Submit your work, meet writers and drop the ads. Become a member
1.3k · Dec 2020
"Tigil na"
Lecius Dec 2020
Pahinga ka muna
Mukhang pagod kana
Ilang milya na ba nalakad
Bago ka tuluyang dito mapadpad

Hindi mo kailangan parating mag-madali
Tipong bawat araw na lamang ay nag-aatubili
Sapagkat hindi ganiyan ang turo ng buhay
Ika'y parati nasa unahan sa karamihan nakahiwalay

Kung minsan dapat mo ring maranasan sa hulihan
Nang malaman mo ang tunay na kahulugan
Nang kasiyahan matapos ang tagumpay
Kahit sugat-sugat ang katawan at ang paa'y pilay

Pahinga ka muna
Mukhang pagod kana
Sa karera ng buhay
Na 'di mo dapat itunuring na ganoong bagay

Ayos lang mag-kamali
Makailang beses mang maulit muli
Dahil kung minsan kailangan mo matuto
Mula sa pagkakamali na kung saan ka nalito

Huminto ka ng sandali
H'wag kang mag-madali
Pakinggan ang pusong sumasambit
Hindi mo kailangan lahat ng bagay ipilit

Tandaan mo walang tunay na katagumpayan
Sa isang tao na napipilitan
Kaya ikaw na ay tuluyang huminto
Nang dahil 'di talaga 'yan ang gusto
1.1k · Dec 2020
''Kamay ng orasan"
Lecius Dec 2020
(Tulang alay kay A k i n g  m a n l a l a y a g  🛶)

Kung may pag-kakataon lamang, na iatras ang kamay ng orasan, at iangkop ito sa aking kagustuhan, nais ko bumalik sa panahon na 'di kalayuan-- dalawang taon bago kasalukuyan.

Babalik lang ako sa araw na kung saan ako pa ang kasabay, sa bawat hakbang ng paa sa pag-lalakbay.
Pipigilin ko ang oras sa bawat segundo nitong pag-patak. Ititigil ko ito upang sariwain ang ala-alang ito, hanggang sa ito'y hindi ko na makalimutan.

Hindi ko na palalampasin ni sasayangin, lulubos-lubusin ko na dahil sa pagkakataong tumakbo muli ang oras, tatahakin na nito ang daan na kung saan, iba ang iyong kasabay sa pamhabangbuhay

Nais lamang sa muling pag-kakataon, makasama siya sa pag-lalakad patungong sakayan habang pinag-kwekwentuhan namin, ang mga kaganapan sa lumipas na mag-hapon.

Hindi ko ito gagawin upang baguhin ang mga bagay gaya ng karamihan. Gagawin ko ito dahil nais kitang muling makasama at masabi sa'yo na sa akin ay naging mahalaga ka. Na kahit kailan ay patuloy ka parin sa'king mahalaga kahit na hindi tayo ang itinadhana
1.0k · Dec 2020
"Ayaw ko"
Lecius Dec 2020
Lahat naman may katapusan
Hindi lang sigurado kung kailan
Lahat naman may hangganan
Hindi lang sigurado kung hanggang saan

Kay rami na namang tanong sa isipan
Na nag-hahanap ng kasagutan
Kaya mo ba bigkasin ang salitang paalam
Na kahit ayaw mo na naman talagang mamaalam

Sapat na ba aking katapangan
Upang tuluyang ika'y iwanan
Kahit hindi ko gusto
Ito ang nararapat dito

Ang tuluyan pag-lisan
Walang bakas na iiwanan
Hindi mag-paparamdam
Ni hindi mararamdaman

Ayoko dumating ang panahon
Isipin mo na ang dahilan
Kung bakit kita tinutulungan
Ay sa gusto pa kita magpasahanggang ngayon

Dahil ayaw lamang maramdaman
Ang isang pakiramdam
Nang taong minahal mo ng buong katapatan
Na sa oras pinili ka n'ya s'ya lamang ay napilitan
902 · Dec 2020
"Natatangi Ka"
Lecius Dec 2020
Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw, sasambitin ko sa kan'ya na alam mo ba, ikay isang batang maraming talento. Mapapahanga sa'yo ang mga tao nang dahil sa pag-kanta mo.

