen we dat afspreken?
Daan Feb 2020
Ik vraag me af wat ik beschik
en breng mezelf in gevaar.
Want zoveel is dat niet, besef ik
en dat valt me soms erg zwaar.
Het voelt alsof ik weet wanneer
maar pas na de afspraak waar.
Zullen we dat afspreken?
Daan Feb 2020
Iets maakt dat ik niet zeker ben
over wat ik weet, ik vergis,
denk dat ik niet zeker ken,
of vergeten wat het is.

Want zoveel is het niet, besef ik
en dat valt me soms erg zwaar,
het voelt alsof ik weet wanneer
maar pas na de afspraak waar.

— The End —