Puso may nasugatan, maghihilom din ito
Sugat na dala ng pait ng paghihiwalay, ibaon mo na sa limot
Ba't di nalang isipin mga maliligayang alaalang iniwan
Ng taong minsan **** minahal

Mahirap mang bumangon, kakayanin pa rin
Dahil sa bawat unos na pinagdaanan
Kalinawan ng damdamin ang nakaabang
Na siyang magbibigay lakas sa iyong muling pagbangon

Mabigat man ang mga paa, kaya pa ring igalaw
Kung may determinasyon, kaya mo rin umusad
Ito'y mahirap pero 'di imposible
Magpursige ka lang, makakaraos ka rin

Kapag ikaw ay nakabangon na,
Umusad mula sa kinatatayuan,
Pagkatapos ng mga luhang lumunod sa'yong mga mata
Bagong mundo ang iyong matatanaw.

Mas maliwanag, mas kaakit-akit, maganda
At mas nararapat sa iyo.
Nasaktan ka man, 'di titigil ang mundo upang ika'y hintayin
Kaya tahan na, dahil ang buhay ay patuloy pa rin.

Maraming kainuman
Ngunit konti lang sa kanilay yong kaibigan
Ikaw nga ay seksi
Pero ito namay walang silbi
Kung sa pagdating ng gabi
Wala ka namang katabi

Kasi panandaliang ligaya lang pala ang kanilang habol
Sa kakaunting oras ginawa kalang palang pamparaos

Kasi katawan mo ay pwede nang e.ulam
Pero mukha mo ay parang kinulam

Sa kanyang katawan napapasabi sila,
"Uy, wow. Ang seksi"
Pero pagtingin sa mukha, panay sabi
"I'm fine. Thank you" dagdagn pa ng "sorry"

Palagi kitang pinag-mamasdan sa bawat araw dna dumaraan,
lahat ng kaya kong gawin upang iyo'ng bigyang pansin aking ginawa
ngunit kahit anong pagsisikap ang aking gawin, nasa iba pa rin ang iyong mga mata
bakit ba ang hirap kunin ng iyong pansin, di ko naman hinihinging maging tayo
gusto ko lang sana'y magi kitang kaibigan
kase alam ko'ng wala kang maibibigay sa aking pagkakataong maging tayo
ika'y prinsesa at ako'y dukha
sabi pa nga nila'y nangangamo'y akong sukha
ikaw nama'y amoy rosas kahit na ika'y pagpawisan
nung una kitang nakita, sa isang tingin mo lang, nabihag mo na ang aking puso
sana'y bigyan mo akong pagkakataon na maipakita sayo na di ako isang halimaw
alam ko naman ikaw ay isang prinsesa na nakatira sa isang kastilyo na tad tad ng diamante,
at pinag kakaguluhan ng mga prinsipeng maskulado at handang ibigay ang mga luho at kayamanang gugustuhin ng kahit sinong babae,
ang maibibigay ko lang sayo ay ang aking buong pusong pagmamahal at katapatan na mamahalin kita hanggang sa katapusan ng ating mga araw.

Sa tagal ng ating pagsasama
Wala na akong ibang mahihiling pa
Kundi ang magkaroon ng isang masayang pamilya
Pamilyang bubuohin ko kasama ka

Pagkatapos nang tayoy ikasal
Araw araw kong pinagdarasal
Na aking hiling ay maibigay na ng maykapal

Ang tanging biyaya na kukumpleto
Sa buhay mo at buhay ko
Ang mabiyayaan sana tayo
Ng isang munting bersyon ng ikaw o ako

Kaya di kayang sukatin
Ang sayang naibigay mo sakin
Nang sa iyong sinapupunan
Ay mayroon na palang namamahayan

Sa wakas ay dininig na
At ikay buntis na pala
Pero anong sakit ang aking nadama
Nang malaman kong di pala ako ang ama
Dahil habang tayo ay nagsama
Naghanap ka pala ng iba

ngiti mo sumunog sa puso ko
mata mo alipimin kaluluwa ko
kapag ikay nakatitig sakin
napapaso ako sayong mga tinging magpakailanman

(C)2012, Christos Rigakos

Sa di kalayuan, ako'y nakakita
Ng anghel na may tabak na mahaba
Masama ang tingin sa akin ng binata
Ako'y natakot, at nagpatirapa

Sinabi niya sa akin:
Ika'y tumindig at huwag sumamba
Pagka't ako'y lingkod ng Diyos na dakila
Na siyang dapat sambahin ng tanang madla
Si Hesukristong namatay sa krus na iyong bunga

Sinabi ko sa kanya:
Ano po ba ang dapat kong gawin?
Sa panahong ito na puno ng ligalig?
Sapat na bang ialay ang buhay kong ito?
Upang maligtas sa apoy ng impyerno?

Sinabi niya sa akin:
Magsisi sa kasalanan kayong mga tao
'Pagkat malapit na ang Araw ng Paghuhukom
Sa panahong ito'y biglang darating
Ang Hesukristong Diyos na di niyo pansin

Kaya't malapit na ang Araw ng Tabak
Ang paghahari ng Diyos ay muling lalaganap
Ang pagsisisi ay huli na sa mga masasama
Ngunit magbubunga sa mga taong busilak

Kaya't paghandaan ang araw na ito
Ibigin ang Diyos nang higit pa sa puso
Ang pagpapatawad niya ay laging sumainyo
Upang maligtas sa apoy ng impyerno.

