short-blonde haired
i see you
everyday at least once
your clothes are loose
you smile so easily
you walked so manly
do you see me?
each time I pass you on the way
I look at you
and try not to stare
but i don't even know your name
who are you?

For all sad words of tongue and pen, the saddest are these,









'It might have been'.

malamig sa isang silid
may kasamang pighati, saya at lungkot
sa bawat paghinga,
ramdam ang pagbagsak ng luha.

magkakahiwalay na tayo
sakit na tila kinukurot ang puso
sakit na walang ibang lunas,
kundi ang pagsasamahan nating nabuo.

sinulat ko ang tulang ito
para kahit ako'y lilisan na
maaari ko pang balikan lahat.
lahat ng alaala at samahan,

mga alaala na hindi ko makakalimutan,
katulad ng...
habang tayo'y naghihintay ng ticket
habang tayo'y nagbabasa ng email thread
habang tayo'y nakaupo sa isang silid

nagkukwentuhan,
nagtititigan,
nagmamasid,
naglalaro ng moba,
nanonood ng youtube,
nakahawak sa mga selpon.

na tila bigla bigla tayong natinag
sa mga boss na dumadaan
na kahit sa dami natin sa area
nagawa parin tayong turuan
at pag tiyagaan nila sir at ma'am.

napaka-lungkot lang isipin,
na ang ating samahan,
sa kathang-isip na lamang.

alam ko lahat naman tayo nakaramdam na ng lungkot
lungkot na hindi mo alam kung saan nagmula
lungkot na hindi mo alam kung ano ang dahilan
lungkot na hindi mo alam kung ano ang kinahihinatnan

pero ang pinaka-nakakalungkot sa lahat
yung puno ng tao sa isang silid.
puno ng tunog at salita 
puno ng biruan at tawanan
pero ramdam **** maiiyak ka
ramdam **** hindi ka nababagay sa lugar na naroon ka

sa pagkakataong ito, hindi mo alam kung bakit hindi mo kayang makisali at magkunwaring masaya nalang 
kung sa mga nakaraang araw kinaya mo naman
nakakapagod mag-isip.

pero alam naman natin
ito yung pagod na hindi kayang gamutin ng pahinga 
ito yung pagod na hindi kayang idaan sa alak o ng yosi man lang
ito yung pagod na hindi kayang idaan sa maghapong hilata sa kama

ito yung pagod na hindi kayang gamutin o kahit dampi ng matinding menthol ng salonpas sa nangangalay na kasu-kasuan
Ito yung pagod na hindi kayang gamutin ng efficascent oil na suki ng buong pamilya

ito yung pagod na dama ng kaibuturan at kaluluwa
ito yung pagod na mahirap punan ng lunas kasi hindi mo alam kung bakit ang bigat sa pakiramdam

iyong pag napabayaan o mali ang diagnosis mo e pwedeng lumikha ng sanga-sangangang maliit at mas komplikadong dahilan ng kapaguran
kung pwede lang mapawi ang lungkot sa bawat malalim na buntong hininga ang ngalay na dama ng kaluluwa

yung tuwang hatid damay lahat ng parte ng kabuuan
isama mo pa pati yung sangkatutak na split ends mas lalo na ang mga pimples na ayaw kang lubayan
alam ko, napapagod rin kayo
sadyang nakakapagod lang talagang gumising sa umagang walang kulay
sa mundong malawak.

pero nandyan ang ngiti na nakikita mo mula sa ibang tao,
na nakikita ko mula sa inyo.
ngiting kay gaan sa pakiramdam,
na tila nangangawit na ang pisngi dahil sa ayaw humupa ng ngiti.

Salamat sa mga binigay niyong mga ngiti.
Na nakakapawi ng pighati,
Salamat,
Salamat dahil naging parte kayo ng talata ng buhay ko.

Day passed, can't help my eyes not looking at you for a single time
but there you are sitting in a luminous light, innocent.
full of life, moving uncertain.
excitement crawls through my body
wanting to speak the unspoken words. 
There, we're both standing in the middle, strange I couldn't speak.

Yea, we might not speak 
during the day.
But in that night,
you infiltrate my thoughts 
sporadically throughout the day
and haunt my dreams
occasionally throughout the night.

Funny how
it used to be
so comforting
talking to you at night.

The creator of our flesh
director of light
wisdom you possess.
You bless us with your tenderness
and eternal love.
You are always been there
when needed a hug or laugh
or a shoulder to cry on.
You nourish our bones
and encourage our strengths
your voice forever on the receiving end.
Awe inspiring how you lead your life,
carrying the load whilst helping others get by.
Wondrous, compassionate, insightful and kind
a priceless treasure impossible to find
A formidable warrior like you
flowing with grace
with an angelic face.
Maintaining the homestead
the sanctuary of love,
a woman who'll infinitely be cherished in our hearts.

