The life is too long for our sweet lie,
But it's too short for the bitter truth,
How can you eat the delicious pie,
And after die from the poison though.

Խելագար երազ էիր, որ երևացիր,
Իսկ ես ուզեցի չարթնանալ նորից,
Դու ներխուժեցիր անայցեքարտի,
Հոգիս' բաց դռներ...

Դատարկությունից մտքեր եմ քամում,
Որ էությունս սնեմ նոր շնչով,
Սև ագռավներն են վեր սլանում,
Անոթի, ծարավ, դեպ երկինքը մով:

Դեռ պիտի լսեմ կռռոցը նրանց,
Որպես մեղադրանք իմ սնանկության,  
Իսկ ինչ ես ունեի, որ բաշխեի նրանց,
Լոկ զրնգոցն իմ տկար էությա՞ն։

Դեռ պիտի չվեն սրատես հավքեր,
Որ գտնեն կորսված, ավեր հանգրվան,
Սրընթաց իջնեն, աչքերը հանեն,
Ու գոհ, հագեցած կրկին հեռանան:

Իսկ ես կմնամ անտես մի ավար,
Ինքնակեր երախ, ինքնամարս մարմին,
Թե դուք մոտենաք' լուռ կանհետանաք,
Սև անցքի միջով դեպ խավարն անդին:

Ու ձեզ չի փրկի լույսը հրեղեն,
Կանթեղը սիրո, ոգին հավատքի,
Իմ դատարկությամբ պիտի պարուրեմ,
Տիեզերքն այս՝ ի դեմս հին տառապանքի:

I have lived all of kind of lifes,
All of kind of deaths were happened to me,
But I beg again for your love's prize,
For your love would I become a mummy.

I would not seek for infinite life,
If I would not share it with you my love,
I would not be afraid even of knife,
Even from fire falling from above.

We hide our love in useless words,
And escape to look in each other's eyes,
We are so anxious to open the cards,
So we try hard to stay apart.

We hide our tears in our laughter,
And pretend to be positive inside
We know well that we will get strangers,
Like other people walking outside.

It is deep deep pression
I can keep keeep this session
Till the end of this obsession
Of enjoying this dark poison.

I saw
This world is not for me
I run away
To escape from myself
To live in this place
Which is not belonging to me
Until I go away somewhere
I don't know about
The truth is I am not for this world,
And he is not feeling uncomfortable
To show me it every second day
Without my asking
Even I didn't ask to come here
But he showed me that I should go
And where?
Will there be the same?
How can I escape from myself?