Hahanap-hanapin nila boses na napakaganda, mistulang anghel ang umaawit kapag narinig na. Lahat ng kanilang mata'y sa'yo titig kapag inumpisahang umawit, 'di sila kukurap kahit saglit.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
papayuhan ko s'ya na marami kang makikilala kaibigan man at kaaway, mayroong mananatili at aaalis, may mamaalam at 'di na muling babalik.

May makikilala ka na isang pag-ibig, mamahalin ka niya. Gabi't araw  ka niyang ipapanalangin na sana maayos kalagayan mo. Siya sa'yo mag-aalala kung kumain kana ba o may sakit ka.

Kung makakausap ko lamang ang batang ikaw,
Ipapaalam ko sa kan'ya na kay raming paghihirap ang dinaranas mo, pero sa kabila nito ay hindi ka sumusuko, parati mo kinayakayanang lampasan.

Isa kang napakatatag na babae na hindi agad aatras sa ano mang pag-subok sa harap, parati kang nag-papatuloy na may bitbit na ngiti sa mukha na hindi basta-basta mabubura.

Kung makakausap ko man ang batang ikaw,
babanggitin ko sa kan'ya na huwag kang mag-alala ang hinaharap mo ay nasa maayos na kalagayan. Kasama n'ya iyong pamiya at minamahal siya.

Huwag kang mag-alala sa kinabukasan, pag-tuunan mo ng pansin ang kasalukuyan, sulitin mo ang bawat araw para maging masaya, dahil ang kinabakusan ay malayo pa ang kasalukuyan ay nasa harap na.
Lecius Jan 2021
Sa pag-lubog ng araw, dahan-dahan sabay ko nanaman bibilangin ang mga t'yansang naging panghihinayang-- na sana'y para sa atin. Ang mga pag-kakataon na ngayon ay hanggang sakop na lamang ng aking paningin.

Sa pag-usbong buwan ay ang pag-patak ng luha, habang saksi ang napakaraming mga tala. Wala namang pilat o sugat, subalit nakararamdam ako ng bahid ng  pait at sakit, na tila ba matagal nang sa akin ay nakadikit.

Papalalim pa lamang ang makulay na gabi, subalit naririnig na ang aking mahinang pag-hikbi. Sa maliit at masikip na silid, na kung saan walang ibang nakamamasid. Hahayaang mga mata'y mamaga ng tuluyan, dahil ako naman ang may kasalanan, kung bakit s'ya tuluyang binitawan.

Sinisisi parin ang sarili sa naging desisyon kahapon, binabangungot parin ako ng mga opurtunidad na tuluyang nabaon. Paano kaya kung pinili ko noon umamin? Paano kaya kung pinili ko noon sumugal, at hindi natakot sa kanilang mga sasabihin? May pag-asa kaya aking pag-tingin?

Ngunit kahit ano man kayraming pag-hikbi aking gawin, pilitin man sarili hapdi tuluyang limutin, ay hindi parin ito sasapat, lalo pa kung ang nawala ay ang pinakamamahal mo na tapat. Na para sa'yo s'ya lamang tanging karapatdapat.
664 · Jan 2021
"Hindi kukurap ang mata"
Lecius Jan 2021
Sa pag-iwan ng araw sa alapaap,
Magiging asul ang pinamumugaran ng mga ulap,
Uusbong ang buwan na matingkad.
Sundalo ng alitaptap mag-sisilabasan,
Gayon 'din mga bituwin na walang kabilangan.

Subalit sa patuloy na pag-lalim ng gabi,
Mga ala-ala'y sa isip humahabi,
Nais n'ya muling tanawin ko ang kahapong tapat,
Eksaktong oras ng ika'y nakasama sa tabing dagat.
Ipinapaala n'ya mga saglit ng segundong sapat,

Hindi ba't napakaganda niya titigan,
Walang dahilan upang sawaing masdan,
Makailang palit man ang panahon,
Sigurado mula sa nag-daang hapon,
Patungo sa kasulukuyang linalakaran,
Hanggang sa aapakan na kinabukasan,
S'yang kariktan n'ya'y walang kapantayan,
Kahit buwan na s'yang naturingan ng karamihan,
Na pinakamaganda sa kalawakan.

