Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
 Oct 2019 pauline
maddie
forget
 Oct 2019 pauline
maddie
i want to delete all the memories
just like i did with all our pictures
i want to forget our history
and act like we're strangers
i don't want to miss you anymore
i want to get over you and close the door
i know you're not missing me
i know this is how it's meant to be
#forget #memories #relationship #missyou #strangers
 Oct 2019 pauline
Mykenzie
Sometimes
You meet the right people
At the wrong times.


That thing could’ve worked
If it was a bit later,
Or maybe a bit sooner.

Maybe
We would’ve worked
If it was at a different time
In a different place.
With different people

Maybe
We could’ve lasted.

Maybe
You were the right person
At the wrong time.
 Sep 2019 pauline
Julian
i believe,
even the stars
get tired.

when the night sky
had folded them away
back into the darkness

and the moon,
that lonesome thing,
has doused itself in shadows.

so will you too, my friend
shy away from the light
as if it would burn
if it reached you.

maybe you feel,
you just are not strong enough
to face the day.

that the midnight hour
is a broken thing

and oh, the silence
is deafening.

and you and i know, even the stars
are tired.

you mourn for them
as their light expires.
 Sep 2019 pauline
Stephanie
Para sa Pusong Iniwan
: A Spoken Word Poetry by Stephanie Dela Cruz

Umuulan na naman pala
Basa na naman ang kalsada
Malamig na naman ang dampi ng hanging nagmumula sa bukas na bintana
Gabi na rin pala, nalipasan na nang gutom,
Nakapatay ang ilaw sa kwarto, pero maya’t mayang binibisita ng liwanag ng kidlat
ang malungkot na gabi
Ang hirap pala ngumiti kung may luhang dumadampi sa mga pisngi
Nakakatawa kasi eh. Buti pa ang kidlat bumibisita
Buti pa ang kidlat, may hatid na liwanag, tapos yayakapin ka ng kakaibang lamig ng haplos ng hanging dala nito
Mabuti pa ang ulan, bumubuhos na parang malayang-malaya
Bumubuhos kasama ng mga luha
Bumubuhos kasama ng mga sakit na iniwan
Bumubuhos kasabay ng pagluha ng pusong iniwan.

Umaga na naman pala
Buti nalang nagising ng maaga
Haharap sa mesa, at kagaya ng nakasanayan, magtitimpla ng mainit na kape
Tatangkaing gisingin ang diwa, susubukang palitan ng init ang hatid na lamig ng gabi
Iba talaga ‘pag hinahatid ka ng sariling paghikbi sa kapayapaan ng mundo ng mga panaginip
Doon kung saan walang sakit, yung bang walang imposible
Heto na naman, panibagong araw
Araw-araw kong nasisilayan ang sigla ng sikat ng araw pero bakit dama pa rin yung dilim kinagabihan
Hindi pa rin matanaw ang liwanag
Tinangay mo kasi
Sinama mo sa pag-alis
Bakit naman kasi ang bilis? Hindi man lang ako nakapagpaalam

Tanghali na pala
Oras na ng kain.
At tulad ng dati, inaaya pa rin nila ko kumain
At tulad ng dati, tumatanggi pa rin
Kasi alam ko pupuntahan mo ko tapos sabay tayong kakain
Dun sa dati, sa paborito natin
Tanghalian na pala
Pero imbis na sa pagkain ay sa telepono ako nakatingin
Hindi man aminin pero sa loob loob ko’y naghihintay pa rin
Para sa iyong “kumain ka na ba?” o “Puntahan kita, kain tayo”
Hingang malalim, yung may kasamang matinding damdamin

Ilang tanghalian pa at malilimutan rin kita

Malilimutan ko rin yung ningning sa’yong mga mata kapag kausap kita
Yung mga biro **** corny pero tatawanan ko pa rin kasi habang binabanggit mo yun, natutuwa  ako
Natutuwa ako na kasama kita
Natutuwa ako na kausap kita
Natutuwa ako kasi akin ka
Natutuwa ako kasi ang cute mo, para kang batang masayahin
Natutuwa ako kasi magkasama tayo
Natutuwa ako kasi solo natin ang bawat sandali
Natutuwa ako kasi ikaw yan at mahal kita

Yun. Tumpak! Mahal pa rin kita.


Matagal na rin pala.
At hindi na tulad ng dati
Memoryado ko na lahat ng pasikot-sikot ng pagkatao mo
Ginawa kasi kitang mundo ko
Mahirap.
Masakit.
At para lang malaman mo, hindi kita kinabisado na tila mga salita sa paborito nating kanta para lang limutin
Mahirap.
Masakit.
Hindi naman kasi kita ginawang mundo para lang lisanin
Pero hindi naman talaga kita nilisan, mahal.
Ikaw yung nang-iwan
Ikaw yung sumuko
Ikaw yung bumitaw
At matagal na rin pala
Nung sinabi mo sakin na “Malaya ka na” alalang-ala ko pa. Yun yung panahon kung kalian ayaw kong lumaya. Ayaw kong lumaya sa pag-ibig mo. Gusto ko masintensyahan ng habang-buhay na pagkakulong dyan sa puso mo, sa buhay mo.

Pinilit ko kumapit pero kinalagan mo ako, pangako, pinilit ko pero pinalaya mo ako

Matagal na rin pala
Mahirap pa rin.
Masakit pa rin.
Ako nalang ang hinihintay. Siguro’y panahon na.
Para sarili ko naman yung palayain ko
Hindi naman siguro kailangang pilitin
Hindi naman kasi ganoon kadaling kalimutan ang isang taong naging parte na rin ng pagkatao ko
Pero para sa ikalalaya ng pusong iniwan
Para sa ikagagaling ng pusong lubos na nasaktan
Sisimulan ko na…..                makalimot.

Pero teka…


Umuulan na naman pala.
Wag naman sana pero ayan na, papatak na naman pala


Maaalala na naman kita.
I just have every pain and smiles enough to write this piece, not necessarily the experiences. Perhaps, with all my heart
 Aug 2019 pauline
Julian
burn
 Aug 2019 pauline
Julian
little by little
i saw your fire dying.
i kept looking at your direction,
kept igniting myself,
whilst i ignored the fact that you voluntarily allowed yourself
to cool down,
and be doused.

what happened to our fire, baby?
you told me you'd love me not until the stars die,
but until they fade into nothing but darkness.
a scenario that wasn't going to happen,
not in our lifetime anyway.
but here i am, my hearth and my love,
still burning so feverishly for you.
whilst yours died,
reduced to ashes,
blown away.


tell me,
what happened to our fire, baby?
for a friend
 Mar 2019 pauline
Brandi R Lowry
Saying goodbye
To someone you love
Is like reading the final page
Of an amazing book.

As the last chapter ends
You begin to notice
Just how beautiful
And perfect
The plot always was.  

You appreciate the joy
And even the pain
As you read and thumb
Through every page.

Finally understanding
The moral of the story,
You realize you've reached
The end of this journey.

Although the last sentence  
Is the most difficult to read
Another great book awaits
Once you turn the final page.

Eventually you may stumble
Upon yet another great find.
Or maybe you'll return
To the book you left behind.

You may just discover
Once all is said and done
That this particular book  
Was your favorite story
All along.
For Ty & Des ❤️

— The End —