Hindi ko maipapangako na yung sakit na nararamdaman mo ay mabura ko.

Pero maipapangako ko na nandito lang ako nakahawak sa kamay mo,maghihintay at aalalay sayo.

Hangang sa yung sakit na nararamdaman at sugat sa damdamin mo ay tuluyan ng maghilom dyan sa puso mo.

Nakakapagod din pala maging ako.
Nakakapagod din pala maging ok araw-araw kahit minsan ang bigat-bigat na.

Nakakapagod din palang ipakitang kaya mo kahit ang totoo nanghihina ka na.

Nakakapagod din palang ikaw lagi ang nagbibigay kahit walang wala kana.

Nakakapagod din pala salohin lahat kahit alam **** pag ikaw ang bumagsak walang kusang sasalo sayo.

Nakakapagod din pala iparamdam yung pagmamahal  kahit alam **** d ito nasusuklian ng sapat.

At higit sa lahat Nakakapagod din pala ang mapagod na hindi mo alam kung san o kanino ka magpapahinga!

Yung Tipong alam mo na yung Katotohanan pero mas pinaniniwalaan mo parin yung kasinungalingan.

Yung tipong nakikita na ng yung mga mata,mas pinipili mo parin mag bulagbulagan.

Yung tipong naririnig na ng dalawa **** tenga,mas ninanais mo parin mag bingibingihan.

Yung tipong hindi ka naman manhid pero mas pinipili mo parin papaniwalain ang sarili mo sa mga bagay na puro pagpapangap lang!

Ito yung tinatawag na Katangahan na tipong may pagpipilian ka naman pero mas ninanais mo parin ang magpakamarter at magpakahangal.

Tila ramdam ko na ang sakit pag nawala ka.
Mga salitang binibigkas ng labi **** maganda,ngunit bakit ang mga kataga ay nakakadurog na.
Tila simpling pamamaalam,ang hatid ay sobrang kasakitan.
Di mapigilan mata ay maluha,kahit anong pigil ito ay kusang babagsak,
tila ba may sariling buhay na pati puso ay kanyang nararamdaman.
Mga alaalang kaysarap balikan,mga ngiti at tawa mo na dati’y parang isang magandang ritmo.ngunit alaala na ngayon ay nag bibigay bigat sa pakiramdam ko.
pagkat alaala ay d na kayang balikan.
Mga ngiting gustong gusto ko laging napapakingan.
Mga halakhak na kaysarap pagsaluhan.
Ngunit ngayon isa na lamang alaalang hindi na kayang makamtan.
Dahil sa iyong pamamaalam at pag lisan ,pati aking kaligayahan at puso’y sabay dinala sayong paruruuon.
Bakit sa dinami-rami ng pweding baunin,bakit puso ko pa ang yung naisip.

May pagkakataon  na napapaisip ako,
what if mag sawa ka?
what if mapagod ka?
what if mabored ka sa relasyong ito?
what if ayaw mo na?
what if gusto mo ng bumitaw sating dalawa?
what if meron ng ibang sayo ay nag papasaya?
What if hindi na ako ang mahalaga?
What if iba na ang sayo ay nagbibigay sigla?
What if ang puso mo ay hawak na ng iba?
What if iba na ang pinapahalagahan mo?
What if Siya na pala ang mahal mo at hindi na ako?
what if gusto mo ng maging malaya?andaming what if,na lagi sa isip ko ay nag papagulo.
Itong mga katanungan ay kakayanin kaya pag ang labi mo mismo ang kusang nag  bigkas ng mga katagang sa puso ay nag papahirap.
Labis ko man na dadamdamin ngunit wala ng magagawa kung ikaw  mismo ang kusang sa aking pagmamahal ay kakalas na.
sabi nga nila walang permanente sa isang relasyon,kahit anong kapit at ingat dito,may isang bibitaw at susuko pag nahihirapan at nasasaktan na,lalo na kung sa iba ay umiibig na.
ayukong dumating ka sa puntong kumakapit ka kasi naaawa ka.
pakiusap ang awa ay kalimutan na at ang sigaw ng puso ay sundin na.
mas maiging kumapit kung mahal mo pa.ngunit kung hindi na, mahal pakiusap bitaw na.
nang tayong dalawa ay hindi na mahirapan pa.
kaligayahan mo ay ibibigay ko at hindi ka na pahihirapan pa.
isang bagay lang ang sayo ay hihilingin ko.mahal sana sayong pag bitaw kaligayahan ay tuluyan **** makamtan.
At pag-ibig mo ay buo nyang masuklian.