Ika nga sabi ng karamihan,
Kapag sinisinta'y s'yang kasamahan,
Gaano man kaganda pasyalan,
Ito ma'y paboritong puntahan,
Hindi na ito ang iyong titigan,
Kundi doon na sa babaing balak mo pakasalan.
518 · Dec 2020
"Buo kana"
Lecius Dec 2020
Balang araw
Hindi na lungkot ang dulot ng umaga,
Tatahan na ang umiiyak na matang namamaga
Matutuyo na ang mga kumo't unan na basa

Ika'y tatayo na mula sa pag-kakaupo sa gilid
Paa'y ihahakbang na palabas ng silid
Handa kanang harapin ang mundong pasakit
'Di ka na nito tatablahan ng pait.

Mga sugat mo'y tuluyan ng nag-hilom
Wala na ni isang marka ang mababakas
Tuluyan mo nang naaninag ang liwanag,
Sa'yong yungib na natakpan ng dilim

Natagpuan mo na ang matagal na nawawala
Pagmamahal sa sarili na sa'yo'y tumakas
Kaya ngayon buo na ang piyesa ng pag-katao
Lalaban kana hindi na muling mag-papatalo

Kaya mo na ulit
Mas kaayanin mo pa ngayon
Lagpasan hamon sa harap
Dahil buo kana
Lecius Jan 2021
Yapos parin ako ng ala-ala ng isang madilim na hapon; tulala sa durungawan ng paborito nating kainan, at namamangha sa rumaragasang ulan.

Lubhang napakalamig ng hangin. Katawan ko na'y giniginaw subalit ayaw pa lisanin kan'yang upuan. Na para bang may hinihintay na biglang lumitaw mula sa kawalan.

Nag-babakasakali na ika'y mapadaan, huminto sa aking harapan. Mapakinggan muli mula sa bigat ng pag-patak ng ulan ang iyong tinig-- nais muling boses mo aking marinig.

Ngunit sa mga sandaling ito, habang lumalakas ang buhos ng ulan, malabo na nga kitang tuluyang mahagkan; sumilong kana sa panibagong kainan, na kung saan bago mo na paboritong puntahan-- kasama mo yong kasintahan.
395 · Aug 2022
Aking Luna
Lecius Aug 2022
If I would
go through
that magical roller coaster
journey again
—to be with you...

I will set through,
I will keep on trying,
because

I want that smile—
—your precious smile.
A simple modest smile of a Filipina from the time of Maria Clara— sparingly moves of the lips that reflects your true beauty inside.

I want to hear your laughter,
conveying sounds of fun and excitement
with the voice of sweet and tender like an angel from the Heavenly Father— trying to conceal and be okay amidst the sadness

I like the way you sleep inside the room,
innocent with a face of true sleeping beauty —doesn't care what others may say.

I like your mindset,
the way you see someone as worthy as you,
even though—we both know—you're
more than them.

I love to hear your angelic voice,
singing your favorite song along with your wooden guitar.

I love our simple conversation,
telling how our days went, our problems; and what's so-called chika.  And you were there not just to hear but to listen.

And,

I love what my heart is telling me,
that I am deeply in love with you.

I LOVE YOU
This poem is dedicated to the person who made me believe that there is love for the second time.
388 · Dec 2020
"Malaya Ka"
Lecius Dec 2020
Ipagpatuloy mo ang pag-kapa sa gitara kahit na iyong mga kamay ay itinatali nilang pilit. Ituloy mo ang pag-sulat, pag-awit ng mga liriko ng kanta kahit maraming mapanghusgang mga mata.

Wag-kang manahimik-- ang kailangan mo ay umimik.  Ipabatid sa kanila na ito ang landas na piniling itahak, at kahit man minsa'y ika'y napapahamak, 'di mo parin isususko iyong pangarap.

Kayat tumugtog ka at iparinig sa kanila ang minamahal mo na obra. Pukawin mo ang bawat natutulog na damdamin, gisingin mo ang kanilang mga puso, ipabatid ang mahika ng sariling musika.

Tandaan mo malaya kang piliin kung sino ka mismo.  
Ikaw ang may hawak ng buhay mo, kaya't h'wag sanang hayaan na sila ang mag-dikta ng pangarap. Oras na para ibuka mga pakpak at lumipad.