A strong woman you are
determined & intelligent too
yes, we argue quite often
just like sisters do
but when sadness comes to a broken heart
we're known to cheer it up with a bright start
though miles away we may be
you're still the sweetest sister to me
and no one could ever replace You.

Maliwanag na mukha ng buwan
Nagmasid sa kanyang kabilugan
Tila, mayroong pinapahiwatig sa likod nito
Subalit hindi ko mabatid kung ano
sapagkat naghihintay lamang ako na bumalik ang kuryente dito

When your pure love captures my heart
You're the only one that leaves it with a mark
The air I breathe
is all the inspiration I could ever need.

But your love is so exclusive
That turns me too illusive
When I am in a dream
You builds the stream

When I write a poetry
You recites the piece fluently
When you sing a song
Dreams longing me too long

Yes, You are the tickle sensation
And you leap my heart’s inspiration
So my heart is under lock and key
Which could only open by you and me.

When you gave me my heart back
I was amused
because not only had you taken
extreme care of it,
but you had also sewed old holes,
healed past burns
and cured previous cuts.

Given up smoking
Now doing vaping
So goodbye to the old comforts
And to the lines plugged in my walls
Where smoking's not the same
It's kinda a vaped dream
Without the daze
Of evil ways up yesterday.

#vapeon #switching

Isa akong makata. Na gustong magsulat ng mga bagay na kakaiba. Pawang ako lamang ang nalalanta. Sapagkat ang tula ko'y hinulma na.

Sa tulang ito ikaw ang nilalaman
Na ihahantulad ko sa aking puso't isipan
Ngunit ito na ang huling tula na isusulat ko para sayo, na tungkol sayo
Sapagkat sa mga susunod na tulang isusulat ko ay hindi na ikaw ang magiging pamagat nito.

Bakit sa tuwing ika'y dumadaan
Ang kalooban ko'y gumagaan
Na kahit hindi mo na ako pinapansin
Ang puso ko naman ay gusto ka parin
Ganito nga ba ang magmahal
Magmahal ng isang tao na parang multong dumadaan
Hindi ko namalayan subalit naramdaman ng aking kalamnan
O sadyang ako'y ginugutom lamang?

Hindi ko sinasadyang mahulog sa kanya ng patago
May mga bagay lang talaga na nahuhulog  na walang sumasalo
Subalit hindi naman ako bagay, tao ako
Isang tao na nagmamahal sa taong hindi naman ako mahal.

Gumawa ako ng tula dahil gusto ko
Kagaya ng pagkagusto ko sayo
Noong inakala kong kaibigan lang
Ngunit ang damdamin ko'y nalinlang
Na hindi ko man lang namalayan
Ako'y nabighani sa ipinakita **** kaugalian
Na kahit hindi man lang kagandahan
Ay wala parin akong pakialam
Dahil sadyang ako'y nagmamahal lamang.
Kaya salamat dahil nakilala kita
Sa mga araw na ako'y naging masaya
Dahil sa mga kabaliwan **** dinala
Subalit akin ng tataposin ang salaysay dito sa aking damdamin
Na gaya ng mga sigarilyong mauubos din
Sapagkat nalaman kong ika'y pula, at ako'y itim
Pero hindi lang yan ang mga rason
Kung bakit ititigil ko na ang aking ilusyon.

Isang mensahe na ipinapahatid ni "Ariii Potter" sa kanyang alaga na si "Hedwig" the Snowy Owl.


Sa naghihimultong pagmamahal ko sayo.

Mahal.. oo, mahal nga ang tawag ko sayo
Nagbunga kasi ang pagkagusto ko sayo,
Nagbunga ng isang pagmaMahal

Yung feeling na "gusto kita"
Naging "mahal na kita" real quick

Inakala ko talaga sa diagon alley ka lang gumagala
Eh bat ka na sorted dito sa puso ko

Bakit nga ba..

Patawad sa mga katagang sinabi ko, ay mali. hindi ko lang pala sinabi.
Ipinagsigawan ko pa. Ang corny no?

Pero...

Pagbigyan mo sana ako na ihatid ang mga salitang gustong ipabatid ng puso ko

Idadaan ko lang muna sa isang tula.
--
Umpisa.
Sa kung paano mo ako nginitian
At tinanong kung "potterhead kaba?"