Susulat pa ba ako?
Naubos na ang laman ng puso
Nailahad na ang bawat laman nito
Ang sakit, ang kaba, maging ang saya ay naging pinta ng tinta

May hahahanapin pa nga ba?
Tila yata ang inspirasyon ko ay gasgas na.
Wala ng maidulot na saya
Ang pagbaybay ng ngalan mo'y pinagsawaan na

Pasensya na
Ngunit tila naubos na
ang lahat ng nadarama ay nabuhos na
sa pamamagitan ng tula

ang may akda ay naghahanap ng inspirasyon
saan pa nga ba lilingon
nakakapagod din pala
yung ikaw lagi ang inuuna

walang FOREVER
At kung ano-ano pang pag-eemote mo jan
#forevermore
At kung ano-ano pang ka cheezyhan niyo jan

Basta ako,
Hindi ko kailangan ng forever para maging masaya
Ang kailangan ko ay isang moment
Ang “moment”

Ang kasalukuyan.
Ika nga living in the moment.
Wala na akong **** sa future at sa forever.
Ang mahalaga e ang ngayon.
Today that is a gift, which we call a present.
The present
Ang present na present ang “ikaw at ako”.
Ang moment na masaya ako sa piling mo.

Ang forever wala yan,
Talo yan ng moment
Kasi ang forever,
nakadepende lang yan sa kung paano mo pahalagahan ang ngayon
Kung papaano mo trinetreasure ang binigay sa’yo na present
Aanhin mo ang forever kung wala na ang moment?

Kasi masyado kang nagplano at nagplano para sa future
Masyado **** inenvest ang time mo para sa future

Nagplano at nagplano ka nga para sa forever nyo
Naka invest kanga para sa forever nyo
Pero
Nakalimutan **** gawin at ipatupad ang plano
Hindi ka na nakapaginvest sa ngayon, sa present, sa moment

Hayan tuloy may forever ka nga, pero forever na wala na siya
Kasi napabayaan mo na siya, kaya pumunta siya sa iba
Kasi ang kailangan din niya ay hindi ang forever
Kundi ang moment na hindi  mo naibigay dahil sa forever

Kaya ako, solve na ako sa moment
Ang time ko dito naka invest
Ang pag-ibig kasi wala yan sa future
My love is here, in the present
Naginvest na ako sa moment natin
At kung aalagaan lang natin ng mabuti ang moment
Balang araw ang moment ay magiging forever

Patawad kung di na ako nagsasalita,
Kung di na kita kinakausap pa,
Ayaw ko kasing masaktan pa,
Parating na kasi ang araw na lalayo kana.

Patawad kung nilalayo ko na sarili ko,
At kung iniiwasan ko nang mga mata mo,
Mahihirapan akong kalimutan ang mga titig mo,
Lalo na ang epekto sakin nito.

Patawad sa paghintong alagaan ka,
Mahirap kasing makasanayan pa,
Hahanap-hanapin kasi kita,
Sa ganitong paraan mapapadali ang limutin ka.

Patawad kung pinipili kong burahin ka sa aking ala-ala,
Kasi ayaw kong may pinanghahawakan pa,
Sana wag mo isiping hindi ka mahalaga,
Minsan lang kasi ako magmahal kaso nawawala pa.

Naiintindihan ko ang rason ng iyong paglisan,
At dahil dito hindi kita pinipigilan,
Sana masaya ka sa iyong pupuntahan,
Patawad kung ibabaon kita sa nakaraan.

O-Oh, mahal
Hinde wala
Hinde hangan
O-Oh Puso
Walang  hangan*


Translation :

Yes, love
No more
No end
Yes, heart
        Forever.

sayaw, Eriko

isayaw mo lahat ng
sinabi niyang “mahal kita”
na pakiramdam mo’y totoo
nung mga panahong
umaalis kayo ng
isang araw kada-linggo
kasi dinadayo ka pa niya
sa Maynila

sayaw, Eriko

iindak mo at
isigaw mo sa mikropono
ang pabulong niya pa
noong unang sinabi,
“ako na lang,
iingatan naman kita”
sa maulan na gabi na ‘yun
noong iniiyakan mo
pa ang mga pangyayari
na kinagigitnaan mo

isayaw mo, Eriko

itawa mo lang ang sinayaw
niya sa sala mo
noong gabi na ‘yun
mashed-potato lang kuno
‘di ba?

halakhak, napamahal
ka sa mukha niyang
parang pinigang tuwalya noon
hindi naman siya guwapo
gaya ng lagi niyang sinasabi

umaray ka, Eriko

nasipa ka ng katabi mo,
pero naalala mo lamang
ang mga oras na nagsisipa
ka ng bato sa Makati
habang naglalakad kayo,
at kinukwento niya
ang pamumuhay niya noon
sa malayong lugar,
pawis na pawis kayo
pero ngiti niyo’y abot langit

talon, Eriko
palakpak

ilang buwan na rin ang lumipas
noong huli kayo nagkausap
binati mo siya ng
maligayang kaarawan,
kahit ang araw mo nun ay
malayong-malayo sa maligaya,
kapos sa saya,
kapayapaa’y nahahanap
mo lamang pag nandiyan ang
barkada

kalma,
inom ng tubig,
Eriko, kawayan ang bote ng alak,
pero huwag kang lalaklak

hinga,

ipanalangin mo na lang na siya’y
maging masaya,
dahil alam mo naman na
iyon ang tama.

Hay naloko na
Nasira ang cellphone
Ubos na rin ang ipon
Pano na ang FB, IG at ang ibon

Sumaglit sa kanto
Internet ang dinayo
Nang may kaba sa puso
Sa pagbasa ng iyong komento

"Musta? Tara kita tayo!"
Walong pantig
Na sa aki'y nagpanginig
Ngunit saglit lang ang kilig

Bumalik kasi ang kahapong kay pait
Na muling nagpasikip sa aking dibdib

At sa wakas, tama na
Naunawaan ko na si tadhana

Sa nasirang cellphone
At ubos na ipon.