Hindi ka isang talunan, bagkus idolo na dapat hangaan, sapagkat kay raming dahilan upang isuko ang laban, subalit hindi mo tinuloy sa halip ika'y nagpatuloy-- pinili mo na ipanalo kaysa ipatalo.
333 · Dec 2020
"Mananatiling Ikaw"
Lecius Dec 2020
Mas madaling intindihin ang pag-ibig
Kapag walang sinasambit at parating tahimik
Kapag ngumingiti at umaabot sa langit
Kapag nagagalit at napipikon ng kay dali

Mas madaling basahin ang pag-ibig
Kapag kumikislap ang mata at kinikilig
Kapag kamay nakakapit at sa braso nakasabit
Kapag tumatawa at masid tunay na ligaya

Mas madaling mahalin ang pag-ibig
Kapag puro at dalisay ang pag-sinta
Kapag walang lihim at parating totoo
Kapag hindi nangsasakal at pinipigalan ang galaw

Mas madaling alagaan ang pag-ibig
Kapag ikaw ito at hindi s'ya
Kapag ikaw ito at hindi iba
Kapag ikaw ito at ikaw lang ito

Hindi parin nag-babago
Hindi parin nakakalimutan
Hindi parin natatabunan
Hindi kailan man lilisan

Ikaw parin ang aking pag-ibig
Ikaw parin ang aking sinisinta
Ikaw parin ang aking ginugusto
Ikaw parin ang aking paksa sa tulang ito
261 · Dec 2020
"Pag-hilom"
Lecius Dec 2020
Sasapit na naman ang dapit-hapon
Marahang lumulubog ang araw sa kaunluran
Kasabay ng pag-lubog ng puso mo sa kalungkutan
Mababasa muli mga unan ng dahil sa matang luhaan

Sa tuwing nilalamon ng gabi ang paligid
Maririnig pag-hagulhol mo sa silid
Tatangis kana naman na para bang isang bata
Walang pasubali kung sino man sa'yo makahalata

Muli mo naman sarili pinag-tatakhan
Kay raming namumuong tanong sa isipan
Kakayanin ko ba ang buhay pag-sapit ng umaga
Mayroon kaya ako na ibubuga

Tila nababalot ka na naman ng pangamba
Tinatanong sarili kaya ko paba
Subalit 'di ka dapat mag-alala
Dahil ngayong gabi mayroon kang makakasalamuha

Hindi kana muling mag-iisa
Mayroon sa'yong sasamang kusa
Ipapabatid 'di kailangang mag-sarili sa isang tabi
Dahil mayroon kana ngayong kahati sa gabi
205 · Feb 2022
Tahanan
Lecius Feb 2022
Sana—
matagpuan mo na,
ang tao na ituturing kang tahanan,
'yong parati sa'yong uuwi,
'yong patatawanin ka—
matapos ang nakakapagod
na maghapon.

Sa dinami-rami ng taong
kaniyang nakakasalubong;
Ikaw at ikaw parin kaniyang pinipili,
hindi sumusulyap sa iba,
deritso ang tingin at hakbang ng mga paa.

At, sa kailaliman ng kaniyang puso,
alam niya kung ano'ng gusto mo.
Ang umuwi s'ya saiyo,
matapos makidigma sa magulong mundo
165 · Jan 2021
"Balintataw"
Lecius Jan 2021
"Why do you keep writing about him?"

Because turning him into poetry is the only way I can tell myself that she is mine— even in words only
To: Watashi no funanori
99 · Jan 2021
Untitled
Lecius Jan 2021
"Is there love between you and her?"Julia asked.

            "Yes! There is, but not the love that you think"
I said to her.

"We can never be together; we will not be"
91 · Jul 2021
Untitled
Lecius Jul 2021
Please
remember...
"You are altogether beautiful,
my darling;
there is no flaw in you"

“You are a Child of God…
You are wonderfully made,
dearly loved and precious in His sight.
Before God made you,
He knew you…
there is no one else like You!”_Psalm 139

And one day,
you'll find—
you're answered
prayer to the man
who sees your worth in
CHRIST...

A man who answered
to the claims of
God.
To my high school regret
65 · Dec 2020
Untitled
Lecius Dec 2020
Sometimes it is inevitable to hope that one day you will suddenly find me and talk to me; I am ready to give you a chance-- your love

— The End —