iginuhit kita sa piraso ng papel,
gamit ang lapis na tinasahan ng talim
ng mga katagang hindi masambit

matapos ay nilagdaan,
ng pangalang hiling na minsa'y marinig
sa muling pagbuka
ng iyong mga labing kay rikit

kapagdaka'y inilagay sa kwadro
ang larawang nilikha
ipinatong sa lamesitang tabi ng papag
upang kahit na ika'y 'di abot-tanaw
ay para ring kapiling na

tulak ng bibig, kabig ng dibdib
damdaming ikinukulong
itinanim ang punla
diniligan ng mga mapagbalatkayong salita
namulaklak, namunga

tulak ng bibig, kabig ng dibdib
iyong pinitas ang bunga
kinagat, nilunok ang dagta at katas
muling itinanim ang buto
diniligan, namulaklak, namunga

tulak ng bibig, kabig ng dibdib
ang hardin ay naging gubat,
mapanglaw na kakahuyan kung saan lahat ay nawawala
nilalamon ng lupa, pinipiga ang katawan
iniluluwa ang kaluluwa

tulak ng bibig, kabig ng dibdib
bumuhos ang malakas na ulan
dumagundong ang kulog
gumuhit ang kidlat sa langit, tumama
sumiklab ang apoy, kumalat
abo na lamang ang natira

at sa huli,
maaari lamang na manatili,
maghintay, magluksa
ikukubli ang nagpupuyos,
damdaming nagbabaga
maglalayag sa urong-sulong,
at mababangis na mga daluyong
tiyak man na 'di maglalaon
ay lalamunin ng mga alon

huli na nang malaman,
ikaw pala ay bituin
talagang lubhang naakit
sa ningning na angkin

lumipad nang napakalapit,
nagningas ang bagwis
naubusan ng hininga
nang lumabas ng daigdig
sa kawalan ng kalawakan,
bumulusok nang kay bilis

huli na nang malaman,
ikaw pala ay bituin
nakabibighani lamang
sa malayong tingin