Hindi ko alam kung ginamitan mo ako ng "petrificus totalus"
Dahil sa tuwing tinatawag mo akong ng"Ariii" na fre-freeze ang aking hypothalamus

Na halos masabog-sabog na tong pagmamahal na ihahantulad ko sa isang bulkan
Hindi ko man lang namalayan na umabot ito ng isang buwan

Pati na ang nakatagong pag-ibig dito sa aking damdamin
Ay sadyang naging malalim

Na kahit gumamit man ako ng salitang "alohomora"
Para mabuksan ang pintuan ng puso **** nakasara

Kahit maging seeker man ako sa quidditch
At ikaw ang magiging "snitch"
Hindi parin kita maka-catch
Sapagkat ang tayong dalawa ay imposibleng maging match

O makipaglaban man ako sa Wizard's Chess
Para makamtan ang iyong sorcerer's heart
Ay hindi parin sapat
Alam mo kung bakit?
Dahil hindi ako karapat-dapat
At ang karapat-dapat
Ay ang ika'y pakawalan
Dahil alam ko naman sa kahuli-hulihan
Ako parin ang masasaktan

Kaya salamat,
Salamat sa pansamantalang kilig
Sa tuwing ika'y nakatitig.

Not father's day today
I'm writing a poetry
My thoughts soppily versed
In filial love immersed

He's always there to guide
From heaven, here by my side
But the words "I love you dad"
Makes me feel so sad.

How long can it last,
this rain that won't end?
After five straight days
will it ever give in?
I'm trapped in this shack,
another long weekend,
watching science fiction reruns
and writing poetry again.

I wish I know
The lullabies
That sing you to sleep

Then, I'll sing them to you
Hoping it'll bring peace
In this crazy world

But I do not know
And I cannot sing
So I'll make a wish

I wish I could be
Even just one of the lullabies
You've always loved.
-
Atleast you loved me.


Goodnight

she was a curious girl
who loved the smell
of old books,
chasing butterflies
and touching herself
under the covers

#michaelfaudet

Gusto ko ng bumitaw dahil sa sakit na aking nadarama
Pero hndi ko pa kaya kasi mahal na mahal pa kita
Hanggang kelan ko to titiisin?
Hndi ko na kc madama ang pagmamahal mo sa akin
Hndi na ikaw ang taong minahal ko noon
Asan na ba siya?
Mali, hndi ko siya hinahanap.

Nakakapagod,
Nakakapagod talaga, hndi mo mn lang ako tinulungan.
Grabe ka!
Nakakapagod din kcng intindihin ka
Hndi ko alam kung anong problema kc hndi ka naman nagsasabi ng totoo **** nadarama
Para bang itinatago mo sa iyong bulsa
Bahala na, sabi mo nga sa akin "Bahala ka"
Bahala na talaga.
Bibitawan na kita.
Sa wakas,
Ang pagmamahal ko sayo'y matatapos na.
Ang sakit na aking nadarama ay matatapos na.
Matatapos na talaga.
Ito na, ito na ang huling sasabihin ko para sayo na kasabay ng mga luhang tumutulo sa akin mga mata.

Para kang saranggolang maputi
Na nakatali sa aking mga daliri
Ngayon, nais kong lumipad ka muna, lumipad ka muna palayo sa akin
At ika'y sumabay sa hangin
Na pansamantalang hindi ka makita ng aking paningin
Masakit man talagang isipin
Ngunit aking paring kakayanin
Papasaan ba't mamawala rin ang sakit sa aking damdamin
Pero iyong tatandaan, hindi kita bibitawan
Kasi alam ko balang araw babalik ka at tayo'y muling magtatawanan
Dahil naniniwala ako na tayo'y nakatali sa sinulid ng ating pagmamahalan. :)

No I’m never gonna leave you darling
No I’m never gonna go regardless
Everything inside of me is living in your heartbeat
Even when all the lights are fading
Even then if your hope was shaking
I’m here holding on

Kapag ang pakpak ng dati **** pag-ibig ay naging gapos na.

Kapag ang langit na minsan **** nilipad ay naging kulungan na.

Mahalin mo siya sa huling pagkakataon, tapos BITAW NA.

parang ayokong matulog
pero gusto ko namang matulog
gusto ko na maging umaga
para makalimutan ang sakit na dinadama
pero imposibleng mawala sa isang umaga
baka ilang taon, buwan o araw pa siguro ito mabubura
kasi mahirap kalimutan ang taong minahal mo ng sobra

Again I can't sleep
Again I can't stop thinking about that night
Again I can't wake up without remember your smile
Again I can't look at sky without remember your eyes  
Again I can't

Sometimes I just have to accept things
That aren't going to happen
The way I wanted them to
But you have to believe my feelings
Cause no matter how hard it is to imagine
I still love you and I will always love you.
These feelings I have for you will always remain, like spring.